beperkt

Hoi Nel, ik denk dat alle longpatiënten dit gevoel wel eens hebben, de één vaker dan de ander.
Misschien is het goed om altijd een voorraadje van basisprodukten in huis/vriezer te hebben, zodat je op slechte dagen niet naar de winkel hoeft. Verder kun je een stil uurtje uitzoeken, bijvoorbeeld om half 10, dan is het meestal het rustigst in de winkels. Benauwdheid went idd nooit, en het kan zo onverwacht optreden.
Als je bij een vaste buurtsuper komt, zou je het leidinggevend personeel kunnen inlichten, dan zijn ze vast wel bereid je te helpen.

Er zijn ook nog wel wat tips voor het winkelen. Bvb met een rollator gaan zodat he af en toe eens kan gaan zitten. Of bij grote voedingsboodschappen steeds een winkelkarretje nemen, als je je armen ondersteunt, ondersteun je nl. Ook je ademhaling. Of je kan een scooter gebruiken als dat nodig is. In vele supermarkten kan je ook online bestellen zodat alles klaar staat en je het enkel nog op moet halen. Zo zijn er nog wel meer ideeën, afhankelijk van je precieze situatie. Misschien moet je hier eens precies neerzetten hoe jou winkelen eruitziet, hoe je erheen gaat enzovoort, dan kunnen we misschien nog meer tips geven.

Ik neem tegenwoordig altijd een karretje, ook al heb ik maar vijf dingen nodig. Ontstaan in een periode dat ik veel duizelig was en soms de hele winkel om me heen draaide. Dan is het fijn om houvast te hebben maar een mandje sjouwen is ook gewoon best zwaar. Heb nu in al mijn jassen en vesten wel een muntje voor een karretje ;)

Toen ik weinig energie had, stippelde ik vooraf al een route uit als ik langs meerdere winkels of naar de stad moest en deed er dan maar een aantal per keer. De ergotherapeut raadde ook aan om niet tig dingen achter elkaar te doen maar rust en activiteiten af te wisselen. Soms doe ik dat maar soms kost het me minder energie door bijvoorbeeld reistijd om dingen juist wel te combineren. Kortom. Maak een plan. Met beperkte energie zat ik veel thuis op de bank en om later energie te besparen gebruikte ik die tijd om goed na te denken over wat ik wanneer deed en in welke volgorde. Ook ging ik vaak een keer per week op een rustig tijdstip met de auto naar de supermarkt zodat ik dichtbij kon parkeren en dan alle grote of zware dingen kon halen en dan tussen alleen nog vers.

Hallo Nel, er zullen hier inderdaad veel mensen zijn met beperking.,Ik ken het gevoel maar al te goed en had er vandaag zeker meer last van dan vorige week. Ik ben maar alleen dus kom niet zo gauw boodschappen tekort want heb altijd alles in voorraad en het was er vandaag ook geen weer voor. Heb zelf copd 4 en 24/7 zuurstof maar heb me vandaag heel rustig gehouden. Zo wat kleine dingen gedaan eten was nog over van gisteren dus ook snel gedaan en morgen zie ik maar weer. Moet tegenwoordig niet teveel op een dag doen maar verdelen over heel de week. Best wel lastig maar is niet anders. Ben er gelukkig nog.
Liefs van mij

Hallo Nel,
Zoals je ziet hebben wij hier allemaal mee te maken met benauwdheid,
alleen de ene heeft meer last met vochtigheid dan de ander.
Ik bijvoorbeeld heb het alt!ijd benauwd als ik in beweging ben.
Of dit binnen is of buiten dat maakt niet uit.
Ik heb voor gewoonte in elke winkel een karretje te pakken of ik een boodschap heb
of veel heb.
Hierop kan ik steunen ik blijf ook weleens langer bij een product staan om op adem te
komen en doe net of ik interessen heb voor andere producten.
Ga ik op de fiets (e-bike) dan neem ik een of twee winkels die dichtbij elkaar staan om
zo min mogelijk te lopen.
Met de auto kan je je rollator gebruiken maar niet zoveel dat ik alle winkels afloop dat
kan ook de volgende dag kom je ook weer eens buiten.
Zo vinden we allemaal wat het beste bij ons past.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt groetjes

Shadow

dank je wel voor je bericht
ik ga het ook zo mezelf aanleren om te doen
gr nel

Helemaal eens met Shadow (behalve die fiets: dat zit er voor mij niet meer in). Ik probeer inderdaad alles in kleine partjes te doen, ook het winkelen. De hele supermarkt in één keer doorlopen resulteerde in buiten adem weer bij de auto aankomen, dus nu blijf ik graag even halfweg staan bij een interessante afdeling. En ja, altijd een winkelwagentje, da's een prima vervanger voor een rollator! En op dagen dat het minder gaat schroom ik niet meer mijn snorrende zuurstofconcentrator mee te sjouwen.
Het belangrijkste: ontzie jezelf!

Dag NelvdZwaan ja ik herken het. Ik ben veel benauwt en dan kan zo'n supermarkt bijvoorbeeld net teveel zijn. Geen verse lucht, wel een bedompte ruimte. Niet fijn, ik begrijp het.
Ik kan niet meer lopen door een supermarkt, maar ondanks rolstoel vind ik het soms zwaar, omdat de lucht niet zuiver is en ik daar last van heb.
Wat ik doe is vooral heel rustig aan. Lekker alle tijd nemen voor boodschappen doen en vooral niet haasten.

ha Ireene
ja ik probeer altijd rustig aan te winkelen maar dat mislukt altijd
want ik vind het in de winkels zo stinken en benauwd dat ik weer gauw weg wil wezen stom he want je heb jezelf ermee
want dan sta je buiten adem bij de kassa
toch moet ik het wel rustiger gaan doen want anders kom je straks geen winkel meer in omdat je dan bang ben om het benauwd te krijgen
dus ga ik je raad die je me geeft proberen te doen rustiger aan en de tijd nemen

@NelvdZwaan, misschien kan het je helpen om je te concentreren op wat je er doen wilt. Een lijstje van te voren maken helpt mij. Zo hoef ik niet te lang er te zijn.
Ik vind het overigens niet stom hoor dat je er zo snel mogelijk uit wilt. Het is echt schipperen tussen het één (zo snel mogelijk de winkel uit) en het andere (het zo rustig mogelijk doen). Behoorlijk tegenstrijdig en dat maakt het niet makkelijker. Blijft zoeken naar evenwicht.
Wat ik ook gemerkt heb is dat de ene winkel een betere energie heeft dan de andere. Daar laat ik me nu ook meer door leiden, ook al scheelt het misschien een paar euro's (waar ik weinig van heb).
Oja, áls ik lopen kan (al een lange tijd niet meer gebeurd) dan hang ik in de supermarkt op een karretje. Scheelt ook weer :-)

groetjes,
Ireene