Wie is er ook zo moe ?

Dat heeft bijna iedereen met deze kwalen, je moet je dag indelen wat je doet. Deze dag te zwaar wat je moet doen, verdelen of uitstellen neem op tijd je rust. Zo is nu eenmaal het leven geworden van longpatienten.

groet Henk.

Wellicht zou je kunnen kijken of een ergotherapeut gespecialiseerd in balans/belastbaarheid je kan helpen om je dagen beter in te delen en je energie zo te verdelen.

Dat het ineens zoveel slechter gaat qua verzuring en moeheid is bij mij wel een alarmsignaal qua astma. Nou was het ook bloedheet deze week dus logisch dat je lichaam eraan moet wennen en het moeilijk heeft. Gas terug nemen is hoe dan ook helaas de enige optie.

Moeheid is idd heel herkenbaar en lastig! Vind het soms lastiger te hanteren dan de benauwdheid zelf. Maar toch moeten we er gewoon mee dealen want het hoort erbij..

Met de vorige sprekers ben ik het eens.
Vermoeidheid is vervelend. Maar met een goede dag- en weekplanning kun je soms meer doen dan normaal. Of is dat wat je wil doen minder beperkend.

Wat ik leerde in de loop der jaren is dit:
- Als je als een blok in slaap valt, was je te moe. Dan had je het hard nodig.
- Aan vermoeidheid bij longziekten mag je best toegeven. Zolang je je dag- en nachtritme maar aanhoud.
- Als je zo moe bent als je aangeeft, dan lijkt het verstandig om overdag meer rust in te bouwen.
De vuistregel is dat je de helft van de duur van een activiteit optelt bij de activiteit. Dan heb je voldoende speling om tegenvallers op te vangen, en bouw je voldoende rust in.
Voorbeeld: koken duurt 30 minuten (van spullen pakken tot aan tafel). Dan plan je voor 45 minuten.
Een andere optie is om bij iedere activiteit 15 minuten ervoor, en 15 minuten erna voor die activiteit in te plannen. Dan heb je aan beide kanten wat reservetijd voor tegenvallers.
Reis je met het openbaar vervoer? Neem altijd een trein of bus eerder dan je normaal zou doen. Dan heb je veel meer rust bij een vertraging. En je hebt alle tijd om bij te komen op de plaats van bestemming, voor de volgende activiteit begint.

Niet leuk allemaal, om er zoveel rekening mee te houden. Mijn ervaring is wel dat het werkt. Ik hoop dat het jou ook helpt.

het weer van nu (benauwd drukkend ) kan ook zorgen voor extra moeheid. De eerste warme dagen ook.
Ook ik denk dat de ergo goede tips voor je kan hebben.

wat voor mij ook belangrijk is om bij alle acties te bedenken of t met minder energie kan: zoals na t douchen afdrogen met de badjas, groente snijden zittend bij de tafel, strijken kan ook zittend...
dat scheelt mij echt veel. Ook dit soort tips kan de ergotherapeut geven.

succes!

Moe zijn is inderdaad lastig. Soms helpt het om een lijstje te maken met dingen die je veel energie kosten en een lijstje met dingen waarvan je energie krijgt. Zo kun je bewuster afwisselen met actie en rust/energie gevende activiteit.
Ik werk ook per etage. Dus op de begane grond, tussenetage en op zolder. Zo loop ik wel trappen maar behoorlijk gedoceerd. Verzamel spullen die naar een etage moeten in een mand of tas en kan dat dan in 1x meenemen.

Mijn dagindeling is als volgt:
Ochtend redelijk actief. Bijvoorbeeld: Wanneer ik de was in de machine heb gedaan of opgehangen en de droge was (kleding) heb gevouwen. Strijk ik ongeveer 15 minuten. Daarna ga ik een half uur muziek maken en ben weer aardig uitgerust voor een volgende actie.
Middag rust, circa een uur slapen en verder simpele activiteiten. Handdoeken vouwen kan zittend, eten voorbereiden zodat alles klaar staat wanneer er gekookt gaat worden, kan zittend en ook in etappes gedaan worden met tussendoor even rust. Ik lees dan meestal omdat ik dan even heerlijk in een andere wereld kan zijn terwijl ik gewoon op mijn eigen bank zit.
Avond wisselend actief. 1 avond actiever, 1 avond rustige activiteit enz.

Per dag plan ik wat ik wil doen. En ik zet er niet teveel op. Het geeft voldoening als de dingen op het lijstje gedaan zijn. 1 ochtend en 1 avond ga ik sporten, dan zal ik weinig andere dingen doen.
En ik heb ook weleens een dag dat het niet lukt en ik om 11 uur al een dutje doe en dan 's middags nog een keer een dutje doe en de dag doorhobbel en probeer me niet te ergeren omdat ik verplicht in de pauzestand moet zitten. Het helpt om voor deze momenten iets klaar te hebben liggen wat ik leuk vind om te doen.

Dit gaat zo wanneer ik redelijke dagen heb. Op momenten dat het niet goed gaat ga ik op zoek naar hulptroepen. Huisarts, longarts, fysiotherapie om te kijken of er iets lichamelijks aan de hand is.
Vraag hulp aan man en kinderen (wonen op zichzelf). Vind dat moeilijk maar het went langzamerhand.
Ik probeer vooral leuke dingen te beleven en daar energie voor te reserveren.
Laatst zei de fysiotherapeut misschien is het prettig om een huishoudelijk hulp in te schakelen zodat je nog meer energie hebt voor de dingen die je echt wil doen.
Daar ga ik nu over nadenken.

Deze indeling werkt voor mij maar kan voor iemand anders helemaal niet werken,
Ik voel me in de ochtend lichamelijk het best, 's avonds iets minder en de middagen sla ik het liefst over.

Toen onze kinderen nog thuis woonden hielpen ze mee met een paar dingen in het huishouden. Ook al had ik toen minder klachten dan nu. Koken leerden ze ook al vrij snel vooral omdat ze dat leuk vonden.

Groetjes Spirit

O ja en haasten dat kan ik niet meer vandaar dat ge-plan. De planning is niet heilig, kan die ook zo maar om gooien omdat dat beter uitkomt. Zo beleef ik iedere dag weer anders.

Is het alleen deze week, zoals je het opschrijft? Dan even nemen zoals het komt, leuk is het niet maar bij neerleggen scheelt al een bak energie.
Je man en kinderen willen je helpen, ik snap dat het lastig is maar voor hen voelt het misschien juist prettig om te helpen.
Is het structureel de moeheid dan zou ik pas een ergotherapeut benaderen.
Met elke ziekte houd je meestal moeheid bij vlagen, soms erg, soms mild, veel is heel makkelijk zelf aan te passen.
Dingen doen op momenten dat je energie hebt, zit er een week tussen met geen energie, dan jezelf kietelen en boek, bank, tv afgewisseld met wat wel lukt en het over je heen laten gaan, helpt veel meer dan er tegen vechten.
Succes en rustig aan, dan breekt het lijntje niet 🍀🌹

Lieve mensen ontzettend bedankt voor jullie reacties! De ergotherapeut heb ik nog nooit benaderd , dat is mij ook nooit verteld , ik denk omdat ik al heel m’n leven bij longartsen/kinderartsen liep.
Dag indelen lukt me soms , vaak loop dat anders maar ook omdat je per dag anders voelt. Nu ik 41jaar ben ga ik nu pas beseffen dat het ook achteruit kan gaan.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties! Knuf Debs