Ik ben ook nogal kapot van de hele dag niks doen :-\. Ben vandaag naar de ha geweest en lekkr ik heb een flinke keelontsteking ;(. Nu heb ik een kuur van 10 dagen antibiotica ;( dat drankje is echt vies :P. Verder probeer iki wat ijsje's naar binnen te werken maar heb erg hoge koorts en heb duzz niet veel zin in eten.
Volgende keer hopelijk beter nieuws groetje's Troetel
hoi hoi, het gaat hier nog steeds nie goe. ben gisteren bij de LA geweest. ik heb nog een bronchitis als nasleep van de longonsteking. heb gelukkig geen extra medicatie gekregen, wel zijn mijn medicijnen veranderd. van earosol naar poeder vorm plus ze zijn wat verhoogd. en nog veel moe en benauwd en ik hoest nog redelijk. ga zo ook mijn mandje opzoeken. verders gaat hwt wel oke geloof ik. grtjs natas
Hoi allemaal, We lijken allemaal in de lappenmand te liggen zeg... :?
Ik ben vandaag naar de ha geweest omdat mijn piekstroom nogsteeds, ondanks zo'n 5 - 6 puffen Ventolin (200), nu juist weer omlaag ging. Ook heb ik nu sinds ruim een week last van het opeens dichtvallen van mijn ogen als ik druk aan het werk ben. Dan ben ik extra suf maar als ik een puf neem knap ik gelukkig wel op. -O- Omdat ik al vanaf begin juli met een te lage piekstroom en benauwdheid liep, heeft de ha telefonisch overlegd met een longarts. Die vond mijn klachten te lang duren en heeft me een stootkuur prednisolon gegeven van 16 dagen. Nou, ik ben benieuwd hoe het gaat, want dit is mijn eerste kuur.
Ben nu nog wakker omdat ik het in bed benauwder kreeg en een puf ventolin niet werkte. Heb een tweede genomen en het lijkt iets beter te gaan. Ik ga zo maar proberen te slapen, want over een paar uurtjes moet ik weer naar mijn werk.
Beterschap gewenst aan allemaal en liefs van Angelique
Hoi ik kan gelukkig zeggen dat ik opknap het gaat per dag iets beter.Ik ben afgelopen Maandag bij mijn huisarts weer geweest en zij kon ook horen dat het nog niet over is bij mijn longen.Dus zij gaf mij de keuze of zo doorgaan 2xs'morgens en 2x'savonds te puffen.Dit gedurende nog 14 dagen,of een prednison kuur.Ik heb gekozen voor extra te puffen.Prednison kan altijd nog.En ik ben begonnen met een neusspray Flixonase.Ik werd gek van die verstote neus.Weet iemand wat je het beste kunt gebruiken tegen slijmvormijng zodat jet beter los komt.Dit vind ik vooral 'snachts bijzonder vervelend.Verder wens ik iedereen sterkte.En Hellen hoe gaat het met jou nu?Groetjes Yolanda. :W :W :W
Vandaag naar de longarts geweest. Mijn longen klinken schoon, maar ik blijf benauwd en zoooooooooo moe! Volgens hem reageer ik enorm op stress. Als er stress is schijnt dit op mijn longen te slaan. Zwakke plek he.............. Verder geen verandering van medicatie, maar wel naar de KNO arts om het een en ander te controleren. Verder 2 keer in de week longtherapie bij de Fysio. Ook moet ik naar de mensedieck om te kijken naar mijn ademhaling en onspanningsoefeningen te doen. Vooral blijven mediteren, want dat is goed om te ontspannen en ik heb een verwijskaart gekregen voor een psygoloog, in de hoop dat die me kan leren met stress om te gaan en lichaam en geest van elkaar te scheiden. Dat wil zeggen, als er stress is dat het niet op mijn longen zal slaan, maar dat ik op een andere manier kan ontladen. Dat is de bedoeling van het geheel. Met de medicatie die ik heb zou ik ingesteld moeten wezen, maar niets is minder waar. Ik loop alleen maar te kwakkelen. En dat zou niet zo mogen zijn.
