Ongeloof/laconieke huisarts

Hey allemaal,

Ik ben nieuw hier, al keek ik altijd al wel regelmatig op dit forum. Ik vind dit een hele goede forum, zoveel herkenning. Ik ben een studente van 20 jaar.
Ik heb nu 7/8 jaar astma, 3 jaar geleden ermee in het ziekenhuis gelegen. 3 a 4 maanden was ik toen ‘ziek’ thuis. Daarna heb ik bij een cesar therapeute gelopen, eerst elke week en nu 1 keer in de maand. Omdat mijn astma mild schijnt te zijn en merendeel hyperventilatie zou zijn. Het laatste jaar ging het uitzonderlijk goed, dus vandaar dat ik nog maar 1 keer in de maand naar therapie moet.
Nu weet ik dat veel mensen aan het kwakkelen zijn (verkouden/griepachtige verschijnselen). Sinds dat ik de griepprik heb gehaald (2 nov) ben ik aan het klungelen. Een week nadat ik de griepprik had gehaald, kreeg ik last van serieuze astma aanvallen. Ik dacht.. nou jaah, als het maar bij 1 keer blijft dan zal het wel goed zijn. Zolang ik mijn medicatie inneem.

Afgelopen week was het ook weer flink raak. Het begon dinsdagavond, begin van de avond. Het leek net of er een band om mijn longen was gelegd, soort van druk op de longen. (kan het niet echt goed beschrijven). Ook begon ik benauwd te raken, ik met alle moeite naar de huisartsenpost gebeld. Ik was te benauwd om te lopen of te praten. Ik kon dan ook meteen komen. Eenmaal aangekomen, kon ik meteen doorlopen. De plaatselijke arts had geluisterd naar mijn longen en ja ze piepten. (Ik was opgelucht, normaal als ik een aanval heb, piepen mijn longen niet en dan wordt je blijkbaar ook niet geholpen).
Eerst moest ik de ventolin puffen, mjah, dat had ik eerder die avond ook al gedaan. Maar dat hielp niet. Terplaatse wou de ventolin ook niet helpen, dus hebben zij mij verneveld met prednison. Een uur later kon ik dan ook naar huis met een nieuwe voorzetkamer en een stootkuur prednison van 20 mg; 5 dagen lang. Woensdag veel huilbuien gehad, donderdag ging het wel aardig, wel een kleine woede-aanval gehad. Maar dat neem ik dan maar voor lief.
Vanochtend ging het weer mis, weer die bepaalde druk om mijn longen heen en begon benauwd te raken. En aangezien ik nog niet bij de huisartsenpost terecht kan (kan alleen in de avonduren), heb ik de huisarts gebeld. Ik kon dan meteen komen. Kwam ik daar bij de huisarts, begon hij mij uit te lachen :-S. Had hij naar mijn longen geluisterd, ja, ze waren schoon en kon niks bijzonders ontdekken. Terwijl ik nog altijd benauwd was en moeite had met praten, lopen ed. Ik voelde mij totaal niet serieus genomen en in zijn ogen was dan de prednison stootkuur die ik nu heb, dan ook overbodig. In mijn ogen helpt het wel, omdat afgelopen dinsdag nadat ik verneveld was met prednison ook een stuk beter ging!
En daarbij als mijn longen afgelopen dinsdag niet piepten, kreeg ik ook geen stootkuur. Lijkt mij..
Ik was zo kwaad van binnen, dat ik meteen door ben gegaan naar mijn cesar therapeute. Omdat de huisarts zei: het is gewoon maar een hyperventilatie aanval. Terwijl ik zeker wist, dat ik een vrij redelijke buik ademhaling had. En bij hyperventilatie is dat niet het geval. Volgens mijn therapeute was het ook geen hyperventilatie aanval, maar een mengeling. Astma/hyperventilatie.
Toen hebben we (therapeute en ik) afgesproken dat we even kijken hoe het de rest van de dag gaat, nu gaat het wel redelijk. Heb nu alleen last van een soort band om mijn longen en vanavond ga ik met mijn beste vriendin naar de bios, even wat afleiding. Want door de prednison heb ik nu geen enkel concentratie voor huiswerk ed. Dus ben hele tijd aan het bankhangen, wat ook wel begint te vervelen. Als ik vanavond weer zo’n aanval krijg, ga ik meteen naar de huisartsenpost. (hopend dan dat mijn eigen huisarts geen dienst heeft)
Gelukkig moet ik as dinsdag naar de longarts en longfunctie onderzoek, mjah zul je net zien dat alles weer goed is, zoals altijd. :-S

Nou is mijn vraag..
Herkennen jullie dit? En ondervinden jullie ook regelmatig van ‘je stelt je aan’ en laconieke artsen? En hoe gaan jullie hier eventueel mee om? En ook was ik benieuwd naar de dosis van mijn stootkuur prednison, 20 mg; 5 dgn. Is dat normaal/laag/hoog ed? En wat zijn hierbij jullie klachten? Al weet ik dat daar al een topic over is..
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen..

Liefs