Mijn dagje
04-10-2012 om 22:06 uur GeslotenEven iets over mijn dagje plaatsen ;).
Heb vandaag eigenlijk een vrij hectische dag, maar wel grappig ;).
Deze morgen kwam mijn moeder af met alle winterkleren en schoenen te voorschijn te halen. En als ze iets wil doen gebeurd dit ook :). Dus heb ik deze voormiddag mee kleren en schoenen gesorteerd. En de zomerkleren zijn naar zolder verhuisd. Dit heb ik niet gedaan ik heb gecommandeerd, mama heeft het uitgevoerd. Is wel eens fijn zo te mogen commanderen en zelf niets te hoeven doen 8-).
Maar daardoor was dus mijn planning van vandaag overhoop gehaald :(, maar geen nood dit doen we morgen dan maar. Gelukkig kan dit, en nu kan ik dus gewoon iets uit mijn kleerkast nemen en moet ik niet zoeken naar wat kan ik aandoen, want het is zo koud.
Deze namiddag had ik piano les, dacht wat ga ik daar kunnen doen. Mijn lichaam wilt al een ganse dag niet meewerken en dacht dus dat piano niet ging lukken. Maar de leerkracht was er tevreden, terwijl ik niet zo. Ik leg mijn lat soms nogal erg hoog, ook al kan ik door het ziek zijn niet alles meer zoals daarvoor. En kost voor mij piano spelen enorm veel moeite, maar wil dat dan niet laten zien. En doe heel hard mijn best om het te verbergen voor andere, die ik niet zo goed ken. Eens ik ze beter ken zal ik dat niet zo hard meer verbergen, maar ben vaak bang wat ze van me gaan denken, na maar de tweede of derde keer te zien. Weet wel dat ze weten dat ik er niets kan aan doen als ik eens een week niet veel kan oefenen, of de les eens niet goed lukt. Maar toch wil ik het perfect doen, en even goed zijn als de andere in de les. Wil niet dat ik door mijn ziekte anders behandeld wordt. Dat ze milder zijn voor mij, en mij vlugger goed vinden. Denk wel niet dat ze dat doet en als ik dat gevoel krijg zal ik er met de leerkracht wel eens over praten.
Daarna moest ik naar de kine, waar ik enorm teleurgesteld was in mezelf. Het was een groot verschil met de andere dagen. Ja ga bijna dagelijks naar de kine. De gewichten leken ineens zoveel zwaarder dan de andere dagen, vroeg zelfs aan de de kine (Dorien noemt ze) of het hetzelfde gewicht was. Ze vroeg waarom en ik legde het uit. Ze zei dat het niet zwaarder was, vond het moeilijk. Het steppen ging ook niet zoals anders, normaal heb ik 140 steps, maar nu een heel deel minder op dezelfde tijd. Ik was kwaad op mezelf, teleurgesteld, gefrustreerd, … Dorien zei dat ik het goed had gedaan, en dat ik echt mijn best doe. Het is echt een schat van een kine, weet me te motiveren, op te beuren, … De oefening met de springtouw was wel leuk, de eerste keer als ik deze deed was het een ramp. Was ook zolang geleden dat ik met een springtouw sprong, dat is van mijn kinder jaren geleden. Kon er bij de kine toen niet mee overweg. Ze zei dat ik het nu wel goed deed en het leuk was te zien dat het wel lukte. Ze vind het ook leuk om met mij te werken, ze zei bij jou moet ik je afremmen en je verplichten te zitten, bij andere moet ik het omgekeerde doen, ze motiveren iets te doen. Vind het leuk dat je telkens alles wilt uittesten, zonder veel tegenspartelen. Ja zo ben ik ik wil vooruit, wil proberen toch een stukje terug te winnen. Al is het maar een klein beetje, dan ben ik al heel blij.
