longembolie en astma/copd
25-07-2018 om 13:51 uurhallo
ik ben snoes net afgelopen zondag 42 geworden...op 11 juli had ik een operatie aan mijn been dat ging voorspoedig goed...tot ik weer ging lopen bleef ik me beroerd en benauwd voelen klemmend gevoel op rug en borstkas toch maar door gegaan..hwlaas trok ik het niet meer maandag en heb huisarts gebeld moest het maar aankijken zeiden ze maar ook dat ging niet meer toch avond arts gebeld binnen 1 uur lag op hartbewaking ( heb in 2017 hartinfarct gehad ) en al 5x afgevoerd geweest met deze klachten met de ambulance....tot er eindelijk iemand zei moeten we geen scan maken van haar longen ...vol verbazing bleek ik allemaal stolsels te hebben bij mijn longen ...en kreeg medicatie toegediend...dag later mocht ik naar huis en kreeg brief mee voor afspraak over 6 weken ik heb al zoveel voor de kiezen gehad nu dit weer ben inmiddels aardig depressief aan het worden....alles op 1 rij word mij nu toch te veel...
fibromyalgie
hashimoto
kransslagader dicht ( zelf omleiding aangemaakt gelukkig )
2x hartinfarct gehad
cvs
en nu longembolie erbij
wat kan ik nu doen om mezelf beter te gaan voelen.....een eenzame vrouw42
Hallo Snoes,
Welkom op dit forum en hoop dat je er net zoveel aan hebt als ik.
Ik herken je verhaal en vind het triest om te lezen dat je, je depressief begint te voelen, maar wanhoop niet, ook al lijkt het alleen maar dat er enkel slechte berichten voor je zijn.
September 2016 ben ik onwel opgenomen in het zkh met een trombosebeen en heb kleine longembolieen gehad, die gelukkig geen schade hebben aangericht.
Binnen een jaar na de opname eerst COPD vastgesteld, een half jaar later, Astma, dus gezamenlijk diagnose ACOS en weer een paar maanden later na 28 jaar mijn baan kwijt.
Gelijkelijk aan in een depressie beland en zag ook geen uitweg meer.
De behandelend longarts heeft dit ingezien en heeft actie ondernomen en middels haar, huisarts, fysio, psycholoog, psychiater en een enorme dosis wilskracht ben ik er nu eindelijk weer een beetje bovenop en en is Acos enigszins onder controle, behalve nu met dit weer, maar gelijkelijk aan heb ik mij erbij neergelegd en proberen te accepteren(gaat heel langzaam) maar ik zie nu eindelijk weer een zonnige toekomst ondanks mijn beperking.
Hoop dat mijn verhaal je wat steun geeft om verder te kunnen.
Heel veel sterkte
Boemer
hallo boemer
dank je voor je bericht ik hoop het ook echt was altijd zo fanatiek...en nu net iemand die oud en versleten is..ik kom ook in een traject revalideren en alles erom heen met hulp..positief blijven is ook belangrijkste!! maar zo moeilijk na gisteren
gr snoes
Hallo Snoes,
Klopt helemaal dat gevoel/werkelijkheid, maar wanhoop niet.
Ik heb dat gevoel ook gehad en af en toe nu ook nog wel eens.
Alles wordt anders of je doet alles anders, dat maakt het verschil en je zult op den duur zien dat je nog heel wat kunt.
Groeten,
Boemer