Onze ervaring, dochtertje 2,5 jaar, waarbij ze wel denken aan astma.

Hallo allemaal,

Mijn dochtertje nu 2 jaar en 11 maanden, heeft al vanaf 7 maanden problemen met haar luchtwegen. Altijd veel ziek, veel overgeven en een matige groei. Ik ben altijd heel erg allert geweest op voeding, vitamine D en heb echt alles in mijn weten gedaan om ervoor te zorgen dat ze niet "ziek" werd. Maar het zijn kinderen en ze worden dus toch ziek. Zeker als ze op het KDV is geweest. Ik hield mijn dochtertje altijd thuis en ze herstelde ook altijd wel weer van het ziek zijn, maar het duurde allemaal altijd wel zeker 1 tot 1,5 week. Aangezien ik zelf ook veel last heb gehad van benauwdheid, en ziek worden door een verkoudheid en dan zo hard hoesten dat het voor andere mensen heel ernstig klinkt, waren dit voor mij redelijk normale symptomen. Ik schrok er niet zo van, omdat ik het zelf ook altijd heb gehad.

Nu hebben wij sinds 8 maanden een zoontje erbij, toen mijn zoontje 8 weken was, kreeg ik (op het moment dat mijn dochtertje ziek was) een aanval waarbij ik echt op de grond kroop van de pijn, dus naar de SEH en mijn zieke dochtertje maar meegenomen, want ik kon zelf door de pijn niet meer goed beoordelen wat er moest gebeuren met haar. Ik moest gewoon op mijzelf focussen.

In het ziekenhuis aangekomen werd mijn dochtertje meteen verneveld en ze werd daarna meteen opgenomen. De dokteren schrokken enorm dat ik dat normaal vond, maarja ik wist niet beter, uit mijn eigen ervaring en mijn dochtertje knapte ook altijd wel weer op. Voor mij was het iets wat normaal was bij ziekte.

Hier dus niet, ik heb toen ook aangegeven dat als de dokteren dit reden voor opname vinden dat wij dan iedere maand bij hun zitten. En dit is dus sinds 8 maanden ook het geval.

We zijn iedere maand (uitgezonderd de maand dat wij in Portugal zijn geweest = zomermaanden = nooit last ergens van, ik niet en mijn dochter ook niet) in het ziekenhuis geweest voor opname.

We hebben nu als onderhoudsmedicatie: Flixotide, Singulair, maar beide werken volgens mij niet, daarnaast natuurlijk de ventolin, maar die werkt ook niet. Als er een verkoudheid aankomt, dat vliegt mijn dochter meteen uit de bocht en is het proces nu dus iedere keer:
- 1 hoestje
- Meteen puffen 8x (geeft nooit verbetering)
- Saturatie meten (wij hebben een meter in huis gehaald omdat het bij onze dochter echt super vrolijk kan zijn met een lage saturatie, dus wij checken wel altijd als we twijfelen)
- Vernevelen (wij hebben thuis een vernevelaar en ook de medicatie, stonden de artsen eerst niet achter)
- Naar de SEH
- Vernevelen om het uur
- Extra Zuurstof
- Prednison of Antibiotica (of een combinatie) afhankelijk van de situatie
- Verneveling uitbreiden naar om de 2 uur, dan om de 3 uur en dan om de 4 uur.
- Zuurstof afbouwen
- Pas als we 1 nacht zonder zuurstof hebben gehad en over zijn gegaan op puffen, dan pas mogen we naar huis.

Prednison is weerstandverlagend, dus heeft ze nog minder weerstand dan dat ze al had. Ik ben dus echt niet blij met prednison, dus ik zou heel graag willen weten of hier alternatieve voor zijn, of ondersteuners, die helpen om de weerstand weer omhoog te krikken, gezonde voeding, goed slapen, vitamine ester C en vitamine D gebeurd al.

Ze hebben bij haar wel al bloedtesten gedaan en daar is uitgekomen dat de verhouding witte bloedlichaampjes / rode bloedlichaamtjes wel goed is, en dat ze alleen een kattenallergie heeft.

Verder lijkt alles goed, maar echt onderzoek van de longen doen ze niet.

Nu heb ik gelezen dat de testen die er zijn inderdaad zijn dat kinderen moeten inblazen en uitblazen en ademinhouden e.d. en ja dat wordt misschien een beetje moeilijk bij een kind van bijna 3, maar ik ben toch opzoek naar oplossingen, nieuwe stappen, wat kan, wat kan niet?

Hier spreken ze ook over een astma score, heeft iemand daar informatie over?

Ik heb zelf een vernevelapparaat aangeschaft omdat ik merk dat die beter werkt dan een puffer.

Ik vind het zo vervelend dat ze niet gewoon meer kennis met ouders delen. Hoe meer kennis wij hebben, hoe beter wij onze kindjes kunnen helpen.

Ik herken veel uit de verhalen van de andere ouders. Ik hoop dat jullie mij misschien ook nog aanvullende informatie kunnen geven.

Liefs, Mama Anke