Toen ik thuis ben gekomen heb ik me bezig gehouden op de computer, ja mijn tweede vriend. Ik schrijf heel graag, schrijf ook tekstjes voor liedjes over hoe ik me voel en wat het ziek zijn met me doet. Zo kan ik het even kwijt, muziek en schrijven doet heel veel voor mij.
Zo dit was mijn dagje :)
Veel liefs, knuf
Heidi
Leuk dat je hier gaat schrijven.
Fijn dat je panioleraar toch tevreden was.
Hopelijk gaat kine volgende keer weer wat beter.
Hoi Heidi
Wat is een kine? Is dat in Nederland een fysiotherapeut?
Leuk dat je een blog bij gaat houden.
Groetjes Jippie vanuit een heel nat Nederland.
@ Jippie kine is de afkorting van kinesisten wat idd een fysiotherapeut is.
Mijn planning voor vandaag, nu Dorien gaan ambeteren :P, ja idd ga naar de kine, hopelijk wat beter dan gisteren. Daarna ga ik de mensen eten geven van 11u30 tot 12u30 en deze namiddag langs huisarts. En natuurlijk mijn planning van gisteren afwerken ;) tot later ga eens vertrekken :)
Veel liefs, knuf
Heidi
Hier zijn we weer.
Deze nacht had ik een zeer slechte nacht, kon maar niet slapen :(. Alleen weet ik niet echt een oorzaak van, was niet benauwder dan anders. Had wel pijn maar daar heb ik uiteindelijk een pijnstiller voor genomen. Dus wat de oorzaak is blijft een raadsel. Met als gevolg, tegen de ochtend viel ik uiteindelijk dan wel in slaap en had ik me bijna overslapen. Gelukkig schoot ik uit mijn eigen terug wakker. En was ik nog optijd voor de kine.
Deze voormiddag bij Dorien ging wel goed, heb krachtoefeningen voor mijn armen gedaan en met de bal naar elkaar gooien dit was wel grappig :P, natuurlijk wel op ademhaling letten ondertussen. En dan moet ik op de trap zo een trap op en af gaan. Dit viel me wel tegen, want was heel rap buiten adem en benauwd. Een minuut lang moest ik het proberen, heb dit ook gedaan, maar op een gegeven moment was het met stopjes tussenin. Want ze direct achter elkaar doen lukte het me niet meer.
De mensen gaan eten geven was zeer fijn, ze zijn steeds zo blij me te zien :). En wonder boven wonder kennen ze telkens mijn naam nog. Ja dat verwacht ik dus niet van oudere mensen. En door dit te doen voel ik me ergens toch nog nuttig, want thuis zitten is echt niets voor mij, al vraagt mijn lichaam daar naar. Ik luister er wel naar, maar vind het soms behoorlijk moeilijk. Ik was een zeer actief iemand, kon geen minuut stilzitten. Maar nu wordt ik meermaals per dag verplicht om stil te zitten, te rusten en zelfs te slapen, anders haal ik het einde van de dag niet.
Bij mijn huisarts (An) viel het goed mee. Longen klonken redelijk, kan natuurlijk niet verwachten dat ze super gaan zijn. Al zou ik dat erg graag willen natuurlijk. Nog maar eens even over de medicatie gehad en weeral vergeten te vragen voor mijn onderhoud antibiotica. Voor de volgende keer dan maar weer, of ja woensdag even in het ziekenhuis vragen, want ga er dan weer even liggen. Zal het voor alle zekerheid maar op een papiertje schrijven, want met mijn vergeetkopje zou ik het dus weer eens durven vergeten.
