COPD
03-10-2005 om 21:35 uurHoi Allemaal
Ik zou graag samen met jullie over copd praten, hoe lang het duurde voordat je de diagnose had copd.
Ik heb heel lang moeten wachten voordat het zover was dat ereen longarts zei jij hebt copd, en dan gelijk in een hevige mate. Ik heb zeker 5 jaar geploeterd voor dat het copd werd, het was altijd maar hyperventilatie, en als ik het weer erg benauwd had, moest ik maar weer rustig aandoen. tot er een andere huisarts kwam, die vond dat ik erg veel kalmeringsmiddelen slikte en die heeft toen aan de bel getrokken wat is hier aan de hand, inmiddels was ik erg overspannen geraakt ben opgenomen geweest in de paaz en daar is de longarts voor het eerst bij mij geweest en toen is de bal beginnen te rollen,
Ben gestopt met roken, ik rookte 4of 5 pakjes tabak in de week, en de longarts had mij gewaarschuwd stop je niet dan kan het snel gaan, nu blijkt dat ik nog 21% longinhoud heb.
Nu zou ik graag van copd lotgenoten horen hoe het bij hun gegaan is.
Groetjes Tinie
hoi tine
bij mij is de copd voortgekomen uit huisstofmijt allergie,heb klachten gekregen nadat ik 2 kinderen kort op elkaar had gekregen(jaar en 2 weken)had voornamelijk vermoeidheids klachten die op het krijgen van 2 kinderen kort op elkaar werd geschoven,na bijna 1,5 jaar aan tobben bloedonderzoek gehad.bleek heftige huisstofmijtallergie te hebben,kreeg puffers mee waarna het met periodes goed ging.ook erg vaak niet goed,waardoor ik steeds meer medicijnen bij kreeg.en ik uiteindelijk zelf verwijzing naar longarts heb gevragen,voor mij is het grootste probleem het vol zitten en slijm niet kwijt kunnen.voorral als ik me inspan geeft dit extra klachten .mijn klachten zijn helaas sinds aantal jaar uitgegroeit tot copd waar ik het best moeilijk mee heb.hoopt toch steeds dat je stabiel wordt,wat er helaas niet meer in zit voor mij moet blij zijn als ik niet verder achteruit ga.als er nog wat onduidelijk is laat je het maar weten
in mijn geval is astma uitgegroeit tot copd
marit
Ik had al 4 jaar "vage" klachten, dacht komt omdat je een dagje ouder wordt. 2 Jaar geleden kreeg ik een benauwdheidsaanval en heb gelijk de dokter gebeld, wilde eerst niet komen, maar ik gaf aan dat ik waarschijnlijk een hartaanval had, toen wilde hij wel komen. Ik had vreselijke hartkloppingen, kon geen meter meer lopen en dacht dat ik stikte. Hogebloeddruk was de diagnose en stress?? Ik vroeg of ik soms longemfyseem had.Nee want mijn longen waren schoon. Later kreeg ik een acute bronchitis ben ik mee door blijven lopen, en daar na nog één en nog één, kreeg medicijnen en werd voor een fietstest doorgestuurd. Kwam ook niets uit. Mei dit jaar kon ik de trap niet op, zelfs douchen lukte niet meer, eindje lopen werd moeilijk, kon bijna niet fietsen. Heb op internet gekeken naar de astmasite heb de test gedaan en klopte niet helemaal,toen bij copd gekeken en daar viel het kwartje, test meegenomen naar dehuisarts en gelijk door naar de longarts en daar kwam het verlossende woord, copd. Nu wist ik in ieder geval wat ik had. Nog niet echt beseffend wat het precies in je dagelijksleven zou betekenen. Nou, ik denk dat iedere copd patiënt wel weet wat ik bedoel. Ik heb matig copd, maar is evengoed geen pretje.
groetjes, Maria
Hoi
Na de diagnose begint het inderdaad je leven met copd.
Dan stoot je elke dag je hoofd, van dat kan ik niet meer, dan wordt het moeilijk om er mee om te gaan.
Het verschil met astma en copd zit vaak in dat astmapatienten vaak erge aanvallen krijgen, dat is bij copd niet het geval, bij inspanning heb ik het al erg benauwd,
Met douchen bv, is voor de meeste mensen heerlijk na een dag werken, maar voor mij is het bah nu alweer douchen, de deur loslaten om je hoofd een keer naar buiten te steken, het niet vol kunnen houden met staan, dus een stoeltje erin, en daar zit je dan in je nakie op een stoel te douchen, goh wat een lol.
Het is niet zo dat ik geen pret meer heb in mijn leven, dat is gelukkig nog wel het geval, maar ik stop maar want ik kan de gehele dag wel doorschrijven van wat me tegenkomt hoe benauwd dat allemaal is.
Hebben jullie ook last van opgetrokken schouders, om de longen zo groot mogelijk te krijgen om te ademhalen?
