Waar het nog allemaal te lang duurt.

11-11-2013 om 11:27 uur

Het is alweer even geleden,
maar gelukkig geheel weer bijgekomen van m'n verkoudheid.
Duurde wat langer dan normaal en ook de AB had niet 100% het gewenste effect, maar dat maakt niet uit.
Heeft er voor gezorgd dat m'n lichaam wat extra moest werken dan normaal, kan geen kwaad dacht ik!

Ik ben aardig op weg met mijn BPV examens voor dit jaar, t/m juli 2014 in elk geval.
Daarna krijgen we andere examens naar mijn idee.
Ik heb op school een toetsrooster gekregen en als het goed is, ben ik klaar met examens rond week 49 volgend jaar, eind november/begin december dus!
Goed nieuws :)
En dan hebben we in week 3 van 2015 nog een examen dat op school wordt afgelegd, met iemand van de praktijk erbij. Spannend!
Kan niet wachten!
We hebben 8 examen gekregen, waarvan 1, 14 vaardigheden betreft. (2 daarvan al afgetekend, volgende week 1 op school)
Dus goed op weg!
1 examen al gedaan, 1 mee bezig plus dan die van de vaardigheden.

Binnenkort weer een 3 maanden gesprek en eigenlijk ben ik daar best zenuwachtig voor.
Gezien de vorige keer (naar mijn idee) slecht verlopen was.

Volgende week maandag mag ik me weer even laten zien bij de longverpleegkundige.
Ik was eigenlijk nog een beetje in spanning af, voor de afspraak met de allergoloog.
Ook bij haar (longverpleegkundige) leg ik mijn 'probleem' neer en hoop ik dat ze me toelichting kan geven.

Afwachten dus maar.

Wat ook afwachten is.
Is lief zijn examen.
2 dagen voor z'n verjaardag heeft die een herexamen voor Project Management 2. (PM2)
En hij heeft het afgelopen weekend enorm hard geleerd.

8 maandagen lang zit hij in Utrecht voor IPMA-D, voor zo ver ik weet, een stap verder. :+
Nu hij deze maandag, de derde er op heeft zitten vanavond, en dus nog 5 moet!
En dan ook hiervoor een examen af kan leggen.
Zijn ze bij zijn werkgever aan het bedenken in hoeverre hij in Januari een promotie krijgt.
Dat hij er een krijgt, is duidelijk, maar hoeveel stappen omhoog is nog niet duidelijk.

Wat zeker duidelijk is, is dat ik trots op hem ben.
Ik heb hem in ons eerste jaar, eigenlijk naar school gestuurd voor niveau 4.
Wat heeft geleid tot de nieuwe cursussen.
En hij zorgt ervoor dat ik ook gemotiveerd blijf op school.
Het is er saai, en heb er weinig te doen eigenlijk.
Stof over lichamelijk gehandicapten, is helaas niet geheel relevant voor onze opleiding maar is wel verplicht. Net zoals Leer en loopbaan begeleiding. Dodelijk saai, maar helaas verplicht.

Maar goed, nog ruim een jaar en dan ben ik klaar.
Eindelijk.
En dan?
Geen idee, sowieso eerst werkervaring op doen en dan zien we wel.
Misschien niveau 4.
En daarna misschien ook nog HBO.
Maar de tijd zal het leren!

:W

Login of registreer om te reageren
13-11-2013 om 13:26 uur

Even een schopje.

Ik ben een verschrikkelijk persoon.

Ik zag gisterenavond op mijn facebook, dat er een oud klasgenootje (mijn leeftijd) zwanger is.
En wederom, voel ik me jaloers.  ;( En dat vind ik heel slecht van mezelf.

Ik weet dat ik eerst mijn opleiding wil afmaken, dat is erg belangrijk voor me.
Maar telkens als ik vrienden of klasgenoten (oud of nieuw) zie/hoor dat ze zwanger zijn, denk ik telkens; 'Wanneer ik?'

Ik wil het ook, ik wil niets liever.
Maar eerst m'n opleiding.
Eerst wachten.
Wachten op iets wat je heel graag wilt, pfoe. Zeker niet mijn sterkste punt.
Maar dat zullen jullie wel doorhebben :+

Nog een heel jaar wachten.
Niet voor mij weg gelegd.
:@

Login of registreer om te reageren
15-11-2013 om 06:34 uur

Wachten met zwanger worden totdat je klaar bent met je opleiding is denk ik alleen maar verstandig :Y
En dat jaar gaat vast voorbij vliegen!

Jaloers zijn we volgens mij allemaal wel eens...  :@

Login of registreer om te reageren
15-11-2013 om 09:06 uur

@Ilona

Als ik me je blogs goed herinner is dit inderdaad niet de eerste keer dat je jaloers bent op de zwangerschap van een oud klasgenoot / vriendin. Jaloezie is beslist niet erg, zijn we allemaal van tijd tot tijd, zolang dat geen ziekelijke vormen aanneemt. Je hoeft je voor dergelijke gevoelens ook niet te schamen naar mijn idee.