We hebben het ook over woensdag gehad, gesprek deed goed, want de angst zit er wel weer. Ja wat wil je als de dokters je zeggen dat de kans op bloedingen groot is. Dan loop je er niet voor te springen natuurlijk, maar het moet gebeuren, ik moet terug eens kunnen eten, alle alles kunnen eten. En waarschijnlijk gaat dit nog niet eens zijn. Want volledig herstel was helemaal niet mogelijk. Wel nog een beetje winst, vraag me dan af hoeveel dat gaat zijn een beetje lijkt me zo weinig. Maar er dus heel goed over gesproken met mijn huisarts, en mijn angst kunnen bespreken. Ze snapte het heel goed, ze zei ja je lichaam heeft je al meermaals in de steek gelaten. Idd dat is ook zo en hoop dat het deze keer niet zo gaat zijn. Als ik buiten ging zei ze veel succes en tot vrijdag en doe dat goed. Ik zei ja zal het goed doen en mijn lichaam deze keer ook. Ze moest lachen.
Voor de rest heb ik een groot deel dat ik nog moest doen van gisteren gedaan, ben niet met alles rondgeraakt, maar het meeste is me gelukt. Ja na een slechte nacht had ik dus ook heel veel nood aan rust en slaap. Dus heb wel een paar uurtjes geslapen en dan om mijn lieve vriend (de computer) bezig geweest. Een foldertje gemaakt voor onze nationale ziekendag die dit jaar op 14 oktober is, wij vieren het met ziekenzorg molenbeek het op 20 oktober met een viergangen menu. En dan zoeken we nog personen die zich willen inzetten voor ziekenzorg heb ik een foldertje gemaakt om mensen te motiveren. En daarna bezig geweest voor de website van kvg (katholieke vereniging voor gehandicapten) ik doe hier de facebook pagina van en probeer ze wat te promoten. Nu hebben we nog maar 10 likes maar dit moet omhoog. Dus heb ik er me wat mee bezig gehouden. Is vrij veel werk, had het anders ingeschat.
En ondertussen kwam Bas (onze hond) me geregeld wel eens storen, en dan komt hij me lekjes geven, ook als ik slaap want dan wilt die aandacht. Heb nog een zeer grappige foto van hem, maar voeg ik hier later nog wel eens toe want wilt nu niet echt goed lukken :(. Alle eigenlijk ook schattig, en dan zie je ook ineens mijn kat (minoutsh) die verzorg ik. Heb me er wat over ontfermd, is hier achtergelaten. Een oogje is beschadigd, ze heeft een heup dat gebroken was en verkeerd terug aan elkaar gegroeid en nog een aantal andere kwaaltjes. Maar ze wordt lekker verwent door mij.
Ben net mijn moeder even aan het ambeteren met haar puzzel :P, ze zei dat is toch straf ik ben aan het puzzelen en mijn dochter komt haar moeien :@ :). Ja zij is niet zo een krak in puzzelen als ik, even mijn eigen bestoefen he ;).
Zo dit was het voor vandaag zo wat. Ga ze hier wat verder ambeteren en wat op computer verder werken, wil nog een klein beetje gedaan hebben en dan ben ik blij. En natuurlijk ook optijd in mijn bedje, want kan de slaap wel gebruiken, maar morgen slaap ik lekker uit en kan ik me dus niet overslapen.
Veel liefs, knuf
Heidi :W
Vandaag een echte off day
Ja ben vandaag heel moe, heb veel pijn, lichaam dat niet mee wilt. Elke stap is er eentje te veel. Heb er echt een hekel aan als mijn lichaam zo moeilijk doet, en is enorm vervelend als alles zoveel moeite kost. Vrees eerlijk dat het door een infectie komt, want voelt wel zo wat aan. Het enige probleem is dat ik 10/10 geen infectie mag hebben als ik binnen ga in het ziekenhuis. Dus dat is echt niet goed, maar kan er spijtig genoeg niets aan veranderen.
En het is bevestigd dat ik weer een infectie heb, heb dus ook weer koorts. Het enige dat we gaan doen is goed rusten en hopen dat het snel betert. En dat 10/10 de dilatatie doorgaat.
Nu net avondmedicatie aan het nemen, heb soms echt het gevoel dat ik een junkie ben. Al die pillen en puffers.
