Daar waar ik niet weet wat ik moet doen.

Het gefiets, heeft ook alweer zijn tol geleverd.
Ik heb zaterdag weer naar m'n werk gefietst, gewoon omdat ik het wilde.
Het levert voor mij weer meer lichaamsbeweging op en voor mijn longen weer training.

En hoewel ik met heel veel rekening gehouden had, had ik geen rekening gehouden met een aanval.
Stom he.  :X
Ik had zeker rekening gehouden met regen, luchtvochtigheid, lekke band.. echt alles.
Behalve m'n longen.

Ik had wel mijn ventolin bij, en een flesje water.
Maar ik probeerde mezelf te pushen, ik voelde me benauwd worden..
en ik pushte het gewoon weg!
Hoe stom is dat.

De laatste keer dat ik een 'aanval' heb gehad, is op het VMBO..
Ik moest van mijn leraar een voldoende halen voor de shuttle run test.
Ik kon niets anders doen, en deed ik het niet, zou ik een onvoldoende halen voor gym.
En ik was/ben geen type voor onvoldoendes.

Ik deed het, en ik haalde de 5,5.
Precies genoeg voor die voldoende.
Ik heb daarna nog 1,5 uur op de grond gelegen (letterlijk!) om bij te komen.
Dat was de laatste keer dat ik me kon herinneren.

Tot zaterdag.
En aan de ene kant ben ik dan bang..
Komt het terug?
Is het erger geworden?
Heb ik het niet meer onder controle?

Ik had die ochtend dagdienst, tot half 4.
Lief vroeg toen ik thuiskwam of ik nog wat wilde gaan halen, met de auto.
Ik ben het gaan halen.
Later kwam ik terug, en zijn we nog even naar de stad geweest.
Een heel eind gelopen inclusief heuvel.
Ik was doodop en heb hem terug laten rijden.

Ik wilde niet dat hij wist/zag dat ik een aanval gehad had.
Ik heb het hem ook niet verteld.
Ik heb hem verteld dat ik het benauwd kreeg en mijn medicijnen ingenomen had.
Ik ben slecht, door en door slecht.
Maar ik wil niet, dat hij zich zorgen maakt.
Hij heeft het aardig druk op zn werk en begint binnenkort ook weer een opleiding.
Ik wil niet dat hij zich onnodig zorgen maakt over mij.

Het was 1 aanval.
Ik was daarna doodmoe, heb gewerkt en daarna nog een eind gelopen.
Ik kon niet in slaap komen en was gisterochtend bek en bekaf!

Gister weer gewoon gewerkt, en op mijn werk gezegd dat ik gewoon slecht geslapen had.
Had ik ook, maar toch.
Vannacht was het benauwd in de slaapkamer.
Raam was dicht, en het was aardig warm geworden.
Toen wel op tijd mijn inhaler gepakt.
Wederom, slechte nacht.
Vandaag, staat er op mijn to-do lijstje; boodschappen en avonddienst.
Dat houdt in, sjouwen met zware tassen en 8 uur lang werken met een uitzendkracht die ik alles moet vertellen en koken voor 15 personen.

Morgen krijg ik een wortelkanaalbehandeling, pas laat in de middag.
Ook hier.. zenuwachtig voor.
Is het verstandig om hem door te laten gaan?
Plat liggen is niet mijn sterkste punt.
En diep van binnen heb ik niet het idee dat het nu goed is om het door te laten gaan..
Maar, weer afzeggen? Weer verplaatsen?
Misschien het beste idee tot nu toe.

Ook weet ik ergens, dat ik de longverpleegkundige moet bereiken.
Ik heb geen zin en geen behoefte aan terugslag.
Niet in mijn opleiding.
Niet ooit.

Het was eindelijk goed onder controle en ik heb het idee dat het zo uit mijn vingers glipt.

Sorry voor dit, niet zo heel positieve blogje, maar het kan niet altijd goed gaan toch?

Tot snel weer :W :W