Twee x dubbele longembolies waarvan laatste x ruiterembolies
29-11-2022 om 09:21 uurHallo ...
Mijn naam is Sandra en 59 jaar getrouwd 1 dochter en schoonzoon en zoek naar mensen die hier bekent mee zijn ..ben nu aan het herstel van een dubbele ruiter embolies en dat is heftig kom ik nu pas achter na 10 weken das hard kei hard..wil van alles maar stoot me hard vaak of wordt terug gefloten op nare wijze..duidelijk van ziekenhuis hoop ik morge te krijgen vd longarts😓van 20 uur werken naar fulltime thuis is nog niet te accepteren.
Revalidatie fysio thuis en praktijkondersteuning en huisarts aan huis..en dat gaat steeds beter .
..maar een bijna doodervaring is geen makkelijke verwerking 😔puzzel..kleuren .op de home trainer en kleine stukjes wandelen is nu mijn leven..wat kan je leven in een vingerknip omslaan.
Mijn lieve man gelooft in mij en helpt mij hierdoor heen🥹revalidatie zal lang duren..reageer zou ik leuk vinden ☺️
Dag Sandra,
ik ben Appie (57) en heb in augustus 2020 een ruiterembolie gehad, de rechterlong was 100% afgesloten en de linkerlong meer dan 90%. Ik heb dus flink mazzel gehad.
10 dagen in het ziekenhuis gelegen en een half jaar vertoefd op een ziekenhuisbed in huis, ik heb 4 maanden achter een rollator gelopen omdat ik, door de lange tijd dat ik op bed gelegen heb, weer beenspieren moest krijgen.
In de eerste 3,5 maand ben ik ook verslaafd geraakt aan de oxycodon, ik kreeg oxycodon omdat ik erg veel pijn had van ontstoken longvliezen. Omdat mijn organen steeds minder werkten ben ik zelf abrupt gestopt met de oxycodon, dat mag ook helemaal niet en is ook niemand aan te raden.
Ik heb 2 weken liggen rillen en in brand gestaan, wat een ellende.
De fysiotherapeut is een half jaar aan huis geweest en ik ben nog een paar maanden naar de praktijk geweest.
Na ca. 9 maanden ben ik weer heel rustig aan vanuit huis gaan werken en met 15 maanden werkte ik wel weer 100% maar was niet 100% beter, omdat ik toch nog veel verlofdagen had staan heb ik ongeveer een half jaar lang 2 middagen per week vrij genomen.
Als ik geen verlof had genomen had ik het ook niet gered.
Inmiddels ben ik een kleine 2,5 jaar verder maar nog steeds niet volledig hersteld, ik heb weinig conditie, kortademig, last met het korte geheugen en regelmatig pijnlijke longen.
Er is flink wat tijd nodig voordat je beter bent.
Ik heb ook het gevoel dat de longartsen en therapeuten die mij begeleid hebben niet een goed behandelplan hebben, als je een hartinfarct hebt gehad is er een uitgebalanceerd behandelplan en bij mij deden ze maar waarvan ze dachten dat het goed was. Hier zou wel wat meer aan gedaan mogen worden.
Ook wordt het door vele mensen onderschat wat er bij een ruiterembolie gebeurt en wat je doorgemaakt hebt, dat is echt wel eens lastig!
Het leven is er niet makkelijker en leuker op geworden maar ik bekijk het altijd maar positief, ik had er ook niet meer kunnen zijn. Dus ik mag en wil ook helemaal niet klagen!
Sterkte met je herstel!