Vraag over tienjarige zoon met lichte astma en mezelf voorstellen

Goedemorgen! Mijn naam is Nathanja en ik ben moeder van een 10-jarige zoon. Onze ervaring met longproblemen is begonnen, toen onze zoon 7 maanden was, met een aanval van pseudokroep. Vervolgens is na verloop van tijd (ik herinner me op 3-jarige leeftijd) door de huisarts de diagnose astma gesteld en heeft hij afwisselend gebruik gemaakt van flixotide en salbutamol. Soms kan hij een zomer zonder flixotide, maar in de herfst nemen de verschijnselen, waarvan wij inmiddels denken dat ze bij astma horen, weer toe. Dan is het dus weer tijd voor de flixotide.
Het gebruik van medicatie wordt gemonitord door een praktijkondersteuner van onze huisarts en bij twijfel over zijn klachten maken we dus maar weer een afspraak.
Onze zoon is een vrolijke, intelligente kerel, maar wij constateren dat hij totaal geen astma-besef heeft. Heeft hij ook nooit gehad. We moeten hem aansporen om zijn medicatie te gebruiken; puffen doet hij niet uit zichzelf. We hebben wel geprobeerd om hem na zijn atletiektrainingen lijsten in te laten vullen waardoor hij misschien zelf wat meer "grip" krijgt op zijn astma, maar dat heeft niet gewerkt. Hij raakt geïrriteerd als wij hem vertellen dat het tijd is om extra salbutamol te gebruiken, zegt dan dat dat volgens hem niet nodig is, terwijl dat overduidelijk wél het geval is. Vanaf september is hij flixotide-vrij, maar nu merken we dat hij weer veel minder slaapt (volgens ons tekenen van astma, maar wij hebben altijd twijfel: welke invloed heeft het ingaan van de wintertijd, puberteit, groter worden), hij ziet eruit als een hagelwit laken en hij is moe (is dat de astma of het minder uren slapen?).
Uiteraard vraag ik me af of onze benadering van dagelijks onze zoon vertellen dat hij zijn medicatie moet gebruiken, terwijl we hem op alle andere vlakken steeds zelfstandiger laten worden (hij zit nu in groep 7), de goede is. Welke andere manieren zijn er om hem te laten inzien wat zijn astma betekent? Wie heeft er ervaring met een soortgelijk verhaal? Of wie kan me tips en (andere) inzichten geven hoe hiermee om te gaan?