Zal me even voorstellen.

Hallo.
Sinds vandaag mag ik mijn blogjes met jullie delen, maar zal eerst iets over mezelf vertellen en daarin uitleggen hoe ik tot het schrijver ervan ben begonnen.
Ik ben Roelie Pit, ben in 1959 geboren en woon in het mooie Drentse Norg. Woon daar met mijn man en onze twee hondjes. Bo, de parson jack russelen Bink , een kruising mops/borderterriër . Jullie zullen hem regelmatig tegenkomen in mijn verhalen onder de naam "huisgremlin" Heb ook nog een zoon, maar die woont niet meer thuis.
In 2005 verloor ik mijn ,toen, 23-jarige dochter aan de gevolgen van leukemie na een strijd van 14 maanden. Tijdens haar ziekte tot 2 jaar daarna ben ik gaan dichten. Dit was voor mij de manier om mijn gevoelens te uiten. Hetzelfde jaar werd ik ook ontslagen omdat het bedrijf failliet ging.
Er volgde een periode van rouwen , verwerken en helen met behulp van het Behouden Huys in Haren. Een prachtig instituut voor mensen met kanker en hun familie.
Vijf jaar na haar heengaan was ik er weer aan toe om de boze wereld in te gaan, maar in december 2010 werd ik opgenomen met een ernstige longontsteking en kreeg daar de diagnose COPD3.
Sindsdien viel het woord ' accepteren' veel en vaak en moest ik mijn mogelijkheden leren (h)erkennen en mogelijkheden te koesteren.
Ik praat graag en veel en vorig jaar besloot ik om mijn belevenissen in een blog te verwerken.Met de nodige humor en zelfspot probeer ik weer te geven hoe het is om iedere dag weer op te staan met een lichaam dat niet gezond is.