Ja het is echt een baaldag vandaag, alles slaagt tegen. Maar kan alleen maar beteren denk ik dan en hoop gewoon op morgen een betere dag.
Op zo een moment lig ik wel eens te piekeren over allerlei zaken. Probeer me wel op te vrolijken en er niet te veel aan te denken, maar toch als je in je bed ligt en alles kost zoveel energie dan is het toch wel moeilijk.
Veel liefs, knuf
Heidi
Dat klinkt allemaal niet echt lekker. :?
Hoop voor je dat de koorts snel minder wordt en de dilatatie door kan gaan.
Heel veel beterschap. O+
Bedankt, ik hoop het eerlijk gezegd ook dat het kan doorgaan, al sta ik er nu ook niet voor te springen. Zolang ik het kan volhouden tot woensdag en niet in het ziekenhuis terecht kom omdat longen weer even moeilijk doen is het al goed. En de rest zien we woensdag dan maar weer.
Veel liefs, knuf
Heidi
Hee heidi,
Leuk dat je gaat schrijven!!
Hopelijk houd je het vol tot woensdag en hoef je niet binnen te komen!
Mega knuffel!
Bedankt, ik hoop heel hard mee :)
Reactie op MarcusDank je :)
Nu verder mijn dagje
Na een nacht van amper twee uurtje slaap ben ik uiteindelijk uit bed gekomen :(.
Het was een enorm gevecht met mezelf, was nog moe, maar moest eruit, erin blijven liggen was geen optie voor mij. Na een geworstel deze morgen toch maar terug erin, want het ging niet, nog steeds niet. Benauwdheid was aanwezig, pijn ook, mijn lichaam laat me weer eens in de steek. Maar ik vecht terug, opgeven staat niet in mijn woordenboek.
Heb mijn ouders deze morgen verrast met een gedekte tafel, ja wat moet je doen als je enorm vroeg wakker bent en je alle moeite doet om uit bed te komen. Dan zet je een kopje koffie en dek je de tafel, is voor hen eens aangenaam beneden te komen en niet te hoeven doen. Alle ze moesten zelf nog wel nemen wat ze wilde eten.
In de voormiddag samen met een vriendin het heel gezellig gemaakt, was echt super, ondanks ik me zo slecht voelde, kon ze me toch opbeuren. En dan nog andere leren kenne, vrienden van haar dat mij graag wilde ontmoeten. Het was gewoon even genieten, zonder veel inspanning, en met gezellige babbel. *O* ^O^
In de namiddag kreeg ik het super idee, ik heb zin in een bad, maar hoe gaan we dit voor elkaar krijgen. De laatste keer dat ik dit probeerde was het een echt slagveld. Maar toch hoe dan ook ik ging in bad, en zal hierin slagen :?. Wat dan ook zo was, alleen daarna gevoel een marathon gelopen te hebben, helemaal uitgeput, geen voet meer kunnen verzetten, geen energie meer over voor even op de computer te komen. Alles koste enorme moeite, en dan denk ik bij mezelf, is het dat wel waard. Eens ik erin lig geniete ik wel, maar achteraf is het afzien. Soms denk ik hulp te vragen, maar dit is zo ontzettend moeilijk. Toe te geven dat het eigenlijk niet meer gaat en dat ik iemand nodig heb die me helpt met in bad gaan. Het idee dat dit nodig is is zo akelig, ik wil dit nog niet afgeven aan iemand, neen dit is van mezelf en ik zal laten zien dat ik het kan.
Dus voor de rest van de dag was het platte rust, met de tv op en tv kijken, wat zappen, maar geen enkele inspanning meer doen, dat ging niet.
Nu ga ik mijn ouders afdrogen met een spelleke, ja ik doe het niet voor minder dan winst.
Tot de volgende
Veel liefs, knuf
Heidi :W
Leuk je blog te lezen de afgelopen dagen, veel sterkte en succes.