Wat een narigheid. Ik had gehoopt dat je nu echt kon gaan revalideren. Ik hoop dat de operatie goed is verlopen en de ontsteking nu aangepakt kan worden. Heel veel sterkte.
We zijn weer thuis, na een slopende middag/avond. Er zat een flinke ontsteking in het bot. De wond is nu open gelaten om te kunnen spoelen. Dit wordt drie keer per dag gedaan. Mieke was om 20:30 uur terug op de afdeling en ging een half uur later weer terug ivm te veel pijn. Ik mocht met haar mee. Toen ze met het bed gingen rijden werd ze misselijk en begon ze te braken. Dat veroorzaakte zoveel pijn dat ze het uitschreeuwde. Ze was niet te bedaren. Op de verkoeverkamer hebben ze haar plat gespoten. Ze blijft daar nu slapen en waarschijnlijk gaat ze pas morgenochtend terug naar de afdeling. Onderweg naar huis heb ik zelf even gehuild. Ik ben zo, ik weet het niet, maar het is allemaal zo oneerlijk wat Mieke allemaal moet doorstaan. Komt er dan nooit een einde aan?
Ik wens je (jullie) véél sterkte, wat kan ik nog schrijven? Woorden schieten te kort. Ik snap dat je er van moet huilen en je mag dat ook!!!!! Ik, en mijn man, hopen dat dit toch wel de laatste tegenslag is. Wij leven met je/jullie mee.
dikke knuffel en probeer wat te slapen en Beterschap voor Mieke bessie
Wat een narigheid. Ik had gehoopt dat je nu echt kon gaan revalideren.
Ik hoop dat de operatie goed is verlopen en de ontsteking nu aangepakt kan worden.
Heel veel sterkte.
Jeetje wat een tegenslag... het houdt ook maar niet op voor jullie.
Veel sterkte weer Mieke en familie.
Heel veel sterkte.
Dikke knuffel
Rachel
Wat een pech weer.
Hoop dat operatie goed is verlopen en Mieke snel weer opknapt.
Heel veel beterschap Mieke.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal.
Ik hoop dat het goed is afgelopen.
Wij duimen ervoor!!!!!
We zijn weer thuis, na een slopende middag/avond. Er zat een flinke ontsteking in het bot. De wond is nu open gelaten om te kunnen spoelen. Dit wordt drie keer per dag gedaan. Mieke was om 20:30 uur terug op de afdeling en ging een half uur later weer terug ivm te veel pijn. Ik mocht met haar mee. Toen ze met het bed gingen rijden werd ze misselijk en begon ze te braken. Dat veroorzaakte zoveel pijn dat ze het uitschreeuwde. Ze was niet te bedaren. Op de verkoeverkamer hebben ze haar plat gespoten. Ze blijft daar nu slapen en waarschijnlijk gaat ze pas morgenochtend terug naar de afdeling.
Onderweg naar huis heb ik zelf even gehuild. Ik ben zo, ik weet het niet, maar het is allemaal zo oneerlijk wat Mieke allemaal moet doorstaan. Komt er dan nooit een einde aan?
Gr. Isis
Isis en familie,
Ik wens je (jullie) véél sterkte, wat kan ik nog schrijven?
Woorden schieten te kort.
Ik snap dat je er van moet huilen en je mag dat ook!!!!!
Ik, en mijn man, hopen dat dit toch wel de laatste tegenslag is.
Wij leven met je/jullie mee.
dikke knuffel en probeer wat te slapen
en
Beterschap voor Mieke bessie
Heel veel sterkte!
Ik heb geen woorden, maar in gedachten bij jullie.
Dikke knuffel Jippie
Heel veel sterkte allemaal hoor!
Ik hoop dat Mieke snel opknapt, het is inderdaad zo oneerlijk al die tegenslagen!
Is dit dan de laatste tegenslag? Het is zo oneerlijk.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal. Ik duim dat dit ook weer snel beter gaat.