Ik ben nu een paar weken klaar met de revalidatie en ga nu alles in de praktijk toepassen en dat valt nog niet mee. Deze week voor het eerste weer een paar uurtjes gewerkt. Wat is dat zwaar! Het valt me enorm tegen, terwijl ik dacht dat ik al zo was opgeknapt. Gelukkig heb ik lieve collega's die me helpen om een rustig tempo te houden terwijl het druk om me heen is.
Thuis is de rust weer weder gekeerd na een verjaardag en twee geslaagde dochters! Het feest was gezellig maar erg energie vretend. Ik vond het moeilijk om mijn gasten te vragen of ze op de oprit wilde roken ipv in mijn tuin (en in mijn aanwezigheid). Gelukkig pakte iedereen het goed op en heb ik rookvrij kunnen ademhalen. Ik blijf dat soort dingen steeds weer moeilijk vinden.
Gister ook, dan sta ik op de bus te wachten in het bushokje omdat het behoorlijkregent. Dan komt er iemand bij mij staan. Geen probleem maar uit verveling wordt er dan een sigaret op gestoken. Dan durf ik niet te vragen of die weer uit mag. Ik ben maar een stukje verder weg gaan staan en nat geregend. Ik blijf het raar vinden dat mensen altijd als ze ergens wachten een sigaret moeten opsteken. Ik snap ook wel dat ze niet aan mijn neus kunnen zien dat ik astma heb maar ik zou het fijn vinden als er helemaal niet meer in het openbaar gerookt mag worden, alleen nog in bepaalderuimtes die er voor opengesteld kunnen worden!
Vandaag maar ook de afgelopen dagen veel last van het benauwde weer. Ik houd me maar zo rustig mogelijk.
Sterkte allemaal!
Hier gaat het intussen nog altijd niet goed. Ik geraak niet van de prednison af en daarnaast zit ik met een luchtweginfectie. Nu een kuur antibiotica erbij. Als het maandag niet beter is, moet ik een bronchoscopie laten doen om verder te onderzoeken. En een opname zit er dan ook terug aan te komen, hopelijk kan ik mij thuishouden...
Beterschap aan degene die het nodig hebben en waar het goed gaat, dat het zo mag blijven! ☺
Het gaat hier best goed.
Ben alleen (weer) wat verdrietig. Vrienden kregen na 10 jaar een kindje. En het was spannend. Het was een couveuse kindje. En is overleden...
Mijn longen zijn niet blij, maar niets kan ik vergelijken met hun verdriet ....
@Marieke, dat is verdrietig! Op afstand leef ik mee met je vrienden!
Ik heb weer iets meer lucht, omdat t minder klam is dan van de week. Donderdag was een extreem zware dag, voor iedereen natuurlijk...Gelukkig is het nu weer wat minder warm..!
@marieke71, wat een intens verdrietig voor de ouders en iedereen om hun heen. liefs!
Hier was het donderdag ook bar en boos, het was zulk slecht weer.. dit heb ik zo nog nooit meegemaakt qua longen. nu nog flinke naweeen.... woensdag naar de la, blij want zo gaat het niet goed met mij...
@Marieke wat een naar bericht ik hoop dat het je lukt om je vrienden iig iets te ondersteunen!
@Edelweiss fijn dat je iets meer lucht hebt, hoop dat de stijgende lijn voort zet.
@Ems hoop dat je je alweer wat beter voelt en wens je veel succes bij de LA woensdag
@Spinnetje Zo herkenbaar, zeker wanneer ik buiten sta, loop of zit met onbekende mensen om mij heen vind ik hetook lastig om aan te geven wanneer ze willen gaan roken dat niet te doen. Toch heb ik dat vorige week gedaan. Ik was met iemand aan het praten en ik zag dat hij een sigaret op wilde steken. Ik vroeg heel vriendelijk zou u dat bij mij in de buurt niet willen doen ik heb een longziekte. Hij reageerde Natuurlijk wil ik dat niet doen. Hij borg het op en bleef met mij praten over hele andere dingen. Er werd totaal geen punt van gemaakt. Fijn om te ervaren en oefening baart kunst.
In mijn privé omgeving hoef ik niets aan te geven bij de rokers. Ze gaan al uit zichzelf bij mij uit de buurt sterker wanneer ik even bij hun thuis ben gaan ze zelf buiten staan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk alleen nog maar naar de vrienden ga die roken als ik buiten kan zitten of om ze op te halen. Voor de rest komen ze naar mij. Moet je heel eerlijk zeggen sinds dat ik ziek ben ik ook steeds minder mensen aan trek die roken en of huisdieren hebben.
Voor mij ligt dat in acceptatie van mijn ziekte en respect voor mezelf. Waarom zou ik ergens gaan zitten waarvan ik weet dat ik last krijg? Sinds ik deze houding heb gaat het over het algemeen een stuk beter.