Groetjes eerst maar weer
Tinie
hoi tine
zo te lezen heb jij forse emficeem,en dat is inderdaad zwaar balen.ik ben beginnend emficeem patient dus kan nog hoop dingen wel,ben op dit moment niet contineu benouwd.daar heeft bij mij spiriva voor gezorgt dat helpt mij erg goed.paar jaar geleden was ik ook contineu benouwd ook zonder inspanning,heb toen spiriva gekregen.sinds dien kan ik weer redelijk goed uit de weg,heb nog geen problemen met mij aankleden en douchen.maar moet daarna wel rust nemen vandaar dat ik savond douch,dan kan ik daarna naar bed.sochtend zit ik erg vol slijm vanwege de chronische bronchitus en hyperactieve luchtwegen.
maar blijft moeilijk om niet tweedagen achter elkaar weg te kunnen gaan,ook als is het voor mensen zonder copd makkelijk te doen mij lukt het helaas niet meer.heb na 1 dag bijna week nodig voordat ik daarvan bekomen ben,dus doe ik maar af en toe.
maar in jou geval waarschijnlijk dagje weg al moeilijk haalbaar,ik vraag me wel eens af waar moet dit naar toe.hoop beetje stabiel te blijven maar heb nu alweer het idee dat ik infectie heb ::) dus binnenkort de huisarts maar weer eens bellen voor afspraak.proberen er maar beste van te maken en doe wat ik kan,heb veel hobbys die ik wel nog kan doen
marit
Goed geformuleerd Tiny, nu pas merk je de dingen die je niet meer kunt doen, ff bukken om iets op te rapen wordt gelijk afgestraft met heftig hijgen en kortademigheid., ik heb 3 kleinzoons die willen nog wel eens voetballen, en omi moet dan meedoen, nou omi trapt 3 keer tegen de bal en dat is het dan. :{wde oudste roept gelijk, "omi je moet je puffertje nemen", dan lach ik er maar weer om. ;)klinkt zo wijs en bezorgd uit zo'n kindermondje. En Marit ik ben ook "beginnendëmfyseem patiént maar toch nu al erg beperkt in een een aantal dingen, ik heb al bronchitis vanaf mijn 21e, en nu heb ik hele zware actute bronchtitis aanvallen met idd heel veel slijm. Verder mag ik echt niet klagen ik kan een aantal dingen gelukkig nog wel en daar doe ik dan maar mijn voordeel mee. Mensen een heel fijne dag en geniet, zeker van deze prachtige herfstdag. ^O^
Hoi Maria en Marit
Jullie schrijven allebei over heel veel slijm, weet je dat ik haast nooit geen slijm kan ophoesten behalve bij een verkoudheid, maar ik heb een hele droge hoest, en ik kan niets ophoesten, dat is erg vervelend soms zit er wel wat, maar dat blijft er net zolang zit tot het ver genoeg loszit en dan huffen en na een poosje lukt het wel.
Zo zie je maar weer hoe verschillend het is we krijgen dan allemaal copd, en er is geen één hetzelfde.
Tinie
Ik hoest alleen slijm op bij een bronchitis. En nu ik mj bewust ben van copd zal ik ook niet meer zo maar de straat oplopen in mijn vestje, ik merk nu al met dat vochtige weer 's ochtend dat ik meer moet hoesten
Verder heb ik dus net zoals jij Tiny, bijna geen slijm.
groetjes, Ineke.
hoi maria en tine
bij mij is de slijmproductie het grootste probleem,hoest eigenlijk het hele jaar door.ik zeg altijd als je mij niet meer hoort hoesten dan pas maar op,want meestal zit het dan vast.heb door de hoestbuien(tot bijna overgevens toe vies praatje maar is wel zo) moeite met me inspannen,want dan wordt het nog erger.dus moet oppassen dat ik toch in beweging blijf,merk wel dat het sporten(via astmafonds)me steeds meer moeite kost.maar heb wel voldaan gevoel als ik weer ben geweest,dus probeer het zo lang mogelijk vol te houden hoe moeizaam het ook gaat.
fijne dag verder
marit
hoi
ben ik nog een keer hebben jullie er ook zo'n moeite mee om dingen uit handen te geven,vind het lastig om te zeggen als ik iets niet kan doen.
bv mijn dochter heeft nieuwe kamer zit op kamers in maastricht,dus moest er geverft worden.heb met heel veel moeite knoop doorgehakt en ben thuis gebleven,omdat ik weet dat ik niet tegen verflucht kan.as vrijdag gaat ze overhuizen dan ga ik wel mee maar hebben andere geregeld om te schouwen,dus dat hoef ik niet te doen.maar heb er dan moeite mee om andere te laten schouwen,terwijl ik in mijn hart heel goed weet dat ik al moeite heb om de 3 trappen te nemen zonder spullen in mijn handen.
blijft ook onzichtbare handicap waardoor ik me vaak bezwaard voel,als ik toch maar zeg dat ik iets niet kan.als ik het toch zou doen dan zou het wel duidelijk worden waarom ik het niet kan,maar goed dat heb ik inmiddels wel afgeleerd.
maar goed leer steeds beter voor me zelf opkomen,maar blijf het lastig vinden.
hopelijk kunnen jullie er beetje goed mee omgaan,ik over het algemeen ook wel hoor maar heb beetje bal dag
marit
Hoi Marit
ja dat ken ik ook, maar je wilt er toch wel graag bij betrokken blijven bij alles wat ze doen, anders voel ik me helemaal gehandicapt.
Dat was bij ons het geval toen onze oudste zoon op zichzelf ging wonen, normaal helpt iedereen mee, ook ik ging mee, maar dan loop je daar kunt niets doen, de volgende dagen ben ik thuis gebleven want dan voelt het niet zo erg dat je niets kan doen,
Maar er kwam bij ons een kamertje vrij, en je gelooft het of niet, die heb ik behangen samen met mijn man, de eerste banen gingen nog maar het werd steeds moeilijker maar toch door doen, de laatste stukjes kon ik niet meer, maar ik was toch blij en trots dat ik dat gedaan heb, heb wel een week plat gelegen zo moe was ik, maar toch, het geeft het fijn gevoel als je toch iets doet en dat het ook nog gelukt is.
Welterusten allemaal en tot morgen
Tinie