Bedankt voor het meedenken Shadow.
Mijn eigen la heeft mij een maand geleden met spoed doorgestuurd naar de gespecialiseerde la. (hiervoor heb ik veel telefonisch contact gehad met mijn la over mijn gekwakkel)
Helaas was deze gespecialiseerde la net op vakantie en moet ik dus langer wachten. Als het nodig is kan ik altijd contact opnemen met mijn eigen la.
Wat is t stil in dit topic! Hopelijk niet teveel zieken!
Ik had goede vakantie in Frankrijk. Ben er niet ziek geweest, maar was wel geregeld benauwd als het bewolkter was en dus vochtiger. k Was niet stabiel, maar zolang k niet echt slecht ben ben ik allang blij.
We waren vlakbij Nice en op de plek waar de aanslag is geweest komen wij heel vaak Gelukkig op die betreffende avond niet, maar het kwam allemaal wel heel dichtbij zo!
De zondag erna was het indrukwekkend in de kerkdienst die we bezochten (we komen al jaren in die gemeente). In alle moeilijkheden, vragen, pijn, afschuw, toch de troost en kracht zoeken en vinden bij God. Dat was voor ons heel bijzonder om te ervaren op een plek waar het zó dichtbij is gebeurd allemaal. Dan zijn het geen mooie woorden alleen..!!
S Maandags zijn we naar de Promenade gegaan en dat was heel aangrijpend. Overal op de stoep en straat 'eilandjes' met bloemen, kaarsjes, knuffels, waar mensen omgekomen waren. De bloedspatten waren nog te zien...Het was goed er te zijn, maar ook echt verdrietig!
Nu heb ik helaas een verkoudheidsvirus, wat natuurlijk ook gewoon weer spannend is hoe zich dat verder ontwikkelt! Afwachten maar en hopen dat t meevalt!
Fijn dat je toch een goede vakantie gehad hebt, Edelweiss maar kan me voorstellen dat het heftig is!
OT: Met mij gaat het redelijk. Afgelopen dagen/weken wat meer benauwd en sinds vandaag ook wat last van m'n keel en geïrriteerde longen. Verder slaap ik al een hele tijd slecht door pijn in mijn rug. Wordt vaak midden in de nacht of vroeg in de ochtend wakker van de pijn en weet dan niet meer hoe ik moet liggen terwijl ik nog wel slaap nodig heb. Dat gaat je natuurlijk ook een keer opbreken. Volgende week weer naar m'n osteopaat. Hoop dat die me kan helpen. Verder probeer ik wel van de zomer te genieten en gezelligheid met vrienden maar moet blijven bewaken dat ik ook genoeg rust pak en dat blijft lastig en soms zuur.
@ Edelweiss, dat is heftig om op die plek te zijn. Ik houd altijd mijn hart vast als ik aanslag en Frankrijk in een zin hoor. Ik heb franse vrienden waarvan de man doordeweeks in Parijs werkt en woont. Helaas is er in Nice een kennis van hun betrokken geraakt bij de aanslag. Ze leeft nog maar heeft een levensgroot trauma gezien er veel mensen waar zij stond overleden zijn.
Ik vind het dan wel mooi om te lezen hoe je het ervaren hebt om echt op die plek te zijn en hoe het gedragen wordt.
En wat fijn is is dat je ook hebt kunnen genieten.
Ik hoop voor je dat het virus goed voor je verloopt.
@ Daantje, ja zuur is het juiste woord voor de dingen wel willen maar fysiek niet kunnen en dan word het kiezen tussen twee kwade. Toch lees ik tussen de regels door dat je hierin gegroeid bent en de keuze wel maakt.
Met mij gaat het longtechnisch supergoed. Ik heb de afgelopen 3 nachten zelfs bij de boer gekampeerd en dat is helemaal goed gegaan. Geen extra meds hoeven nemen, niet benauwd. Zelfs toen het snachts onweerde en regende alleen wat hoesten maar meer niet. Dat geeft na het kampeerdebacel van vorig jaar zoveel blijdschap en vertrouwen. Zelfs zo dat ik weer denk aan een eigen tent met spullen om erzelf af en toe gewoon op uit te trekken.
Wat ook fijn was is dat er een kleine stal was met 6 koeien en 4 kalveren. Iedere dag liep ik even de stal binnen en ging een koe aaien die dat wilde. Qua emotie kwam het wel even binnen, het was altijd mijn wens, werken, sparen en verhuizen naar huis met stukkie land en daar 2 koeien op. Nu dus voor het eerst weer echt in aanraking met koeien dat kostte even tranen maar vond het ook heel fijn.