@Antilope: Eind januari is het idee ontstaan eigenlijk ben ik zo goed als klaar om te gaan alleen is er nog geen huis.
Het was hier echt even spannend... Met of zonder pred.... Maar het is gelukt...
Kun je zien hoe je emoties ook dit beïnvloeden.... Gelukkig wordt het rustiger , in mijn hoofd en in mijn longen....
Het lukt nog niet helemaal om op anderen te reageren... Komt vast, later.
Voor iedereen die t moeilijk heeft, Knuf en beterschap. Als het goed gaat: houden zo!!
Hoe het nu gaat, opzich niet verkeerd blij dat er straks weer een dosis Symbicort aankomt.
alleen jammer dat m'n werkgever nog niet helemaal snapt dat het geen goed idee is om iemand met Astma naar een bedrijf te sturen waar de stof en giftige dampen aan de orde van de dag zijn. Voor niemand een goede omgeving, voor mensen met een long probleem nog slechter. "Ja maar je hebt toch een mondkapje" is de reactie als je er iets over zegt.
Als je ze vervolgens uitlegt dat warmte + een FFP3 stofkapje ,astma en inspanning niet samen gaan snappen ze er niks van, vervolgens leg je uit dat een FFP3 stofkapje is gemaakt van filter materiaal ("ja dat is toch juist goed?!!), niet goed afsluit en je dus nog meer moeite moet doen om zuurstof binnen te krijgen snappen ze het helemaal niet meer. Vervolgens kom je met de oplossing, onafhankelijke adembescherming (dus met ventilator die lucht door een filter stuwd)......"ja heb je enig idee wat dat kost???.....
@ Maulus: je kan de arbodienst om advies vragen. Je werkgever kan een vergoeding van het UWV krijgen als jij aanpassingen of voorzieningen nodig hebt om je werk te kunnen doen.
FFP mondmaskers en astma zijn idd echt geen fijne combinatie. Ik voel me altijd net een diepzeeduiker met zo'n ding op.
Gelukkig is het bij mij vaak mogeljjk om een en ander met collega's af te stemmen als ik een slechte dag heb.
Maar bij jou klinkt het alsof je vooral alleen werkt. Dan lijkt de bedrijfsarts me een goede eerste stap.
Ik ben nu een paar weken klaar met de revalidatie en ga nu alles in de praktijk toepassen en dat valt nog niet mee. Deze week voor het eerste weer een paar uurtjes gewerkt. Wat is dat zwaar! Het valt me enorm tegen, terwijl ik dacht dat ik al zo was opgeknapt. Gelukkig heb ik lieve collega's die me helpen om een rustig tempo te houden terwijl het druk om me heen is.
Thuis is de rust weer weder gekeerd na een verjaardag en twee geslaagde dochters! Het feest was gezellig maar erg energie vretend. Ik vond het moeilijk om mijn gasten te vragen of ze op de oprit wilde roken ipv in mijn tuin (en in mijn aanwezigheid). Gelukkig pakte iedereen het goed op en heb ik rookvrij kunnen ademhalen. Ik blijf dat soort dingen steeds weer moeilijk vinden.
Gister ook, dan sta ik op de bus te wachten in het bushokje omdat het behoorlijkregent. Dan komt er iemand bij mij staan. Geen probleem maar uit verveling wordt er dan een sigaret op gestoken. Dan durf ik niet te vragen of die weer uit mag. Ik ben maar een stukje verder weg gaan staan en nat geregend. Ik blijf het raar vinden dat mensen altijd als ze ergens wachten een sigaret moeten opsteken. Ik snap ook wel dat ze niet aan mijn neus kunnen zien dat ik astma heb maar ik zou het fijn vinden als er helemaal niet meer in het openbaar gerookt mag worden, alleen nog in bepaalderuimtes die er voor opengesteld kunnen worden!
Vandaag maar ook de afgelopen dagen veel last van het benauwde weer. Ik houd me maar zo rustig mogelijk.
Sterkte allemaal!
Hier gaat het intussen nog altijd niet goed. Ik geraak niet van de prednison af en daarnaast zit ik met een luchtweginfectie. Nu een kuur antibiotica erbij. Als het maandag niet beter is, moet ik een bronchoscopie laten doen om verder te onderzoeken. En een opname zit er dan ook terug aan te komen, hopelijk kan ik mij thuishouden...
Beterschap aan degene die het nodig hebben en waar het goed gaat, dat het zo mag blijven! ☺
Het gaat hier best goed.
Ben alleen (weer) wat verdrietig. Vrienden kregen na 10 jaar een kindje. En het was spannend. Het was een couveuse kindje. En is overleden...
