Hoe voel je je vandaag #136

He allen!
Ach wat veel zieken :( Zou er wat in de lucht zitten?
Nou mijn eerste week revalidatie zit er op! Het viel me best zwaar moet ik eerlijk toegeven.. Merk nu pas echt hoe veel ik heb ingeleverd qua conditie en spieren en dat vind ik echt heel moeilijk. Ik heb wel het gevoel dat ik het 'maar moet accepteren' omdat ik anders niet echt verder kom. Maar dat is lastig!
Andere revalidanten, waren jullie ook zo verschrikkelijk moe?

Fijn weekend en beterschap voor iedereen die het nodig heeft!

@Miladila toen ik revalideerde was ik iedere dag gesloopt. Wat was dat vermoeiend. Bij mij werd t na 3.5 a 4 weken pas wat minder vermoeiend. Neem je tijd om te wennen onder ga het en lekker je rust pakken als je gerevalideerd hebt.

Hier gaat t oké. Vandaag wel iets bijzonders gedaan wat ook weer confronterend en verhelderend maar wel heel goed om te doen.

Ben naar een dame geweest die 6 Maine Coons ((raskatten) heeft.
Na het weg moeten doen van mijn coons was dit de eerste keer weer omgeven door Coons.

Het was zo mooi te ervaren dat ik nog steeds instaat ben om met de meeste afstandelijke/bange katten binnen no time een vertrouwensband kan op bouwen en dat ze naar mij toe komen. (Ook honden)

Het klinkt misschien raar wat ik nu ga typen maar ik ben erg blij dat ik hier ook na een tijdje last kreeg van enorme jeuk in mijn gezicht,verstopte neus en vervolgens dikke keel en toe sloeg het door naar mijn keel.

Nu staat het voor mij als een paal boven water dat ik nooit meer katten kan hebben. En nu begrijp ik ook waarom de LA van toen mij in 2012 begin 2013 adviseerde mijn kinders weg te doen.

Nee ben niet aantoonbaar allergisch maar het heeft wel degelijk effect en had ik ze niet weggedaan dan was ik nu nog steeds niet stabiel geweest. Dus ja verhelderend.

Ja ik heb gehuild toen ik daar was en toen ik thuis kwam. Maar het is oké.

Voor iedereen die het nodig heeft beterschap en of een knuffel

Ooo Dine wat naar. Ik zou het niet kunnen. Heb twee katjes uit het asiel. 1 zat al dagen opgesloten in een huis waarvan de bewoners weg waren gegaan en de ander had een gat in zijn heup getrapt gekregen voor ze in het asiel kwam. Twee doodsbange diertjes waarvan er nu 1 op haar rug helemaal tot aan mijn nek gestrekt op schoot ligt de ander ligt boven op de bank leuning met haar kopje op mijn schouder. Ik zou het niet kunnen om ze weg te doen. Wat blijft iedereen toch kwakkelen.. Als ik dat zo lees van iedereen hoop ik alleen maar dat mij dit niet gaat overkomen. Beterschap hoor allemaal.

Goedenavond, ik ben nieuw hier, en toevallig hier terecht gekomen via een link die ik vond bij acute bronchitis. Elk jaar weer feest, ik hoest me tot hoofdpijn en zere ribben toe. Die prednisonkuurtjes ken ik al, maar zou het helpen. Net doxycycline achter de rug, toen was het over, maar toen bij een vriend van me op bezoek geweest met longontsteking, dus nu bij mij weer raak in de vorm van ..juist bronchitis? Geen koorts, maar, zoals gezegd, knallende koppijn, spierpijn en zere ribben (van dat vervl...hoesten). Uitzieken maar? Groet, Roelof

Hallo Dine,

Wat herkenbaar. Het besef dat je geen kat, hond of eventueel ander huisdier kunt nemen.
Gelukkig waarschuwt je lichaam dat het dat echt niet verdragen kan.  Het is op deze manier duidelijk dat je het juiste besluit genomen hebt. Het verwerken van dit besluit is lang niet altijd makkelijk.
Wat knap en fijn dat je van iemand anders haar katten toch genieten kan.
En dat je je emoties toelaat en kan uiten.

Knuffel van ook een katten(dieren) liefhebber zonder beest.

Groetjes,

Spirit

Pffff...... na twee dagen prednison, gisteren naar de HAP gemoeten wegens zwaar allergische reactie. Hamsterwangen, dichtgeknepen keel en mijn oogjes konden amper over mijn wangen heen kijken.
Wist al dat ik allergisch was voor corticosteroiden, maar had niet zo'n reactie verwacht op de prednison.
Heb een epineferine injectie gekregen en nu gaat het wel weer een beetje. Straks terug naar de huisarts over hoe nu verder.
Zit soms nie mee

Arm docentje dat zit inderdaad niet mee. Roelof beterschap hoor. Ken dat dat idote hoesten dat je lijf er zeer van gaat doen. Dan zul je ook wel dood moe zijn.
Zelf heb ik gisteren 2 uur gelopen. Merk dat ik dan toch erg moe ben. Wil zo graag weer wat meer kunnen. Maar had de nacht ervoor ook nauwelijks geslapen dus wijt het daar maar aan voor het gemak.
Ik kan door mijn mond ademen goed uit de voeten met mijn lucht alleen door mijn neus ademen met wandelen lukt niet. Dan kan ik wel goed inademen maar uitademen lukt me niet goed. Heeft iemand tips om dit te verbeteren?

@Docentje, wat naar!! Veel beterschap gewenst en hopelijk een goed alternatief!!
@Dine, wat leuk om even tussen de poezen te zijn! Maar ook confronterend, vind je dapper!!
@Alle zieken, beterschap en sterkte!! :Y

Met de pred weer elke dag op 5 mg gaat t stukken beter, maar dat was nu eigenlijk niet de bedoeling. Ik zou afbouwen!! Mn bijnieren moeten t zelf weer gaan doen (wat blijkbaar niet meevalt), dus heb ik net de la gebeld voor een langzamer afbouwschema. Dat was haar idee als ik t weekeinde zou opknappen met extra pred.

Iedereen beterschap die het nodig heeft.

Hier gaat het weer de goede kant op.. Gelukkig maar, zit nog te wachten op de vernevelaar voor thuis.. zou vandaag gebeld worden maar helaas. Heb het nu wel nodig want vrijdag hielp mij dat erg goed. Zit natuurlijk nog aan de prednison aan het afbouwen. nu 10 mg. maar moet naar 0.. ben benieuwd of ik straks echt zonder kan..

maar goed heb al enige klusjes weer zelf kunnen doen, dan merk ik toch dat ik weer vooruit ga..

Wat een zieken toch weer gelukkig dat er ook diversen weer opknappen. Veel berichten zijn vaak erg herkenbaar. Hier weer wat erg langere nachten met minder slaap dat is een minder leuk iets altijd, dat betekend vaak minder energie voor de rest van de dag. Hierdoor ook meer op bed en korte slaapjes overdag daardoor, wat weer meer ontregelend werkt. Soms even op het forum lezen en een kort berichtje.

Alle zieken beterschap en iedereen die het nodig heeft sterkte.