BPD en air trapping als volwassene

Hoi,

Ik ben op zoek naar ervaringen van anderen en ben benieuwd of ze tegen hetzelfde aanlopen.

Ik heb vorig jaar eindelijk de diagnose BPD gekregen (heb er maar 35 jaar op hoeven wachten, ook al ben ik 3 maanden prematuur geboren en toen beademd). Door de BPD heb ik longschade die air trapping veroorzaakt, gelukkig niet zo erg dat ik er in het dagelijks leven veel last van heb, maar als ik verkouden ben is het een ander verhaal.

Bijna elke simpele verkoudheid zorgt ervoor dat ik minstens een week niks kan. Als ik een gesprek probeer te voeren ben ik al buiten adem en ademen doet pijn. Ook adem ik dan heel snel (gerust 30 keer per minuut), zelfs in mijn slaap.

Maar ik heb nooit koorts, mijn saturatie is altijd goed en de huisarts hoort bijna nooit wat op mijn longen. Ook kan ik bijna nooit slijm ophoesten, zelfs als ik pruttel met ademhalen kan ik het slijm niet ophoesten. Dit zijn allemaal dingen waardoor de huisarts zegt ‘gewoon uitzieken’. Mijn enige lichtpuntje is dat ze het sinds mijn diagnose wel serieus genoeg nemen om te zeggen dat ik regelmatig terug moet komen om naar mijn longen te laten luisteren.

Sinds ik de diagnose heb, gebruik ik Serevent en als ik niet ziek ben, merk ik dat ik meer lucht heb. Maar als ik verkouden ben, heb ik niet het idee dat het beter gaat dan voordat ik Serevent had.

Overigens merk ik ook dat ik sneller moe ben dan anderen en meer slaap nodig heb (10 uur per nacht), maar dat komt misschien puur omdat ik te vroeg geboren ben.

Nu vraag ik me af: zijn er meer volwassenen die BPD of air trapping hebben die zich herkennen in mijn verhaal? Ik ben al blij om ervaringen van anderen te horen, maar tips zijn altijd welkom!

Groet,

Annemarie