Mijn longen zijn niet blij, maar niets kan ik vergelijken met hun verdriet ....
@Marieke, dat is verdrietig! Op afstand leef ik mee met je vrienden!
Ik heb weer iets meer lucht, omdat t minder klam is dan van de week. Donderdag was een extreem zware dag, voor iedereen natuurlijk...Gelukkig is het nu weer wat minder warm..!
@marieke71, wat een intens verdrietig voor de ouders en iedereen om hun heen. liefs!
Hier was het donderdag ook bar en boos, het was zulk slecht weer.. dit heb ik zo nog nooit meegemaakt qua longen. nu nog flinke naweeen.... woensdag naar de la, blij want zo gaat het niet goed met mij...
@Marieke wat een naar bericht ik hoop dat het je lukt om je vrienden iig iets te ondersteunen!
@Edelweiss fijn dat je iets meer lucht hebt, hoop dat de stijgende lijn voort zet.
@Ems hoop dat je je alweer wat beter voelt en wens je veel succes bij de LA woensdag
@Spinnetje Zo herkenbaar, zeker wanneer ik buiten sta, loop of zit met onbekende mensen om mij heen vind ik hetook lastig om aan te geven wanneer ze willen gaan roken dat niet te doen. Toch heb ik dat vorige week gedaan. Ik was met iemand aan het praten en ik zag dat hij een sigaret op wilde steken. Ik vroeg heel vriendelijk zou u dat bij mij in de buurt niet willen doen ik heb een longziekte. Hij reageerde Natuurlijk wil ik dat niet doen. Hij borg het op en bleef met mij praten over hele andere dingen. Er werd totaal geen punt van gemaakt. Fijn om te ervaren en oefening baart kunst.
In mijn privé omgeving hoef ik niets aan te geven bij de rokers. Ze gaan al uit zichzelf bij mij uit de buurt sterker wanneer ik even bij hun thuis ben gaan ze zelf buiten staan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk alleen nog maar naar de vrienden ga die roken als ik buiten kan zitten of om ze op te halen. Voor de rest komen ze naar mij. Moet je heel eerlijk zeggen sinds dat ik ziek ben ik ook steeds minder mensen aan trek die roken en of huisdieren hebben.
Voor mij ligt dat in acceptatie van mijn ziekte en respect voor mezelf. Waarom zou ik ergens gaan zitten waarvan ik weet dat ik last krijg? Sinds ik deze houding heb gaat het over het algemeen een stuk beter.
@Antilope: Eind januari is het idee ontstaan eigenlijk ben ik zo goed als klaar om te gaan alleen is er nog geen huis.
Het was hier echt even spannend... Met of zonder pred.... Maar het is gelukt...
Kun je zien hoe je emoties ook dit beïnvloeden.... Gelukkig wordt het rustiger , in mijn hoofd en in mijn longen....
Het lukt nog niet helemaal om op anderen te reageren... Komt vast, later.
Voor iedereen die t moeilijk heeft, Knuf en beterschap. Als het goed gaat: houden zo!!
Hoe het nu gaat, opzich niet verkeerd blij dat er straks weer een dosis Symbicort aankomt.
alleen jammer dat m'n werkgever nog niet helemaal snapt dat het geen goed idee is om iemand met Astma naar een bedrijf te sturen waar de stof en giftige dampen aan de orde van de dag zijn. Voor niemand een goede omgeving, voor mensen met een long probleem nog slechter. "Ja maar je hebt toch een mondkapje" is de reactie als je er iets over zegt.
Als je ze vervolgens uitlegt dat warmte + een FFP3 stofkapje ,astma en inspanning niet samen gaan snappen ze er niks van, vervolgens leg je uit dat een FFP3 stofkapje is gemaakt van filter materiaal ("ja dat is toch juist goed?!!), niet goed afsluit en je dus nog meer moeite moet doen om zuurstof binnen te krijgen snappen ze het helemaal niet meer. Vervolgens kom je met de oplossing, onafhankelijke adembescherming (dus met ventilator die lucht door een filter stuwd)......"ja heb je enig idee wat dat kost???.....
Bijna tijd voor een nieuwe werkgever dunkt mij.
@ Maulus: je kan de arbodienst om advies vragen. Je werkgever kan een vergoeding van het UWV krijgen als jij aanpassingen of voorzieningen nodig hebt om je werk te kunnen doen.
FFP mondmaskers en astma zijn idd echt geen fijne combinatie. Ik voel me altijd net een diepzeeduiker met zo'n ding op.
Gelukkig is het bij mij vaak mogeljjk om een en ander met collega's af te stemmen als ik een slechte dag heb.
Maar bij jou klinkt het alsof je vooral alleen werkt. Dan lijkt de bedrijfsarts me een goede eerste stap.