Zelf heb ik het altijd erg jammer gevonden (misschien zelfs jaloers) dat ik als man niet zwanger kon worden en geloof me er zijn meer mannen die daar zo over denken.

Het lijkt me goed idee, zoals Solstice ook al zegt, om eerst je studie af te ronden en wellicht zelfs daarna nog 1-2 jaar te werken voor je zwanger wordt.

Login of registreer om te reageren
15-11-2013 om 09:38 uur

Lieve Ilona,

Het is helemaal niet erg om af en toe moeite te hebben met de keuzes die je maakt. Je hart en verstand zijn het niet altijd met elkaar eens. Jouw tijd komt nog, maar dan heb je wel een goede basis, waar je dan zeker blij mee zal zijn.

Ik ken het gevoel wel, en na heel veel jaren weet ik ook dat het slijt. Ik heb menig traantje gelaten om een zwangere buik, maar onze chinese dochter maakt alles goed...

Login of registreer om te reageren
18-11-2013 om 12:09 uur

Ik ben weer eens op controle geweest bij mijn longverpleegkundige.
Helaas kon ze me geen advies geven omtrent mijn allergieën, dat is een kwestie die ik moet afwachten tot 13 december, bij de allergoloog.

Ze was tevreden met mijn stabiliteit qua astma  :Y
We hebben geen nieuwe afspraak gemaakt, maar als er iets is, kan ik altijd bellen.
Mijn volgende afspraak is ergens in maart/april bij de LA.

Ik gooide het balletje op, wat er eventueel zou veranderen bij een kinderwens.
Hooguit mijn medicatie.
Qua astma is het natuurlijk afwachten wat er gaat gebeuren, maar de weinige medicatie die ik nu gebruik, zou omgezet kunnen worden naar 'veilige' medicatie.
Opnieuw bij de LA aankaarten, want dan is het natuurlijk al dichterbij.

Wel gaf ze aan, gezien de kinderwens, dat het misschien een idee was om een diëtiste te contacten voor info. Alles wat er natuurlijk af is voor de eventuele zwangerschap, is meegenomen.

Dus ik heb even een mailtje gestuurd naar de diëtiste van de afdeling waar ik werk, of zij iemand in de omgeving weet die me kan helpen.

Op dit moment maak ik me klaar voor morgen, weer 2 dagen naar school!
We moesten een opdracht maken over verschillende achtergronden qua religie.
Ik had het Jodendom en ben al heel wat tegen gekomen, dit hoef ik alleen nog uit te werken en dan ben ik er al weer klaar mee.
Over 2 weken hebben we 2 examens, medisch rekenen en Chronisch.
Medisch rekenen gaat me aardig goed af, maar chronisch is een aardig groot onderwerp.
Hier ga ik me van de week nog even verder in verdiepen.

Nu ben ik nog even te moe om nog informatie in me op te nemen.
Dus ik gooi nog eventjes een serie aan en bedenk dan of ik nog even ga liggen.
Ik ben tot vanavond laat alleen, dus niemand die last van me heeft.

Hopelijk wordt het weer snel lente  :'(

:W :W

Login of registreer om te reageren
21-11-2013 om 09:21 uur

Ik ben wederom in gesprek gegaan met mijn mentor.

We hadden dinsdag een korte maar leuke dag.
Leren katheteriseren etc. Erg leerzaam!

Maar woensdag..
Eerst stond ik op de A12 1,5 uur in de file.
Ik had al contact gehad met een klasgenootje wat ik eigenlijk zou oppikken thuis, dat ik in de file stond en te laat zou zijn. Of ze dat wilde doorgeven.

Ik kwam een uur te laat op school, 9.30 i.p.v. 8.30..
Kwam midden in een les binnen, van mijn mentor.
Ging over Feedback geven en ontvangen etc.
Dus ik heb die les niet veel hoeven doen, hij duurde ook nog maar een kwartiertje.
Wel wat meegepikt over geven van de juiste feedback maar verders ook niets.
Daarna 2 blokuren (1,5 uur) SLB, voor mensen die vragen konden stellen aan onze mentor, of wat widle inleveren. Geen van beide was op mij van toepassing, dus ik heb m'n muziek aangezet, oortjes ingedaan en gaan leren voor Chronisch.

Hierop volgde 2 blokuren rekenen.
Gezien ik qua 'normaal' rekenen voorloop op de groep, en met medisch rekenen het aardig onder de knie heb ( ik weet hoe ik het moet uitrekenen met formules etc. ). Leken mij deze uur ook vrij nutteloos.
Omdat we over 2 weken al de toets hebben, wilde de klas nog even medisch rekenen om het weer wat opgehelderd te krijgen.
Wederom muziek aangezet en een beetje gespeeld op m'n telefoon.
Whatsapp, facebook.. instagram.. je snapt het wel.

