Leven na een klaplong te hebben gehad.
21-01-2023 om 08:25 uurHallo iedereen,
Mijn naam is Marion en na afgelopen week een klaplong te hebben gekregen na een pijnbehandeling ben ik op zoek gegaan op het internet naar mensen die hun ervaringen delen over hoe verder na een klaplong te hebben gehad. Helaas kan ik daar weinig tot niets over vinden, daarom heb ik me hier aangemeld, hopend op verhalen van mensen die het ook hebben gehad en waar zij tegenaan lopen. Ik ben behoorlijk geschrokken en ben eigenlijk zonder instructies naar huis gestuurd, behalve een paar leefregels te hebben gekregen.
Ik wil graag weten of het op andere mensen ook zo'n indruk heeft gemaakt en veel onzekerheid bracht over de toekomst. Ik heb voor veel hetere vuren gestaan en heel wat operaties en pijn gehad in mijn leven, maar wat heb ik een vreselijke pijn gehad afgelopen week en dat wil ik echt nooit meer meemaken. Het heeft mij erg angstig gemaakt en ik weet niet goed hoe ik dit kan laten afzakken en kan laten wegebben.
Ik hoop hier 'ervaringsdeskundigen' te kunnen vinden die mij wat gerust kunnen stellen.
Groetjes van Marion.
Lieve Marion,
Je zult vreselijk geschrokken zijn van je klaplong! Op internet zijn inderdaad niet veel (positieve) verhalen te lezen over klaplongen. Meestal word je er alleen maar banger van. Mijn beide dochters hebben een medische opleiding en werken in een ziekenhuis. Een tijdje geleden hadden we het over klaplongen en ze vertelden me toen dat de meeste klaplongen vanzelf, met rust, weer genezen op voorwaarde dat je niet rookt of dat er gerookt wordt in je omgeving en dat je een kleine klaplong had. Als je na pijnbehandeling weer naar huis mocht heb je waarschijnlijk een kleine klaplong gehad. Maar de schrik is groot en dat blijft bij veel mensen ook lang hangen. Steeds maar weer de vraag of het het terug komt!
De pijn is ook niet iets dat je snel vergeet. Een klaplong is heel ingrijpend en het kost tijd om die angst te laten slijten. Je hebt een grote kans dat je nooit meer een klaplong zult krijgen!
Ik heb zelf ook ervaringen met klaplongen maar bij mij ligt de oorzaak bij lange tijd hele hoge doseringen prednison gebruikt te hebben. Zoveel prednison dat het meestal met zakken tegelijk in mijn infuus gaat en dat is al heel lang zo en zal nooit overgaan. Daarom ga ik je niet pesten met mijn ervaringen want ze zijn totaal verschillend. Prednison in deze doseringen maakt weefsel kapot, ook longweefsel.
Jij had een kleine klaplong die heel waarschijnlijk vanzelf geneest. Je angst zal slijten. Neem er de tijd voor. Wees lief voor jezelf.
Groetjes van Trillium
Dankjewel voor je reactie! Ik heb echter wel in het ziekenhuis gelegen, er is een drain geplaatst. De dag erna mocht ik 's avonds naar huis, na het maken van een longfoto nadat de drain was verwijderd. Toen bleek dat de long onderin gelukkig volledig was ontplooid, alleen de bovenste helft niet. Vandaag, 5 dagen later, is opnieuw een longfoto gemaakt op advies van de huisarts omdat ik ontzettend veel pijn heb en onvoldoende lucht krijg. Nu blijkt dat de bovenste helft van mijn linker long nog steeds niet is ontplooid. Dat verklaart ook mijn klachten. En toch lieten ze me gewoon weer naar huis gaan. Zonder een vervolgafspraak. Ik heb zo'n pijn en bent zo kortademig, maak me best wel zorgen. Ik kijk het nog even een dag aan, anders maar weer de huisarts bellen.
Dankjewel voor je reactie in ieder geval.
Jammer dat er zo weinig bekend is op het internet hierover. Ik heb zoveel vragen over wat ik wel en niet mag, behalve de 6 leefregels die ik mee kreeg. En duurt het herstel echt zo lang? Het komt zo ongelegen. Mijn vader moet overmorgen een heel zware operatie ondergaan in een ziekenhuis 80 kilometer verderop.
En wat is echt rust nemen? Ik kan niet lang zitten door de pijn, maar ik wil ook niet teveel overdag liggen omdat ik dan 's nachts niet slaap. Ontzettend waardeloos dit.
