mijn vader heeft copd
06-01-2012 om 00:52 uurMijn vader is 53 en hij weet al vele jaren (ongeveer 16 jaar denk ik ) dat hij copd heeft.
Heel lang is het goed gegaan met medicijnen. Maar de laatste tijd heeft hij het steeds sneller benauwd.
In oktober 2011 is hij opgenomen in het ziekenhuis met een hartritmestoornis als gevolg van te weinig zuurstof in het bloed (in rust was het toen 90%)
Ze hebben toen een catheterisatie gedaan en zijn hart en bloedvaten zagen er goed uit.
En afgelopen week is hij weer opgenomen in het ziekenhuis ivm uitvalsverschijnselen en opgezwollen kuiten.
Eerst dachten ze aan een tia maar dat lijkt het niet te zijn. Ze hebben nu het idee dat het door het hart wordt veroorzaakt. Dus dat zijn ze nu verder aan het onderzoeken.
De afgelopen tijd is hij ook heel erg veel aangekomen terwijl hij niet veel eet.
Hij had al medicijnen die de pompfunctie van het hart verbeteren en bloedverdunners/bloeddrukverlagers.
Zijn zuurstof schommelt deze week zo rond de 93%
Hij is onder behandeling van een longarts en de huisarts. Zij spreken nooit over stadia of wat dan ook.
Maar ik ben wel benieuwd hoe hij er eigenlijk voor staat.
Wat denken jullie van zijn situatie?
En hebben jullie tips wat hij doen kan?
Mijn opa kreeg ook op jonge leeftijd copd en na vele jaren kreeg ook hij hart problemen. Hij is op 66 jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand.
Of er mogelijk een verband bestaat tussen het COPD en de hartritmestoornis hangt af van de ernst van het COPD en de daarbij horende longfunctiestoornis. Als die maar ernstig genoeg is kan er een chronische overbelasting van het rechter gedeelte (rechter boezem en kamer) van het hart ontstaan resulterend in zowel ritmestoornissen als zgn rechter hartfalen. Dat laatste heeft op zijn beurt overmatig vocht vasthouden door het lichaam met o.a. opzetten van de benen tot gevolg. De meest voorkomende hartritmestoornis hierbij heet boezemfibrilleren. Hierbij kunnen TIA achtige symptomen optreden en in het ergste geval zelfs een beroerte wanneer bloedstolsels die daarbij in de boezems van het hart zich vormen los schieten en daardoor in een bloedvat naar de hersenen terecht komen.
Kortom: er hoeft geen verband te bestaan tussen het hartprobleem en de COPD maar het kan wel!
Met vriendelijke groet,
D. de Vries
onderstaand verslag van dr.de vries bevestigd voor mij het belang van het medisch patienten dossier.
ik ben in het R.Kruis onder behandeling van cardioloog voor te snel kloppend hart (hoef pas over een jaar terug te komen, dus valt wel mee) een arts voor de osteoporose met de nodige medicatie én de longarts voor de COPD gold 3/4/.
het gekke is (vind ik) dat geen van de artsen het van elkaar weten.
als leek weet ik dat de medicijnen voor de longen botontkalking kunnen veroorzaken.
en te hoge hartslag, b.v.
als je iets opnoemt of vraagt, kijken ze je raar aan en vragen of je soms op internet zit te 'zelfdokteren'.......
ik lees slechts de bijsluiters en concludeer dan , dat het ene middel soms heel slecht is voor de andere 'kwaal....
ik neem alles braaf in en puf me het naadje, maar soms vraag ik me het een en ander af.
tis tenslotte mijn lijf en daar heb ik er maar eentje van.
groet,
anne
Bedankt voor de uitleg!
De artsen hebben idd afgelopen week ook tegen mijn vader gezegd dat zijn hart te weinig zuurstof krijgt door de COPD en dat hij daardoor in de problemen komt.
Zolang hij zich rustig houdt (op de stoel blijft zitten) gaat alles goed.
Maar zodra hij gaat lopen, in beweging komt, dan gaat het fout.
Voor zover ik weet hebben de artsen geen namen genoemd. Maar het lijkt idd wel heel erg op wat u omschrijft.
Wat is hier aan te doen?
Hallo Ruchama,
Ik weet het niet zeker, maar misschien leest de longarts je nieuwe vraag niet meer omdat deze nu afgevinkt staat.
Verder vraag ik me af of je vader al longrevaladatie heeft gehad om met een fysiotherapeut te leren hoe het beste te ademen. Dat zou hij aan kunnen vragen bij de ha of la. Velen hebben daar baat bij heb ik gelezen.
Zelf heb ik daar ook een beetje last van en ik moet er dan op letten dat ik actief inadem en passief uitadem en niet andersom.
Hopelijk leest de longarts je vraag toch nog en krijg je nog antwoord.