"viraal" zegt de huisarts...
09-06-2017 om 19:49 uurHallo, ik zou graag een reactie/diagnose suggestie ontvangen in de navolgende situatie:
Van jongs af aan heb ik longklachten. Als kind zeer allergisch reagerend op omgevingsstof, heel veel soorten voedsel e.d. en derhalve veel inspanningsbenauwdheid, weerrreacties, acute bronchitis en longontsteking. Inmiddels 65; twee jaar geleden acute longontsteking die slechts na 3 (!!) peniciline- i.c.m. corticosteroïd-kuren verdween - en ik HAAT en WEIGER dergelijke middelen omdat ik vind dat wie zichzelf ziekmaakt zichzelf ook moet genezen: rust, slapen, goed eten, vasten en veel drinken, meditatie en geen stress. Maar ja.. dat laatste lukt slecht: ik ben een work-a-holic, ambitieus en ga derhalve natuurlijk voortdurend over mijn fysiek (te beperkte) grenzen. De eerste verschijnselen van het te- harde werken zijn altijd longklachten: hoesten, slijm opgeven en als ik dan niet supersnel afrem, een infectie van het een of ander. Dus: ik rem.
Maar vorig jaar niet tijdig genoeg, willens en wetens mezelf doorgedouwd en toen een herseninfarct. Achterin, bij de glandula r.a.: ik ben er nog heel genadig van afgekomen al is de draagkracht nu dan ook helemaal weg: 30-45 minuten inspanning = max. Uiteraard had ik de gehele periode eind 2016 slijm en lichte benauwdheid; en ook begin 2017 ging dat door waarbij het slijm zeer taai was; soms in grote brokken van groen geel grijs diverse keren per dag en nacht verschijnend.
Vanwege de priemende hoofdpijnen gedwongen veel rust nemend, zijn ze afgezwakt tot waterig slijm, soms voorzien van heel kleine, ternauwernood gekleurde kwalletjes. Maar: dat waterige slijm loopt bijna de spuigaten letterlijk uit!
Gedurende het gehele etmaal- dus ook in de nacht - begin ik met droge hoest: kuchje, kuch, flinke stevige hoest. Geen effect. Daar op volgt een GROTE hoeveelheid slijm: hoesten, ophalen, kuchen, ophalen: een 20 tot 45 minuten festijn waarin naar schatting een half tot 3/4 koffiekopje boven komt. De huisarts 2 x geraadpleegd: geen ruis van betekenis; longfoto gevraagd en gekregen; bloedtest eosynofiele pneumonie idem: geen bijzonderheden. Ondertussen hoest ik mij diverse keren per dag en nacht een slag in de rondte en maak mij bezorgd over de longblaasjes. Ik gebruik niets tegen deze klachten; heb wel Ventolin maar alleen tijdens benauwdheid. Gebruik wel medicijnen: perindopril, symvasetine, clomiperol en seroxat; maar klachten zijn m.i. ook van voor die tijd. Heeft u een idee wat dit zou kunnen zijn anders dan iets onbestemd "viraals"? Bij voorbaat heel erg bedankt!
Heb je al je medicatie al laten doorlichten op bijwerkingen? Maagklachten of problemen in het KNO-gebied?
Deze zin heb ik er even uitgelicht. Haten en weigeren? Veel mensen hebben een hekel aan of weerzin tegen medicijnen, maar soms kan het niet anders.
En jezelf ziek maken? Hoe zo? Leef je zeer ongezond of zo? Hoe gezond iemand ook leeft of van nature is, we worden allemaal weleens een keer ziek en hebben dan medcijnen nodig. Zo blij en dankbaar dat ze er zijn!
En toch gebruik jij ook het één en ander, prima toch?
W.b. je slijmproduktie en hoesten, kan ik uiteraard niets zeggen. Wel dat het misschien mogelijk is dat je klachten verlicht kunnen worden door er wel medicatie voor te nemen. Bijv. standaard Ventolin te inhaleren en niet alleen tijdens benauwdheid. Kijken of het dan beter gaat, want dan raak je het slijm gedurende de dag misschien kwijt.
Beterschap!
Gezien de uitgebreidheid van het verhaal en de diverse klachten, lijkt in ieder geval sprake van "chronische hoestklachten" en zou ik met je huisarts het stappenplan doornemen.
Als longarts kan ik vanzelfsprekend niet anders dan zeggen dat dit onderdeel binnen onze expertise valt, maar ook gelijk beamen dat niet bij eenieder altijd de angel eruit kan worden gehaald.
Groet, Peter MB van Tilburg
Goh, Tirza, Daantje en Peter: dank voor jullie reacties!!! Ik ben niet een echt "forum-type" - geweest moet ik misschien zeggen; omdat ik altijd mezelf zo hard voorbij heb gehold. In ieder geval erg bedankt voor jullie reacties - en jullie hadden natuurlijk alle drie ook terechte opmerkingen:
1): Ad Daan: geen maag- of KNO-klachten n.a.v. de medicijnen; dank je wel. Maar: wel huidklachten (urticularia ? ): bubbeltjes/puistjes op mijn handen die heel erg jeuken en vocht afscheiden èn zeer droge handen en voeten. M.i. meer nier-functie signalen; maar de D+H doctoren hebben daar nog niet veel mee gedaan althans niet rechtstreeks d.m.v. urine-onderzoek.
2): Ad Thirza: Je hebt natuurlijk gelijk - maar ik vind wel degelijk dat de oplossingen tegen ziektes die door de moderne medicijnen mogelijk gemaakt worden, VEEL TE SNEL GEBRUIKT WORDEN. "We hebben allemaal wel eens wat"- klopt. En dat betekent voor mij dat er een disbalans is opgetreden tussen belasting en belastbaarheid. Dat heb je zelf laten gebeuren, vrijwillig of niet; maar je gaat het zelf ook oplossen als je gas terugneemt en je lichaam ( en geest!!!) de tijd en de ruimte geeft om te herstellen. Het innemen van medicijnen verhoogt wel de belastbaarheid, maar neemt de overbelastingsoorzaak niet weg... Het is a.h.w. "geleende" hulp. Is mijn mening.
3): Ad Peter: dank je! Heb een verwijzing naar de longarts gevraagd en gekregen! Sindsdien wordt er uitgebreid gespeurd naar de reden van de chronische en tot nu toe slecht bedwingbare infecties.
Wat toevallig. Ik zit net een reactie te typen in het andere topic dat je echt de tijd moet nemen om te herstellen.
Ik schreef dat mijn oma altijd zei: het komt te paard en het gaat te voet d.w.z. dat je vaak acuut ziek wordt, binnen een dag, een uur, maar dat beter worden soms weken of maanden kan duren.
Ik ben ook voor natuurlijke ondersteuning. Bij koorts komen de azijnsokken, bij een lichte kneuzing of wondje dat neigt naar ontsteken een koolblad.
Ook heb ik standaard wat fytomiddelen in huis (echinaforce, Hydrastis, Pulsatilla)
Maar voor de ontstekingen in mijn longen heb ik wel inhalatiemedicatie hard nodig, anders zou ik geen kwaliteit van leven meer hebben, vanwege benauwdheid en hoesten.
Een chronische aandoening is ook iets anders dan een acute.
Mijn huisarts schrijft heel terughoudend recepten. Dat vind ik prima! Hij is altijd zeer vooruitstrevend geweest, hij schreef als 1 v.d. eersten geen a.b. meer voor bij een virale luchtweginfectie. In de praktijk had hij ook al heel vroeg een onderzoekje dat aantoont of het een bacteriële of virale infectie is. Dat voorkomt onnodig a.b.