Mijn reis!
26-03-2014 om 15:21 uurNet nieuw hier, en nu open ik al meteen een topic over 'mijn reis 'in de strijd tegen mijn astma.
Korte geschiedenis:
Als baby had ik last van bronchitis en exzeem. Destijds was het pas vanaf 6 jaar officieel te benoemen tot astma (Of CARA zoals het toen nog heette) en ging ik aan de medicijnen. Ventolincapsules die je moest doorbreken in een apparaatje, en poeder inhaleren. Meerdere zware astma-aanvallen, en daardoor een expirimenteerfase aan verschillende medicijnen gehad.
Toen ik een jaar of 13 was, leken mijn klachten aardig onder controle. maar door een traumatische ervaring op mijn 15de, begon ik op mijn 16de weer met klachten. Dit keer in gezeldschap van hyperventilatie-aanvallen, paniekaanvallen en een hoop nieuwe medicijnen. Ik bleek last te hebben van chronische hyperventilatie, en huiduitslag wat voornamelijk bij stress opdook. (stress-eczeem)
Ik ben in therapie geweest om mijn paniekaanvallen en mijn traumatische ervaring te verwerken, en vanaf daar ging het al weer beter.
Ik raakte zwanger, en mocht mijn serevent ontstekingsremmer niet meer gebruiken. Ik ging over op de beclomethason. maar omdat de zwangerschap icm. een gedwongen verhuizing erg stressvol was, had ik veel last van mijn astma.
Nu is mijn zoon 1,5 jaar, en ik een huismoeder zonder werk.
Ik wil graag weer aan de slag, maar ik ben erg moe. Ik ben op internet aan het zoeken gegaan naar een verband tussen mijn moeheid en mijn astma. Ik kwam op een lijst met symptomen terecht die mj wel heel bekend in de oren klonken: hoofdpijn, gespannenheid, vermoeide spieren, prikkelbaar, koude handen-voeten, chronisch verstope neus...) allemaal onder 1 'Hoofdoorzaak": Chronische hyperventlatie.
Ik heb een Buteyko-therapeute opgezocht, omdat ik veel positiefs had gelezen over deze behandeling.
---voor de mensen die niet weten wat dit inhoudt: Buteyko was een wetenschapper die ontdekte dat heel veel klachten in verband staan met chronisch hyperventileren, en als gevolg daarvan een tekort aan c02 in het bloed. Door je lichaam opnieuw te leren ademhalen op de juiste manier, neem je de hypeventilatie weg, en daardoor ook de bron van al deze aandoeningen, waaronder dus ook astma! Astma zou volledig kunnen verdwijnen, zonder gebruik van medicijnen---
Ik ben nu een week bezig, en heb morgen weer een nieuwe afspraak bij haar. Ik ben vol goede moed!
Bah bah! Vandaag bijna 3 kwartier vast gezeten in een lift! (Voor iemand met claustrofobie geen pretje!) Gelukkig had ik mijn kleine man bij me, die het allemaal wel gezellig leek te vinden. Maar ik was in alle staten! Dankzij hem heb ik me rustig kunnen houden, maar wel flink lopen hyperventileren.... Nu lekker slapen. Bijkomen!!
Bah, das niet fijn!! Wel fijn dat je kleine man bij je was (voor wie je je angst mss ook nog een beetje inhoudt).
Lekker slapen en in afwachting van je verdere avonturen!!
Dat lijkt me een vervelende ervaring Lunameisje. Zeker als je ook nog claustrofobisch bent!
Knap dat het je gelukt is om toch rustig te blijven. Voor jezelf, maar ook omdat het daardoor geen nare herinnering is geworden voor je zoontje.
Bedankt :-) Intussen al weer bijgekomen, ik krijg sowieso altijd de kriebels bij liften, Maarja om de kinderwagen nou 3 trappen op en af te slepen dagelijks zie ik ook niet zitten :P en mijn longen ook niet overigens...
Vandaag weer een klein succesje geboekt met miin ademhalingsoefeningen:
Ik heb geleerd hoe ik in theorie een benauwdheidsaanval moet kunnen stoppen zonder medicijnen, en met een ademhalingsoefening. Dit heb ik de afgelopen dagen een paar keer geprobeerd, maar uiteindelijk toch de ventolin erbij gepakt.
Vanmiddag niet! Het is me gelukt om mijn benauwdheid weg te nemen met alleen ademhaling op de juiste manier :D een klein succesje want ik ben er uiteraard nog lang niet, maar ik had niet verwacht dat dit zou lukken :) Donderdag weer een afspraak
Hier ben ik weer even!
Mijn oefeningen geven gestaag resultaat.
Ik heb mijn Ventolin 2 dagen geleden voor het laatst aangeraakt, en voel me tot nu toe prima.
Dankzij de oefeningen kan ik nu een aanval opvangen, en zonder de gebruikelijke luchtwegverwijder weer laten verdwijnen.
Ik ben dus erg blij! Maar ik weet: ik ben er nog lang niet.
Afgelopen zaterdag moest ik met de buggy haasten voor de bus. Ik moest nog een heel stuk lopen naar de halte, en was zo bang dat ik hem niet ging halen! (bus gaat maar 1x per uur op zaterdag) Dus flink doorgestapt, en met een flinke aanval uiteindelijk in de bus beland. Gelukkig wel gered, maar ik was behoorlijk benauwd. Ik dacht: eens even zien of ik het red zonder mijn vertrouwde Ventolin. En zowaar: het lukte! Na 20 minuten was ik weer volledig bijgekomen, en kon ik mijn medicijnen in de tas laten zitten *O*
De dagen erna werd ik verkouden. koortsig, voelde me helemaal niet lekker. Dus toen heb ik de oefeningen lekker gelaten voor wat ze waren, en teruggevallen op mijn puf ;)
Maar al met al ben ik vrij positief!