Rook en astma

Het is heel goed mogelijk dat je door de rook nog dagen benauwd ben. Hoe moeilijk het misschien zal zijn, maar jij mag/moet tegen je ouders zeggen, dat er in huis niet meer gerookt mag worden. Sterkte ermee

Als kind van de jaren '70 van de vorige eeuw: Mijn vader had astma en de rest van de familie rookte. De opa van moeders kant is vlak voor zijn pensioen overleden aan een long-ziekte. Hij staat alleen maar met sigaar op foto's. Mijn opa van vaders kant rookte nog harder. Als wij daar waren (20 neven en nichten, altijd gezellig) zaten wij te kaarten of sjekkies te draaien voor opa. Die rookte sjek, sigaren en pijp. Heeft ook de 70 niet gehaald.

Mijn moeder rookt nog steeds en die probeert er nog stees van af te komen. Voor mijn vader en mij heeft ze het roken nooit kunnen opgeven. Wel wist ze de overlast voor ons zo veel mogelijk te beperken door niet in ons gezicht te roken en goed te ventileren.

Mijn vrouw is een ander geval: Die rookte alleen buiten of in de bijkeuken/garage. Haar roken is al jong begonnen, haar ouders rookten ook als een schoorsteen. Mijn schoonmoeder jaagt er nog steeds ruim een slof sigaretten in de week door. Mijn vrouw beweerde ook altijd astma te hebben, ze gebruikte op haar eigen recept de zelfde medicijnen als ik.

En toen kreeg mijn vrouw galwegkanker. In de week tussen de diagnose en de operatie is ze accuut gestopt met roken. Toen ze een maand later uit het ziekenhuis kwam heeft ze geen sigaret meer aangeraakt. Na een paar weken, nog voordat ze aan de chemotherapie begon, wist ze te vertellen dat ze ook geen last meer had van de astma. Ook vond ze alles beter smaken en kon ze beter ruiken. Helaas heeft ze daar nog maar een jaar van kunnen genieten.

Ondertussen ik zelf: Mijn astma is niet zo erg. De militaire-dienst-keuring was na herkeuring een L5 (afgekeurd op long problemen) Helaas wilde ik toen nog beroepsmilitair worden, dat is dus niet door gegaan. Tegenwoordig gebruik ik een beetje onderhoudsmedicatie in de ochtend en avond en ik heb eigenlijk nergens last van.

Tot ik naar een gelegenheid ga waarvan ik weet dat ik daar last van krijg. Bij mijn schoonmoeder bijvoorbeeld, of bij echte feestjes. Dan gebruik ik voordat ik daar heen ga een keer extra onderhoudsmedicatie.

Hallo,
Een heel verleden met rokende ouders, gedeeltelijke trauma aan overgehouden, mijn ouders namen mijn astma niet zo serieus, ik was daarbij een vervelend en zeurend kind, die woorden kreeg ik althans vaak naar mijn hoofd geslingerd.
Nu al heel lang het huis uit, zelf nooit gerookt, echtgenoot rookt gelukkig ook niet.
Afgelopen donderdag op bezoek geweest bij mijn ouders, roken allebei zware shag.
Die avond een flinke astma aanval gehad.
Ik mag van de arts zelf mijn pufjes reguleren, zodra ik benauwder word mag ik meerdere pufjes nemen zonder dit steeds te overleggen met een arts.
Nu dagen later, nog steeds benauwd.
Pufjes flink opgeschaald, en met hooikoorts erbij al aan de histamine.
Ik kan mij niet herinneren dat ik dit eerder zo erg heb meegemaakt.
Is het dan toch alleen de rook waar ik zo last van heb, of is er nog iets anders?
Zijn er mensen die zich hierin herkennen?

Ja hoor :-) :-(
en ook is dit jaar -dit moment- voor velen het warme weer en de hooikoorts een lelijke trigger, beide explosief in vergelijking met andere jaren.

Is het bij je na een week niet beter of wordt het erger dan naar de huisarts. Sterkte!