Ziekenhuis
12-02-2012 om 09:12 uurHallo hier ben ik weer ,lig reeds 15dagen in het ziekenhuis wegens zeer zware aanval,bijna. Tot 3x toe geintubeerd,komden de aanval niet keren ondanks alles,maar enfin ben lanszaamm uit de put aan het kruipen lig nog aan de o2 en infuus met mijn vriendje medrol en co,,maarr het is beterkan al praten.... Had nooit gedacht dat ik ondanks ik reeds een jaar xolair gebruik nog een zo zware aannval zou gekregen hebben want daar deed ik het voorheeft iemand raad, ben 62jaar en ten einde van mijnlatijn. Ik denk ,maar ben de tel kwijt de 50 e keer opname.
veel sterkte en ik hoop dat je je gauw beter gaat voelen!
Wat balen zeg.
Ik hoop dat je snel weer een beetje opknapt.
Heel veel beterschap
Tessa
Balen,balen,en nog een keer balen
,,,,,gisteren catheter eruit,s'avond 39'5 koorts, terug naar at, opnieuw infuus,antibiotica en gans het santekraam,voel mij echt niet goed,komt er hier dan geen einde aan.reeds 18 dagen zh,dla zit ook met zijn handen in het haar,
Moeilijk zeg Nosch, zowel voor jou en je fam als voor de artsen. k Hoop dat je nu gaat opknappen!!
Sterkte!!!
Hoi NOSCH,
Erg vervelend om dit allemaal te lezen. Veel beterschap.....en steun
Mtvrgrt kees01
Lang niet van me laten horen ,nog steeds in het ziekenhuis, bijna vier weken nu en ik ga nog niet naar huis. 'Begin nu toch stilletjesaan wat op te knappen. Had een zware streptokokkenbloedvergiftiging met koorts tot 41,2 NIet gewoon was totaal uitgeteld! En moe. .nu toch stilletjesaan uit de put aan het krabbelen H eeft er nog iemand ervaring met die ellenlange opnames en hoe gaan jullie man,vrouw en kinderen daar mee om? Mijn man kan het moeilijk verwerken en heeft hoe langer hoe meer schrik en stress is er helemaal niet goed van en is zeer depresief van de hele toestand met het gevolg dat ik hem nog moet troosten dat het allemaal wel goedkomt. Enfin k'ga maar stoppen anders krijg ik nog kompassie met mezelf. :+
Fijn dat je langzaam opknapt, NOSCH. Nu maar rustig en bedaard verder beteren, hè.
Neem vooral nu goed de tijd om aan te sterken, zo'n heftige tijd gaat niet in je koude kleren zitten hoor.
Sterkte er mee, het blijft moeilijk om uit te zoeken hoe ver je kunt gaan en waar je nieuwe grenzen liggen, en zeker na zo'n grote pech.
Voor familieleden valt het inderdaad niet mee, hoor. De machteloodheid en het plotseling geconfronteerd worden met al die heftigheid, dat moet hij ook gewoon verwerken, er de tijd voor nemen.
Voel jij je er in elk geval niet opgejut door, ga niet te snel beter voordoen of over je grenzen om hem te ontlasten. Concentreer je op jezelf.
Mocht hij depri blijven, dan komt er ook bij hem voor dat stuk hulp, dat weet ik zeker.
Ik wens jullie beiden sterkte.
Dank je wel Elly voor dat medeleven antwoord .Begin me toch stilletjesaan wat beter te voelen,maar de conditie is natuurlijkzero nul. Kan amper 10 meter stappen of ben al aan het zwten,trillen en dreig flauvw te vallen, daarom hebik samen met de dr besloten als alles verder goed gaat zonder cathter en infuus tegen het einde van deze week of begin vlg week naar Teer Duinen te gaan voor verder te revalideren want ben zeker nog niet goed genoeg om naar huis te gaan. Heb te diep gezetenn en herstel gaat zo vlug niet meer als je al een beetje ouder zijt en zo dikwijls zo diep gegaan zijt. : *)
Goh Nosch, dat is nieuws zeg.
Ik hoop met je mee dat het deze week berg-op met je blijft gaan.
En wie weet wat voor goeds de revalidatie je nog brengt.
Ken je Ter Duinen al, ben je er al eens geweest?
Hoi Nosch,
Goed te horen dat het wat beter gaat. Heftig zeg, vind het best n beetje raar dat de streptokokkenbloedvergiftiging pas later is opgemerkt. Hoop dat je snel kunt revalideren en weer de oude wordt.
Begrijpelijk hoor dat je man/familie er ook moeite mee hebben. Het is zeker ook voor hen heftig om een naaste die je zeer lief is zoooooo ziek te zien en ergens machteloos bent. Misschien kan hij er een keer met iemand over praten, kan echt wel opluchten.
In ieder geval sterkte en beterschap
Tessa