Tot ik me bedacht, dat we hierna pauze hadden, dan nog 2 blokuren BMVZ4 (nieuw) en dan nog 2 blokuren Nederlands.
En ik het idee had dat ik voor niets op school gekomen was.
ik kan thuis ook op m'n telefoon spelen en muziek luisteren :+

Ik ben mijn mentor gaan opzoeken.
Het was mijn intentie om te vragen wat deze lessen voor mij nou voor meerwaarde hebben, als ik ze toch niet mee doe.
Het was niet mijn intentie om (hormonen!) te gaan janken, omdat ik het idee heb dat ik 2 jaar heb weggegooid.
Ik had het idee dat ik mijn leven stil heb laten staan om deze opleiding te gaan doen, dan wil ik ook wel wat nuttigs doen op school.

We kwamen er op uit, zij meer dan ik eigenlijk, dat ik nog 2 maanden moet wachten en het uit zitten. Dan begint het derde leerjaar en dan kan ik weer verder.
Ze vroeg aan me, wat ik wilde dat er gebeurde. (ik heb dit namelijk al eerder aangekaart)
Ik vertelde haar, dat ik geen flauw idee had. Ik ben druk bezig met BPV examens en vaardigheden etc. Dus werk is voor mij zinvoller dan school.
De theorie ken ik al en is helaas niets nieuws.
En dat ik er van baalde, dat ik geen handtekening gekregen had voor Katheteriseren.
De vaardigheid ging namelijk goed, heb hem vaak gezien bij collega's.

Ze vertelde me, assertiever te zijn. Eigenlijk die handtekening opeisen.
Want waarom zou er voor mij geen uitzondering gemaakt kunnen worden?
Ik heb haar verteld, dat ik het idee heb de afgelopen twee jaar op school te zijn geweest voor Jan met de korte achternaam ( :+ )
Ze vertelde me, dat ik wat actiever moest zijn in de klas, omdat ik in de klas in mijn eigen wereldje verdwijn en vrijwel onzichtbaar ben voor docenten. Ik vraag niets, ik let niet op.

Klopt. Doe ik ook niet, tenzij het Anatomie en Fysiologie is, gezien dat me echt boeit.
En dan stel ik soms ook vragen waarvan de oren van mijn klasgenoten klapperen  :P
Omdat ik de stof al ken, of makkelijk eigen heb gemaakt, interesseer ik me niet in de les.
Dit was helaas ook al het geval in het eerste jaar van Verpleegkundige, en gezien dat een niveau hoger is, begrijpen jullie misschien wel dat dit probleem nu wat groter is dan toen.

Ik ben met een gigantisch rotgevoel uit het gesprek gekomen en wilde me even opfrissen.
Toen ik mijn gezicht even wilde wassen, zag ik in de spiegel een klasgenoot achter me, die zich afvroeg waarom ik in hemelsnaam aan het huilen was.
Legde de situatie uit, en kreeg een grote knuffel.
Toen nog een klasgenoot uit het wc-hokje kwam, hebben we nog even gepraat.

Conclusie. We worden te kinderlijk behandeld op deze school.

Ik moet het nog net iets meer dan een jaar uitzingen.
Maar dat gaat me enorm veel moeite kosten.
Bloed, zweet en tranen waarschijnlijk.

Ik ga trouwens praten met mijn manager, en hopelijk ook praktijkopleider.
Om te kijken of we vanuit de praktijk wat kunnen aanpassen of veranderen of in elk geval wat druk uitoefenen op mijn school.
Wat de mogelijkheden zijn, kan ik nog instromen in de verkorte opleiding etc.

Moest het even van me af bloggen.

Ben gisteren thuis gekomen met een gevoel dat ik niet lekker in m'n vel zat, en dat heeft lief ook gemerkt.
Ik was gesloten en sjagrijnig, en dat vond hij natuurlijk helemaal niet leuk.

Iemand nog tips die ik kan gebruiken voor op school?

:W :W

Login of registreer om te reageren
21-11-2013 om 10:45 uur

Lastig hoor! Het klinkt alsof de lessen echt onder je niveau zijn, dus ik kan me voorstellen dat het niet meevalt om daar steeds heen te gaan en je kapot te vervelen. Zeker omdat het natuurlijk wel elke keer heel veel energie kost, die je dan liever anders gebruikt.
Concrete tips heb ik helaas niet voor je. Ik zou informeren naar eventuele vrijstellingen of een verkort traject, maar dat ben je al van plan. Verder wordt het inderdaad een kwestie van de tijd uitzitten...

Login of registreer om te reageren
21-11-2013 om 11:04 uur

Wat ik je aan zou raden is zo concreet mogelijk aan te geven wat je wilt en kunt. M.a.w. ga een gesprek pas aan als je een paar scenario's hebt opgesteld en vraag of zij nog meer ideeen hebben. Maak een plan, denk het door, leg het voor en bewaar je openheid, ook al moet je misschien huilen wat niet leuk voelt. Als je op de vraag 'wat je wilt' niet kunt antwoorden, kom je op achterstand te staan. Mensen vinden het dan moeilijk om te helpen. En goodwill kweken door een geinteresseerde houding in de les, ook al vind je de stof beneden je niveau, zou je misschien toch wel erg kunnen helpen.... Zo leren de docenten je kennen, voelen ze zich gewaardeerd bij de kennisoverdracht/uitwisseling en sta je sterker in de communicatie.
Heel veel succes gewenst!!

Login of registreer om te reageren