Mijn liefde voor dieren zal nooit weggaan maar heb geleerd in de afgelopen 4 jaar om er een andere vorm aan te geven. Even aaien en de situatie optijd verlaten en handelen, voordat er klachten ontstaan.
Groeien gaat met stapjes en met groeipijn zal ik maar zeggen.
Nu bijkomen en mezelf voorbereiden op de komende weken. Ga een medisch onderzoekstraject in van 3 dagen van 2,5 tot 3 uur onderzoeken per dag.
Gezien ik absuurd moe blijf, elke inspanning een aanslag is en ik overal rekening mee dien te houden. Dit terwijl alles nu al een jaar zo goed als stabiel is.
Ben heel benieuwd.
Voor iedereen die het nodig heeft beterschap en of een knuffel
Hoe gaat het met je verhuisplannen, Nadine?
Ik ben ook een tijdje allesoverheersend moe geweest en bij mij bleken het vitaminetekorten (D en B12 te zijn). Dat bij slikken helpt. Ik ben nog wel moe maar niet meer zo allesoverheersend. Succes ermee!
@Edelweiss, wat indrukwekkend dat je dit vertelt. Ik heb zoveel medelijden met de slachtoffers en nabestaanden van terreur. Het is zo zinloos.
Ik hoop dat het verkoudheidsvirus je niet al te veel benauwdheid geeft. Gelukkig dat je een fijne vakantie hebt gehad.
Ik lig een beetje overhoop met mijn zelf en begrijp het niet meer.
Ik ben bij het UMCG vorige week geweest en kreeg te horen dat ik niet geopereerd wordt.
Dat is natuurlijk goed nieuws maar ik kreeg van mijn la te horen dat ik in gold 4 zit.
In Groningen zeggen ze in gold 2 en mijn longen zien eruit waar ik heel oud mee kan worden.
Mijn la. zei; uiteindelijk algehele beademing, dus je begrijpt het is een rommeltje in mijn hoofd.
2sept. moet ik terugkomen bij de la. dus ik heb veel te vragen.
Groningen adviseerden, om een revalidatie plan met de huisarts te bespreken, maar ik wil eerst
met de la. praten.
Bedankt voor het meedenken Shadow.
Mijn eigen la heeft mij een maand geleden met spoed doorgestuurd naar de gespecialiseerde la. (hiervoor heb ik veel telefonisch contact gehad met mijn la over mijn gekwakkel)
Helaas was deze gespecialiseerde la net op vakantie en moet ik dus langer wachten. Als het nodig is kan ik altijd contact opnemen met mijn eigen la.
@ shadow hoe is het gegaan gisteren met de screening!
3augustus moet ik , dus morgen best wel gespannen hiervoor.
Hoihoi!
Wat is t stil in dit topic! Hopelijk niet teveel zieken!
Ik had goede vakantie in Frankrijk. Ben er niet ziek geweest, maar was wel geregeld benauwd als het bewolkter was en dus vochtiger. k Was niet stabiel, maar zolang k niet echt slecht ben ben ik allang blij.
We waren vlakbij Nice en op de plek waar de aanslag is geweest komen wij heel vaak Gelukkig op die betreffende avond niet, maar het kwam allemaal wel heel dichtbij zo!
De zondag erna was het indrukwekkend in de kerkdienst die we bezochten (we komen al jaren in die gemeente). In alle moeilijkheden, vragen, pijn, afschuw, toch de troost en kracht zoeken en vinden bij God. Dat was voor ons heel bijzonder om te ervaren op een plek waar het zó dichtbij is gebeurd allemaal. Dan zijn het geen mooie woorden alleen..!!
S Maandags zijn we naar de Promenade gegaan en dat was heel aangrijpend. Overal op de stoep en straat 'eilandjes' met bloemen, kaarsjes, knuffels, waar mensen omgekomen waren. De bloedspatten waren nog te zien...Het was goed er te zijn, maar ook echt verdrietig!
Nu heb ik helaas een verkoudheidsvirus, wat natuurlijk ook gewoon weer spannend is hoe zich dat verder ontwikkelt! Afwachten maar en hopen dat t meevalt!
Fijn dat je toch een goede vakantie gehad hebt, Edelweiss maar kan me voorstellen dat het heftig is!