Dus op naar een totaal voor mij onbekende kant van de medische wereld. Baat het niet dan schaad het niet. Ik wil best leven met astma, maar ik wil pertinent geen astma patient zijn die een leven leid. Zoals nu nog steeds het geval is. Ik hoop dan ook van harte dat ik er weer uit kan krabbelen en weer gewoon kan leven met mijn man en kinderen als voorheen. Ik zou ze zo graag weer alles van mezelf willen geven zoals voorheen..................
Dat is een druk schema zeg. Ik hoop zeker dat het gaat helpen. Ik herken je gevoel van woede en machteloosheid heel erg. Ik weet nog niet zo lang dat ik astma heb en vind het heel moeilijk om het te accepteren dat ik niet alles meer leuk mee kan doen. Daar komt nog bij dat mn ouders 3 maanden geleden na 30 jaar huwelijk ineens zijn gaan scheiden (wat mn astma zeker weten niet ten goede komt, stress). En wat krijg ik dan te horen van mn vriend? Dat ik zo opstandig ben de laatste tijd. Dat is toch niet zo raar?! Ik begrijp dus goed hoe jij je moet voelen. En dan heb ik niet eens kinderen. Ik wens je heel veel succes!
Ik weet ook pas zeven maanden dat ik astma heb. Ik heb het in ernstige mate, niet allergisch, breek regelmatig door mijn medicatie heen en reageer op alles. Van gras maaien tot het gas aansteken, ik ben de pineut. En stress...........ja ook op dat. Alles wat me aangereikt word pak ik met beide handen aan. Ik ben nog erg zoekende om het zo maar te zeggen. Alleen word je er wel elke dag ontzettend mee geconfronteerd dat je ziek bent. Iets dat ik niet wil, niet accepteer maar het is niet anders.
Het spijt me voor je van je ouders. Ik weet wat je voelt en leef met je mee! Het is niet niks als je veilige thuishaven onder je weg word gevaagd. En dat het je astma niet ten goede komt en dat je opstandig bent.......... Het zou vreemd zijn als het niet zo was! En al doet het nu nog zo'n pijn, er komt een dag dat je het een plekje kan geven. Ik wens je dan ook heeeeeel veel sterkte meid!
Hoe voel ik me vandaag. Ja wist ik het maar. Op een manier goed omdat ik te horen heb gekregen dat het zo goed gaat met Gerrit-Jan, op een andere manier rot omdat hij misschien toch langer moet blijven. Het is allemaal zo dubbel. Ik zit ondertussen al 2 dagen in de ziektewet. Probeer mijn slaaptekort wat weg te werken doormiddel van slaaptabletten. Het nadeel is dat ik er zo moeillijk door wakker kan worden, dat ik maar besloten heb om tot het weekend naar mijn lichaam te luisteren. Vanavond ga ik proberen zonder slaaptabletten naar bed te gaan. Morgen weer optijd uit de veren omdat het voetballen weer begint. Verder maandag weer aan het werk. Ik zie het wel, wel weet ik dat het janken mij nader staat dan het lachen. Zal er allemaal wel bijhoren. Hopenlijk krijgen we volgende week te horen dat hij toch naar huis mag. Wat kun je je rotvoelen door zo iets. BAH.
Ik weet als moeder zijnde dat je je kinderen altijd bij je wil hebben. Je voelt je rot, gefrustreerd en op de een of andere manier geamputeerd. Of je een stukje van je zelf kwijt bent en de hele dag op zoek. Dat gevoel kan je helemaal gek maken. Lekker rusteloos.
Ik ben zelf moeder van twee kinderen en hier in huis ben ik de patient en degene die altijd rot vervelend is en weg bij de kinderen moet die me zo hard nodig hebben. Precies de omgekeerde wereld als bij jou het geval is. En inderdaad, dat leverd heerlijke dippen op en staat het janken je nader dan het lachen. Die onzekerheid doet er ook geen goed aan. Wel naar huis...niet naar huis............. Helemaal gek word je daarvan.
Het is in ieder geval heel fijn om te horen dat Gerrit-Jan het naar zijn zin heeft. Een hele kleine pleister op de wonde. Ik wens je heel veel sterkte!
Ik ben ook nogal kapot van de hele dag niks doen :-\.
Ben vandaag naar de ha geweest en lekkr ik heb een flinke keelontsteking ;(. Nu heb ik een kuur van 10 dagen antibiotica ;( dat drankje is echt vies :P.