Ook voor de toekomst. Het kwam bij mij door pijnbestrijding. De anesthesioloog heeft per ongeluk bij die behandeling mijn longvlies doorgeprikt. Dit gebeurt bijna nooit. Nu dus wel. Durf ik nog weer pijnbestrijding te krijgen? Ik moet wel, maar durf niet meer want dit wil ik nooit meer meemaken.
Maar goed, eerst maar hopen dat ik snel opknap en dat mijn long alsnog vanzelf ontplooid...
Beste @Marion1972
De zoekfunctie is tijdelijk buiten werking maar via google: klaplong longforum komt u verschillende topics tegen, of u kunt zoeken bij longen algemeen en dan staat er denk ik ook regelmatig klaplong tussen. Vaak worden hier wel de meer vervelende verhalen gedeeld, want mensen die een klaplong hebben gehad en weinig klachten hebben na afloop zullen dit niet snel delen. Zie het maar als een recensie van een restaurant, de slechte recensies worden snel gedeeld, maar de goede blijven vaak uit.
Zelf heb jk geen klaplong gehad gelukkig, wel een longaandoening en wat complicaties zoals een longvliesontsteking. En ja het herstel duurt echt zo lang. Als je je been breekt duurt het 6 weken voor het bot genezen is en nog eens 6 weken voor alle spieren weer een beetje als vanouds zijn. Dat is een zichtbare aandoening en een klaplong ziet men van buiten niet.
Wat is rust houden? Dat is ten eerste per persoon verschillend. Voor de een is dat elke dag een km wandelen en voor de ander is dat in en om huis dingen doen.
Ik heb even de leefregels opgezocht en daar staat bij rustig wandelen en fietsen opbouwen. Kijk wat u nu kan, lukt 100 meter wandelen zonder buiten adem te zijn, zonder daarna vermoeid te zijn, zonder teveel pijn? Kijk dan de volgende dag of het ietsje meer kan, is die 100 meter al teveel blijf er dan onder!
Of doe het in huis zo: even opstaan om een glas te pakken, daarna het drinken zelf te pakken, zo loopt u wat vaker heen en weer, tilt u niet te zwaar en heeft u wat afwisseling. Want ik kan me voorstellen als u gewoon fit was dat u veel conditie heeft en liggen u inderdaad teveel rust geeft momenteel.
Wat ook helpt om moe te worden is flink denken. En dan bedoel ik niet piekeren, maar braingames en de hersenen eens flink laten kraken over bepaalde puzzels of wat u leuk vindt. Als ik veel energie heb, maar lichamelijk weinig kan, merk ik dat dit me behoorlijk kan uitputten. Nou ben ik chronisch ziek en zal dit bij mij wellicht sneller gebeuren dan de gemiddelde mens, maar u kunt het wellicht proberen.
Is het iets om eens een fysio te bezoeken die hier verstand van heeft om u te helpen wat wel en niet kan bij u?! En dit ook met uw huisarts overleggen uiteraard of dit al kan en wat hij/zij aanraadt. En bij twijfel inderdaad gewoon de huisarts weer bellen, zeker met de pijn die aanhoudt want dat moet u niet beperken met ademhalen bijvoorbeeld.
Wat naar dat uw vader een zware operatie krijgt en niet om de hoek. Want autorijden kan best belastend zijn, zeker als u pijn ervaart. Bespreek dit zeker met uw huisarts! Als u constant over uw grenzen heen gaat zal het herstel langer duren, maar ik snap ook dat u bij uw vader wilt zijn!
Probeer het zitten en liggen af te wisselen zou ik zeggen, probeer stukjes te lopen op een veeeel langzamer tempo dan u gewend bent en denk hierbij rustig na over uw ademhaling, dit kan gewoon in huis als u dat prettiger vindt.
Dat het tijdens pijnbestrijding is misgegaan is inderdaad een zeer nare complicatie die zelden voorkomt, ik snap uw angst en dat raad ik u ook zeker aan om te bespreken (in uw geval dus geen als, mbt wat ik lees, maar wanneer) de volgende keer. Wellicht ook met iemand erover praten, want ik kan me heel goed voorstellen dat dit een volgende keer heel spannend is, maar ook dat de behandeling nodig is, dus een enorm dilemma.
Ik wens u het allerbeste en dat de long snel vanzelf helemaal ontplooid en u snel hersteld! En het allerbeste voor uw vader en sterkte voor u en uw familie!
Dankjewel! Hartstikke lief voor het meeleven!