OT: Met mij gaat het redelijk. Afgelopen dagen/weken wat meer benauwd en sinds vandaag ook wat last van m'n keel en geïrriteerde longen. Verder slaap ik al een hele tijd slecht door pijn in mijn rug. Wordt vaak midden in de nacht of vroeg in de ochtend wakker van de pijn en weet dan niet meer hoe ik moet liggen terwijl ik nog wel slaap nodig heb. Dat gaat je natuurlijk ook een keer opbreken. Volgende week weer naar m'n osteopaat. Hoop dat die me kan helpen. Verder probeer ik wel van de zomer te genieten en gezelligheid met vrienden maar moet blijven bewaken dat ik ook genoeg rust pak en dat blijft lastig en soms zuur.
@ Edelweiss, dat is heftig om op die plek te zijn. Ik houd altijd mijn hart vast als ik aanslag en Frankrijk in een zin hoor. Ik heb franse vrienden waarvan de man doordeweeks in Parijs werkt en woont. Helaas is er in Nice een kennis van hun betrokken geraakt bij de aanslag. Ze leeft nog maar heeft een levensgroot trauma gezien er veel mensen waar zij stond overleden zijn.
Ik vind het dan wel mooi om te lezen hoe je het ervaren hebt om echt op die plek te zijn en hoe het gedragen wordt.
En wat fijn is is dat je ook hebt kunnen genieten.
Ik hoop voor je dat het virus goed voor je verloopt.
@ Daantje, ja zuur is het juiste woord voor de dingen wel willen maar fysiek niet kunnen en dan word het kiezen tussen twee kwade. Toch lees ik tussen de regels door dat je hierin gegroeid bent en de keuze wel maakt.
Met mij gaat het longtechnisch supergoed. Ik heb de afgelopen 3 nachten zelfs bij de boer gekampeerd en dat is helemaal goed gegaan. Geen extra meds hoeven nemen, niet benauwd. Zelfs toen het snachts onweerde en regende alleen wat hoesten maar meer niet. Dat geeft na het kampeerdebacel van vorig jaar zoveel blijdschap en vertrouwen. Zelfs zo dat ik weer denk aan een eigen tent met spullen om erzelf af en toe gewoon op uit te trekken.
Wat ook fijn was is dat er een kleine stal was met 6 koeien en 4 kalveren. Iedere dag liep ik even de stal binnen en ging een koe aaien die dat wilde. Qua emotie kwam het wel even binnen, het was altijd mijn wens, werken, sparen en verhuizen naar huis met stukkie land en daar 2 koeien op. Nu dus voor het eerst weer echt in aanraking met koeien dat kostte even tranen maar vond het ook heel fijn.
Mijn liefde voor dieren zal nooit weggaan maar heb geleerd in de afgelopen 4 jaar om er een andere vorm aan te geven. Even aaien en de situatie optijd verlaten en handelen, voordat er klachten ontstaan.
Groeien gaat met stapjes en met groeipijn zal ik maar zeggen.
Nu bijkomen en mezelf voorbereiden op de komende weken. Ga een medisch onderzoekstraject in van 3 dagen van 2,5 tot 3 uur onderzoeken per dag.
Gezien ik absuurd moe blijf, elke inspanning een aanslag is en ik overal rekening mee dien te houden. Dit terwijl alles nu al een jaar zo goed als stabiel is.
Ben heel benieuwd.
Voor iedereen die het nodig heeft beterschap en of een knuffel
Hoe gaat het met je verhuisplannen, Nadine?
Ik ben ook een tijdje allesoverheersend moe geweest en bij mij bleken het vitaminetekorten (D en B12 te zijn). Dat bij slikken helpt. Ik ben nog wel moe maar niet meer zo allesoverheersend. Succes ermee!
Hoe is het met je shadow!
@Edelweiss, wat indrukwekkend dat je dit vertelt. Ik heb zoveel medelijden met de slachtoffers en nabestaanden van terreur. Het is zo zinloos.
Ik hoop dat het verkoudheidsvirus je niet al te veel benauwdheid geeft. Gelukkig dat je een fijne vakantie hebt gehad.
Ik lig een beetje overhoop met mijn zelf en begrijp het niet meer.
Ik ben bij het UMCG vorige week geweest en kreeg te horen dat ik niet geopereerd wordt.
Dat is natuurlijk goed nieuws maar ik kreeg van mijn la te horen dat ik in gold 4 zit.
In Groningen zeggen ze in gold 2 en mijn longen zien eruit waar ik heel oud mee kan worden.
Mijn la. zei; uiteindelijk algehele beademing, dus je begrijpt het is een rommeltje in mijn hoofd.
2sept. moet ik terugkomen bij de la. dus ik heb veel te vragen.
Groningen adviseerden, om een revalidatie plan met de huisarts te bespreken, maar ik wil eerst
met de la. praten.