Verder probeer iki wat ijsje's naar binnen te werken maar heb erg hoge koorts en heb duzz niet veel zin in eten.
Volgende keer hopelijk beter nieuws groetje's Troetel
gwoon geen stem, benauwheid, geprobeerd te sporten, kapot. Oftewel K*t
sorry voor het laatste woord
hoi hoi,
het gaat hier nog steeds nie goe.
ben gisteren bij de LA geweest.
ik heb nog een bronchitis als nasleep van de longonsteking.
heb gelukkig geen extra medicatie gekregen, wel zijn mijn medicijnen veranderd.
van earosol naar poeder vorm plus ze zijn wat verhoogd.
en nog veel moe en benauwd en ik hoest nog redelijk.
ga zo ook mijn mandje opzoeken.
verders gaat hwt wel oke geloof ik.
grtjs natas
Hoi allemaal,
We lijken allemaal in de lappenmand te liggen zeg... :?
Ik ben vandaag naar de ha geweest omdat mijn piekstroom nogsteeds, ondanks zo'n 5 - 6 puffen Ventolin (200), nu juist weer omlaag ging. Ook heb ik nu sinds ruim een week last van het opeens dichtvallen van mijn ogen als ik druk aan het werk ben. Dan ben ik extra suf maar als ik een puf neem knap ik gelukkig wel op. -O-
Omdat ik al vanaf begin juli met een te lage piekstroom en benauwdheid liep, heeft de ha telefonisch overlegd met een longarts. Die vond mijn klachten te lang duren en heeft me een stootkuur prednisolon gegeven van 16 dagen. Nou, ik ben benieuwd hoe het gaat, want dit is mijn eerste kuur.
Ben nu nog wakker omdat ik het in bed benauwder kreeg en een puf ventolin niet werkte. Heb een tweede genomen en het lijkt iets beter te gaan. Ik ga zo maar proberen te slapen, want over een paar uurtjes moet ik weer naar mijn werk.
Beterschap gewenst aan allemaal en liefs van Angelique
Hoi ik kan gelukkig zeggen dat ik opknap het gaat per dag iets beter.Ik ben afgelopen Maandag bij mijn huisarts weer geweest en zij kon ook horen dat het nog niet over is bij mijn longen.Dus zij gaf mij de keuze of zo doorgaan 2xs'morgens en 2x'savonds te puffen.Dit gedurende nog 14 dagen,of een prednison kuur.Ik heb gekozen voor extra te puffen.Prednison kan altijd nog.En ik ben begonnen met een neusspray Flixonase.Ik werd gek van die verstote neus.Weet iemand wat je het beste kunt gebruiken tegen slijmvormijng zodat jet beter los komt.Dit vind ik vooral 'snachts bijzonder vervelend.Verder wens ik iedereen sterkte.En Hellen hoe gaat het met jou nu?Groetjes Yolanda. :W :W :W
Hoi,
Vandaag naar de longarts geweest.
Mijn longen klinken schoon, maar ik blijf benauwd en zoooooooooo moe!
Volgens hem reageer ik enorm op stress.
Als er stress is schijnt dit op mijn longen te slaan.
Zwakke plek he..............
Verder geen verandering van medicatie, maar wel naar de KNO arts om het een en ander te controleren.
Verder 2 keer in de week longtherapie bij de Fysio.
Ook moet ik naar de mensedieck om te kijken naar mijn ademhaling en onspanningsoefeningen te doen.
Vooral blijven mediteren, want dat is goed om te ontspannen en ik heb een verwijskaart gekregen voor een psygoloog, in de hoop dat die me kan leren met stress om te gaan en lichaam en geest van elkaar te scheiden.
Dat wil zeggen, als er stress is dat het niet op mijn longen zal slaan, maar dat ik op een andere manier kan ontladen.
Dat is de bedoeling van het geheel.
Met de medicatie die ik heb zou ik ingesteld moeten wezen, maar niets is minder waar.
Ik loop alleen maar te kwakkelen.
En dat zou niet zo mogen zijn.
Dus op naar een totaal voor mij onbekende kant van de medische wereld.
Baat het niet dan schaad het niet.
Ik wil best leven met astma, maar ik wil pertinent geen astma patient zijn die een leven leid.
