Eerste Topic, mijn verhaal. (VOORSTELLEN)

Hallo allemaal, ik weet niet of dit de bedoeling is hier op dit forum, maar ik ga toch even mijn verhaal doen, een soort voorstellen.
Ik ben 22 jaar, en vroeger als kind had ik een puffertje. Op een gegeven moment zijn mijn ouders gestopt met het gebruiken hiervan en er van overtuigd dat ik hierover heen gegroeid was.
Het afgelopen jaar is het van kwaad t0t erger gegaan, astma aanvallen die meerdere dagen duurde, weken van herstel hieruit. Ik heb zelf ook ondertussen een dochtertje rondlopen, en voel me altijd erg rot tegenover haar. Ik kan er natuurlijk op deze manier niet voor haar zijn, zoals ik tussendoor, en daarvoor, wel kan zijn.
Het afgelopen half jaar heb ik al 4 van deze aanvallen gehad, en hier daarom dus ook diverse keren voor bij de huisarts en de huisartsenpost gezeten. Elke arts die ik spreek, of bezoek die ik pleeg, komt er weer een ander medicijn (die dit keer echt zal helpen, mevrouw, beloofd) boven tafel, of een andere redenering wat het dit keer veroorzaakt zou kunnen hebben. Als je al niet dood op was van het rare functioneren van je longen, dan is het wel van steeds iets anders proberen en/of aanhoren.
Ondertussen zijn er chronische ziekte(n) vastgesteld, en heb ik binnen een half jaar tijd een enorme medicatielijst die ik dagelijks moet afwerken. Ik ben hoe dan ook overgevoelig voor veel dingen, want buiten mijn longen, heb ik ook eczeem - hooikoorts - diverse allergiën etc etc.

Afgelopen weekend was het weer feest, kreeg geen hap lucht binnen en ging van kwaad tot erger. Op naar de HAP, waar ik voor het eerst een kuur prednisolon meekreeg, 5 dagen. Weer diverse andere puffers, en nog een rits aan tips en adviezen. Diezelfde avond kon ik weer terug. Prednis0lon weer opgehoogd (naar 40mg) en weer andere puffers mee naar huis.
Nu, nog steeds, gaat het niet zoals het moet zijn. Als ik stil zit ben ik nog benauwd, en als ik beweeg binnen de kortste keren buiten adem en moet ik bijkomen. - Vanochtend moest ik naar mijn eigen huisarts om de medicatie te bespreken die ik van het weekend bij de hap mee gekregen had. Afmaken tot morgen, en vandaag starten met een antibiotica kuur.
Grappig wel, dat iedereen een paar keer met z'n stethoscoop in de rondte slingers, en allemaal met iets anders aankomen. Andere conclusie, andere medicatie. Maar keer naar keer steeds geen verandering. En ja.. tuurlijk is het minder dan afgelopen weekend, maar nee... ik kan nog steeds niet normaal functioneren....

Van de huisarts moet ik het wederom opnieuw aankijken, en donderdag terug komen. Ik heb haar verteld dat als ik donderdag nog steeds amper verschil mee maak, ik graag doorverwezen wil worden naar het ziekenhuis. Ik wil dat iemand die er alles van weet eens gaat kijken wat er precies aan de hand is... of precies... grotendeels. Ik hoop hiermee te bereiken dat we de juiste medicatie kunnen gaan gebruiken en het minder vaak (of nog mooier, niet) zo uit de hand loopt.
Hier was ze inprincipe wel mee akkoord, als ik dat persé wilde, maar ze zei dat ik hier waarschijnlijk toch niets mee zou bereiken. Gelukkig ben ik dwars en eigenwijs en wil ik zoiets altijd even met mijn eigen ogen ondervinden, en zelf bepalen of ik er wel of niet iets aan heb.
Mijn dwarse bui heeft er direct voor gezorgd dat ik bij thuiskomst, (bek af na een uur bijkomen) toch zelf maar alvast het ziekenhuis gebeld heb om alvast een afspraak in te plannen. Dus die staat gelukkig al. Hoewel de wachttijd nu wel ruim 4 weken is, beter vanaf vandaag 4 weken wachten, dan vanaf wanneer mijn huisarts tijd en zin heeft.

Verder... ben ik hier voor de ervaringen, en tips... Om van me af te kunnen schrijven.
Ook gezien ik vrij weinig andere dingen kan. Gelukkig houdt ik van lezen, en sociaal zijn. Van knutselen etc.
Maar toch lastig als je geen andere keus hebt. M'n hele lichaam is bek af, voelt zwaar en zeurderig.
Ik ben moe. En ik ben er klaar mee. Maar moet nog veel geduld hebben.
Des ondanks hoop ik dat mijn huisarts het bij het rechte eind heeft en dat ik met de antibiotica kuur verschil ga merken, en weer gauw normaal kan functioneren....

Als je ervaringen hebt, met bijvoorbeeld de eerste keer ziekenhuis, of een soort gelijke situatie e.d. zou ik het leuk, interessant/fijn vinden als je een reactie zou willen achter laten. :)

XOXO