Even voorstellen: Moeder Dimitri, bijna 2 jaar

Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben moeder van 3 kinderen. Geryon is 7, Lilith is 5, en Dimitri is bijna 2

Eigenlijk begon het al bij Dimitri´s geboorte. Ik werd ingeleid en het kwam toch maar niet op gang. Maar toen het ook eenmaal op gang kwam ging het ook veel te snel. De verpleegkundige zei, begin maar met persen, dat deed ik, en hup Dimitri was er. Net op tijd om de dokter te zien binnenkomen. Al snel begon Dimitri te reutelen, zoals ze dat noemen, je hoorde m ademhalen. Hij moest blijven en ging de couveuse in. Hij heeft toen nog een week in het ziekenhuis gelegen, net tegen een longontsteking aan.

De tijd erna deed hij vaak moeilijk met drinken, koemelkallegie misschien. Overgegaan op hypoallergeen, en dat ging goed. Maar hij kon later wel gewone melkproductwen hebben. Nou gelukkig.
Maar toen werd hij ook een paar keer benauwd met een verkoudheid. Oke, aan de ventolin. Naar ons idee hielp dat geen snars dus kreeg hij ook pulmicort. Dat vond hij verschrikkelijk. Als ik alleen die toeter al pakte ging hij er al vandoor hoe snel zijn kleine beentjes hem konden dragen. Terwijl hij de ventolin helemaal niet erg vond. Toen de lente en de zomer. Nergens geen last van gehad. Met de pulmicort mochten we stoppen en de ventolin was gewoon niet nodig.

En toen werd het herfst. Na een keer vervelend weer, werd hij vreselijk benauwd, na een paar keer naar de eerste hulp voor vernevelen ging het wel weer. En hij kreeg pretnisonol.
En toen kwam de winter. Weer benauwd, weer vernevelen. Pretnisonol hielp niet en ook de ventolin deed zijn werk niet. Wij waren het ook wel zat zo te tobben en niks te weten dus we vonden het niet zo erg dat ze hem nu ook wilde opnemen. Een week ziekenhuis. Het zuurstof in zijn bloed was te laag en hij had steeds een neusbril nodig. Na een week mocht hij naar huis. Met niks eigenlijk. Frequent  Ventolin gebruiken, kijken of dat zijn werk doet.
Nou mooi niet. Nog geen maand later belanden we weer op de eerst hulp, dit keer maar net op tijd. Binnen een paar uurtjes was Dimitri van een beetje verkouden naar doodziek gegaan. Het was zo erg dat hij daar terplekke al blauwe lippen kreeg, terwijl ze al aan het vernevelen waren. De dokter twijfelde om hem naar de kinder afdeling te sturen of de i.c. Hiij mocht dan naar de kinderafdeling, maar met zuurstoffles en al, en de dokter is er nog zeker een uur bijgebleven. Weer een week ziekenhuis. Dit keer bleef zij zuurstof nog lager, en moest hij constant zuurstof.
Dit keer kregen we nieuwe medicijenen erbij. Belometason (sorry als ik het verkeerd schrijf, we hebben het nog niet zo lang)
Hij pieptte af en toe nog wel, ook de laatste keer op controle, maargoed, het hangt dan ook in de lucht. Iedereen is verkouden of ziek. En ze denken dat het bij hem komt door verandering van weer. Hij heeft nooit gereageert op de katten, reageert niet op stof, of een rokerige ruimte. Alleen wanneer hij toch al niet in orde is.
Natuurlijk zijn wij toch zoveel mogelijk maatregelen gaan nemen. Hoes om zijn matras, goed luchten en spullen in dozen of kasten. En we letten goed op wanneer hij last krijgt.
Maar verdomd, zitten we gister weer bij de eerste hulp. ´S middags begint hij met hoesten. Dat blijft aan de gang, hij krijgt koorts. We nemen geen enkel risico meer natuurlijk dus wij naar het ziekenhuis. Daar is hij weer verneveld en daarna ging het wel weer. Thuis met een zetpil naar bed. En vanmorgen werd hij gewoon weer goed wakker. Hij is nog wel verkouden, hoest ook nog wel wat, maar de koorts was weg. Hij is actief en vrolijk. Gelukkig waren we er dit keer dan op tijd bij, en wie weet was het genoeg. Want ik kan je wel vertellen, dat ziekenhuis komt me neus uit. Het is natuurlijk goed en veilig als hij daar is, maar ook zeer vermoeiend met nog 2 kinderen thuis. Respect voor alle mensen die daar langere tijd in moeten zitten. Het is een uitputtings slag.

En nu ben ik op het longforum uitgekomen toen ik allemaal informatie aan het zoeken was. Ik vind het een goede site, ik heb er veel kunnen vinden. Het is een moeilijk ding, astma bij zulke kleintjes, vooral omdat je ook niks zeker weet. Er kan nog niks getest worden enzo, het is allemaal maar aankijken. En tegen de tijd dat ze wel kunnen testen, ben je er zelf al achter