Zoals nu nog steeds het geval is.
Ik hoop dan ook van harte dat ik er weer uit kan krabbelen en weer gewoon kan leven met mijn man en kinderen als voorheen.
Ik zou ze zo graag weer alles van mezelf willen geven zoals voorheen..................
Groetjes Hellen.
Hoi Hellen,
Dat is een druk schema zeg. Ik hoop zeker dat het gaat helpen. Ik herken je gevoel van woede en machteloosheid heel erg. Ik weet nog niet zo lang dat ik astma heb en vind het heel moeilijk om het te accepteren dat ik niet alles meer leuk mee kan doen. Daar komt nog bij dat mn ouders 3 maanden geleden na 30 jaar huwelijk ineens zijn gaan scheiden (wat mn astma zeker weten niet ten goede komt, stress). En wat krijg ik dan te horen van mn vriend? Dat ik zo opstandig ben de laatste tijd. Dat is toch niet zo raar?! Ik begrijp dus goed hoe jij je moet voelen. En dan heb ik niet eens kinderen.
Ik wens je heel veel succes!
Hoi Claudia,
Ik weet ook pas zeven maanden dat ik astma heb.
Ik heb het in ernstige mate, niet allergisch, breek regelmatig door mijn medicatie heen en reageer op alles.
Van gras maaien tot het gas aansteken, ik ben de pineut.
En stress...........ja ook op dat.
Alles wat me aangereikt word pak ik met beide handen aan.
Ik ben nog erg zoekende om het zo maar te zeggen.
Alleen word je er wel elke dag ontzettend mee geconfronteerd dat je ziek bent.
Iets dat ik niet wil, niet accepteer maar het is niet anders.
Het spijt me voor je van je ouders.
Ik weet wat je voelt en leef met je mee!
Het is niet niks als je veilige thuishaven onder je weg word gevaagd.
En dat het je astma niet ten goede komt en dat je opstandig bent..........
Het zou vreemd zijn als het niet zo was!
En al doet het nu nog zo'n pijn, er komt een dag dat je het een plekje kan geven.
Ik wens je dan ook heeeeeel veel sterkte meid!
Groetjes Hellen.
Hoe voel ik me vandaag. Ja wist ik het maar. Op een manier goed omdat ik te horen heb gekregen dat het zo goed gaat met Gerrit-Jan, op een andere manier rot omdat hij misschien toch langer moet blijven. Het is allemaal zo dubbel. Ik zit ondertussen al 2 dagen in de ziektewet. Probeer mijn slaaptekort wat weg te werken doormiddel van slaaptabletten. Het nadeel is dat ik er zo moeillijk door wakker kan worden, dat ik maar besloten heb om tot het weekend naar mijn lichaam te luisteren. Vanavond ga ik proberen zonder slaaptabletten naar bed te gaan. Morgen weer optijd uit de veren omdat het voetballen weer begint. Verder maandag weer aan het werk. Ik zie het wel, wel weet ik dat het janken mij nader staat dan het lachen. Zal er allemaal wel bijhoren.
Hopenlijk krijgen we volgende week te horen dat hij toch naar huis mag.
Wat kun je je rotvoelen door zo iets. BAH.
Hoi Jolanda,
Ik weet als moeder zijnde dat je je kinderen altijd bij je wil hebben.
Je voelt je rot, gefrustreerd en op de een of andere manier geamputeerd.
Of je een stukje van je zelf kwijt bent en de hele dag op zoek.
Dat gevoel kan je helemaal gek maken.
Lekker rusteloos.
Ik ben zelf moeder van twee kinderen en hier in huis ben ik de patient en degene die altijd rot vervelend is en weg bij de kinderen moet die me zo hard nodig hebben.
Precies de omgekeerde wereld als bij jou het geval is.
En inderdaad, dat leverd heerlijke dippen op en staat het janken je nader dan het lachen.
Die onzekerheid doet er ook geen goed aan.
Wel naar huis...niet naar huis.............
Helemaal gek word je daarvan.
Het is in ieder geval heel fijn om te horen dat Gerrit-Jan het naar zijn zin heeft.
Een hele kleine pleister op de wonde.
Ik wens je heel veel sterkte!
Groetjes Hellen.