Astma en down voelen
06-12-2019 om 22:00 uurHallo allemaal,
Ik ben een vrouw van 38, getrouwd en twee dochters van 12 en 14. Ik heb sinds een jaar astma en ik voel me het laatste half jaar extreem vermoeid en daardoor ook down,ik vind het heel moeilijk hier een weg in te vinden. Ik was altijd heel actief en opgewekt maar de laatste tijd gaat dat me echt slecht af. Ik vind het zo moeilijk me erbij neer te leggen dat ik minder kan als voorheen. Voorheen kon ik me tot sporten zetten, dagjes uit, de stad in maar nu is mijn energielevel zo laag dat alle energie in mijn huishouden draaiende houden gaat zitten. Ik wil zo graag meer dan dit :(
Zijn er meer mensen die dit ook zo hebben ervaren? Heeft het zijn weg gevonden? Eventueel tips zijn meer dan welkom!
Wellicht kan je huisarts je helpen, die hebben vaak een poh-ggz waar je je ei bij kwijt kan.
En ik herken het wel, heb nu 2 jaar enorm last van mijn astma en ipv beter wordt het slechter, toch ben ik over het algemeen positief maar blijft het lastig. Ik had voorheen mijn ma waar ik alles mee kon bespreken en die heeft het steeds drukker dus ik ga ook naar andere oplossingen zoeken. Liefst aan huis, want ik mag met mijn medicatie (heb meer aandoeningen) geen autorijden nu en er komt steeds meer op me af, aangepast bed, rolstoel via wmo, douchestoel, thuiszorg is besproken, misschien psycholoog (poging nummer zoveel), 6 specialisten... en daarbij virus naar virus en vaak koorts en continu verhoging wat inspeelt op mijn emoties.
Wat voor mij helpt is zoveel mogelijk leuke dingen doen voor zover het gaat. Ik heb weinig energie moet nuttig besteden, dus ik doe zoveel mogelijk wat ik leuk vind om daar weer mentale energie uit te halen:) en bij minder leuke dingen denk ik moet dit echt?ja, oke daarna mezelf belonen met iets. Moet het niet maar is het sociaal gewenst jammer dan, kan mijn energie beter gebruiken. En daarbij bedoel ik niet je kinderen als sociaal gewenst maar een verjaardag pf feestje wat rot uitkomt. Ondertussen weet iedereen hoe ziek ik ben en spreken we vaak andere dingen af, want drukke menigtes zijn voor mij ook een gevaar en bij verkoudheid van iemand zeggen ze het ook en verplaatsen we het. Dus ik probeer me zoveel mogelijk op de leuke dingen te focussen en kan veel meer van de kleine dingen genieten dan vroeger. De buurjongen is net een jaar en slaapt naast mij en dan hoor ik hem brabbelen en woordjes zeggen en dan sta ik al met een goed humeur op! En mijn kat en hond die me steunen en gezellig komen knuffelen geniet ik ook enorm van!
Heb mijn grootste passie voor nu even aan de zijkant geschoven (paardrijden) en fotograferen lukt ook niet, toen ging ik een bullet journal maken en is ook lastig dus ik heb nu een tablet en maak daar kunst op, kost minder energie en ben dan helemaal blij als ik weer verbetering zie!
Dus wellicht kan me hier iets uithalen wat jou helpt:)