Astma en werk: wanneer meld je je ziek?

Wat een herkenning lees ik in jullie ervaringen. Goed om te lezen dat ik niet de enige ben. En zo relativerend. Als ik andere verhalen op het forum lees mag ik echt niet klagen.

Afgelopen weekend zat ik er flink doorheen. Waar alle prednison bijwerkingen lekker aan meehielpen.
Nu heb ik vrede met de situatie. Ik probeer iedere dag iets te doen en daaromheen veel rust te nemen. Ben ik dan ook echt aan toe. Klachten nemen langzaam wel af, maar ik heb zo weinig kracht en energie. FEV1 is ook nog niet wat ie zou moeten wezen. Ik zal wel te ongeduldig zijn  ;)

Nogmaals bedankt voor alle steun en adviezen. En jullie ook veel beterschap!

Ik ging vaak te lang door met werken  . en dan ging het heel maal niet meer een keert in de zo veel  jaar en dan was je weken en weken zoet . Dan MIJN  baas maar zeuren dat je het als werk nemer zo gemelijk had . En maar drammen dat je weer aan het werk ging . Veel spijt van gehad … het werd van zelf chronisch  . 
Me baas van toen zit NU op zijn krent te rentenieren …. En die maakt zich om mij zeker niet meer druk . Als je baas gaat zeuren heb ik een goed reactie voor jou die bij een volgende goed met uit de voeten kon. 
Ik heb maar een lichaam en daar moet ik het me doen.. Als die kapot is mijn in komen weg . Of blijf je ook door betalen tot mijn AOW als  mijn lichaam stuk gaat ? Jij hebt zorgen om jou geld ik om de mijne want dat moet ik verdienen  mijn lichaam . Want als die niks meer kan .. wil jij me niet meer hebben .

ik heb vanaf vorig jaar september bijna elke maand een kuur enderg gehad voor de luchtwegen van de huisarts wat niet hielp gewoon doorgewerkt totdat ik erbij neerviel rond nieuwjaar ong en in het zkhs belande en aan de zuurstof lag op de longafdeling 6 dagen zkhs mijn motto was ik werk maar 24 uur daarna rust ik wel uit en knap ik op nou liep op het laatst blauw aan met alle bijbehorende klachten en waarvoor omdat ik mijn werk zo belangrijk vond nu 5 maanden later na ontslag uit het zkhs voel ik me nog steeds invalide zoooo moe na bepaalde inspaningen ik voel me gewoon afgetakeld met tijden raak ik gefrustreerd waarom m´n conditie niet vooruit gaat ondanks alle tips zoals sporten enz onderzoeken enz zijn nog niet afgerond vandaag een longfunctietest gehad maandag de uitslag ik was hiervoor nhelemaal niet bekend met astma specialist deed voorzichtig een uitspraak waarschijnlijk een erfelijke astma.ik heb pufjes hoogste dosis en tabletten . ik heb heel m´n leven moeten omgooien met daadwerkelijk alles. ik heb een baan in de thuiszorg werkte op een serviceflat van 14 hoog met m´n 24 uur contract werd ik meerendeels in de ochtenden in een paar uur had ik 40 clienten ong die over de hele flat verdeeld was dus lopen constant. nu arbeidstherapeutish aan het werk opbouwend van een uurtje daarna in de zorg.nou het enigste wat me met veel moeite lukt is eten serveren op een bord voor een paar mensen die uit de keuken komt tafel dekken en afruimen dit doe ik 2 uurtjes per dag en sta ik boventallig want met tijden lukt dit mij ook niet. als er iets gebakken word op de afd of het weer is te benauwd of nog meer van dat soort dingen kan ik er absoluut niet tegen. word nu eigenlijk per minuut geconfronteerd met mijn onkunnen.ik heb er zeer veel moeite mee omdat mijn werk in de zorg belangrijk voor mij is.

Wat voelt dat frustrerend he!?
Ook ik weet pas sinds kort (maart) dat ik astma heb en dat is me ook enorm overvallen. Ineens verandert er vanalles, ook al is mijn astma niet ernstig ofzo. Maar toch, ik moet me aanpassen hier en daar en dat is niet altijd even leuk.
Ja, het niet vooruit kunnen maar wel willen is zoooooo frustrerend. 'Benauwd zijn is topsport.", zei mijn lvk een tijdje terug en dat is ook zo. Nu heb jij ook nog in het ziekenhuis gelegen aan de zuurstof. Je lijf heeft dus een behoorlijke klap gehad. Dat zal ook een tijdje duren voor de energie terug is, denk ik zo.
Balen.....

Sterkte hoor!