Diagnose ACOS, van huh? naar verdorie!
02-06-2023 om 19:23 uurJuni 2022 werd na (wat ik nu herken als) een longaanval en een bezoekje van de ambulance de diagnose astma en vermoeden copd gesteld.
Mijn eerste reactie was "wat moet ik er mee?" Maar het was wel de perfecte trigger om te stoppen met roken 👍, verder hechte ik er niet al te veel waarde aan. Kreeg een tijdelijke puffer kuur en verder schonk ik er niet veel aandacht aan. Tot de klachten langzaam begonnen terug te komen.
Februari dit jaar na een kreeg ik het steeds wat benauwder, wat meer moeite met ademhalen en 's nachts veel vaker wakker door hoestaanvallen en slijm. Door huisarts naar SEH gestuurd, 2 dagen aan zuurstof en 1 nacht opgenomen geweest in ziekenhuis. Door longarts vermoeden van COPD / Chronische bronchitis geuit. Na uitgebreide longtest maandje later werd dit aangepast naar ACOS, het Astma COPD Overlap Syndroom. Met vermoedelijk inspannings astma en allergische astma... (wisten ze maar welke 🤔 )
Enfin, geprobeerd een en ander uit te leggen aan m'n baas, chef en directe collega's. Keken allen met zo'n blik van "wat zegt tie nou allemaal???" En in de hoop op wat begrip verder gegaan en in onze kleine kantine wat info die ik op site van het longfonds gevonden heb gelegd.
Inmiddels is er vorige week voor mijn gevoel weer langzaam een longaanval op komen zetten. Veel geleidelijker dan vorige keren, maar uitgroeiend tot veel geniepiger helaas. Fikse hoestbuien die me laten snakken naar adem, elke beweging kost moeite en levert meer benauwdheid op. 1 positieve kant er aan is dat de collega's en m'n chef nu mee maken wat het is om deze long aandoening te hebben. Reacties sinds eergisteren geëvolueerd van "je conditie is ook niet meer wat het geweest is he ouwe!" tot "Gaat het? Anders meer even rustig aan doen en als het niet gaat moet je maar bellen."
Ondertussen staat het weekend voor de deur met een hoog hooikoorts gehalte in het verschiet dus doe ik rustig aan, besteed wat tijd aan m'n rustige hobbies en hoop dat de benauwdheid snel weg trekt. Met weer een ervaring rijker en een stukje bewustwording bij m'n collega's blijkt dat er ook nog iets positiefs uit kan komen! 😉
Prettig weekend allen!
grt,
Frank
Hallo Frank
Welkom op dit Forum en bedankt voor jouw verhaal, het is voor mij heel herkenbaar, hoe vaak heb ik niet moeten horen; je was vroeger zo.n goede loper ja dat was vroeger van 50 km per dag toen naar 50 meter per dag nu en met heel veel vallen en opstaan leer je daar dan omgaan( ook niet altijd hoor)
Van alles kunnen naar tegen een muur lopen zo heb ik dat ervaren en zeker in het begin denk jel het komt wel wel goed tot een therapeut tegen mij zei jaren geleden toen het mis ging; mijnheer Roosma uw staat nu op de 1e tree en als u naar een jaar op trede 2 uitkomt mag u blij zijn; helaas hij heeft wel gelijk gekregen
Ik wens je sterkte komende tijd en maak gebruik van dit Forum als is het maar om even te klagen; ook heel herkenbaar voor ons
Precies dat! Tot een aantal jaar geleden regelmatig wandeltochten tot 20 a 30 km gelopen en fietstochten van ca. 100 km en nu moeite om van de kamer naar de keuken te sjokken... Dat valt vies tegen!
Maar, wat ik hier op het forum al geleerd heb is om niet bij de pakken neer te zitten. Mogelijkheden om kleine stappen terug vooruit te zetten met 2 handen aan te pakken.
Ik heb in ieder geval al bewezen dat de long fysio geen gelijk had, volgens hem moest ik er niet op rekenen dat m'n saturatie nog boven de 94% zou komen. Maar met wat ademhalings oefeningen en rustige bewegings oefeningen zit ik nu gemiddeld op zo'n 95 a 96%. ;-)