Mijn dagje
04-10-2012 om 22:06 uur GeslotenEven iets over mijn dagje plaatsen ;).
Heb vandaag eigenlijk een vrij hectische dag, maar wel grappig ;).
Deze morgen kwam mijn moeder af met alle winterkleren en schoenen te voorschijn te halen. En als ze iets wil doen gebeurd dit ook :). Dus heb ik deze voormiddag mee kleren en schoenen gesorteerd. En de zomerkleren zijn naar zolder verhuisd. Dit heb ik niet gedaan ik heb gecommandeerd, mama heeft het uitgevoerd. Is wel eens fijn zo te mogen commanderen en zelf niets te hoeven doen 8-).
Maar daardoor was dus mijn planning van vandaag overhoop gehaald :(, maar geen nood dit doen we morgen dan maar. Gelukkig kan dit, en nu kan ik dus gewoon iets uit mijn kleerkast nemen en moet ik niet zoeken naar wat kan ik aandoen, want het is zo koud.
Deze namiddag had ik piano les, dacht wat ga ik daar kunnen doen. Mijn lichaam wilt al een ganse dag niet meewerken en dacht dus dat piano niet ging lukken. Maar de leerkracht was er tevreden, terwijl ik niet zo. Ik leg mijn lat soms nogal erg hoog, ook al kan ik door het ziek zijn niet alles meer zoals daarvoor. En kost voor mij piano spelen enorm veel moeite, maar wil dat dan niet laten zien. En doe heel hard mijn best om het te verbergen voor andere, die ik niet zo goed ken. Eens ik ze beter ken zal ik dat niet zo hard meer verbergen, maar ben vaak bang wat ze van me gaan denken, na maar de tweede of derde keer te zien. Weet wel dat ze weten dat ik er niets kan aan doen als ik eens een week niet veel kan oefenen, of de les eens niet goed lukt. Maar toch wil ik het perfect doen, en even goed zijn als de andere in de les. Wil niet dat ik door mijn ziekte anders behandeld wordt. Dat ze milder zijn voor mij, en mij vlugger goed vinden. Denk wel niet dat ze dat doet en als ik dat gevoel krijg zal ik er met de leerkracht wel eens over praten.
Daarna moest ik naar de kine, waar ik enorm teleurgesteld was in mezelf. Het was een groot verschil met de andere dagen. Ja ga bijna dagelijks naar de kine. De gewichten leken ineens zoveel zwaarder dan de andere dagen, vroeg zelfs aan de de kine (Dorien noemt ze) of het hetzelfde gewicht was. Ze vroeg waarom en ik legde het uit. Ze zei dat het niet zwaarder was, vond het moeilijk. Het steppen ging ook niet zoals anders, normaal heb ik 140 steps, maar nu een heel deel minder op dezelfde tijd. Ik was kwaad op mezelf, teleurgesteld, gefrustreerd, … Dorien zei dat ik het goed had gedaan, en dat ik echt mijn best doe. Het is echt een schat van een kine, weet me te motiveren, op te beuren, … De oefening met de springtouw was wel leuk, de eerste keer als ik deze deed was het een ramp. Was ook zolang geleden dat ik met een springtouw sprong, dat is van mijn kinder jaren geleden. Kon er bij de kine toen niet mee overweg. Ze zei dat ik het nu wel goed deed en het leuk was te zien dat het wel lukte. Ze vind het ook leuk om met mij te werken, ze zei bij jou moet ik je afremmen en je verplichten te zitten, bij andere moet ik het omgekeerde doen, ze motiveren iets te doen. Vind het leuk dat je telkens alles wilt uittesten, zonder veel tegenspartelen. Ja zo ben ik ik wil vooruit, wil proberen toch een stukje terug te winnen. Al is het maar een klein beetje, dan ben ik al heel blij.
Toen ik thuis ben gekomen heb ik me bezig gehouden op de computer, ja mijn tweede vriend. Ik schrijf heel graag, schrijf ook tekstjes voor liedjes over hoe ik me voel en wat het ziek zijn met me doet. Zo kan ik het even kwijt, muziek en schrijven doet heel veel voor mij.
Zo dit was mijn dagje :)
Veel liefs, knuf
Heidi
@HJ ja helameel bijgetankt, ganse dag gerust, tv gekeken en zo verder. Ja de klop van de voorbije dagen heb ik nu wel gehad. Maar lag met een zeer fijn gevoel op bed. Zeker na gisteren. Heb nog nooit iemand zo gelukkig gezien met zo iets kleins dat je doet.
Dus vandaag niet veel te vertellen, dan dat ik goed gerust heb, tv gekeken heb en op de computer die me een ganse namiddag tegengewerkt heeft bezig ben geweest. Ja het ene na het andere programma werkte niet, wilde niet doen wat ik wilde en zo verder, dan plots geen beeld, dan weer wel. Echt raar. Heb hem dan maar uitgezet en nu terug eens geprobeert en alles werkt. Joepie *O*
En nu verder rust nemen denk ik ;).
Veel liefs, knuf O+
Heidi :W
Mijn dagje, een heel gewoon dagje.
Deze morgen winterbanden gaan laten opzetten.
Even langs vrijwilligerswerk, gaan zeggen dat de winterperiode ik niet kom. Alle eigenlijk vanaf nu al met al die infecties die in het land zijn. Geen risico 's nemen. en ze begrepen het heel goed. Gelukkig maar want ja konden ook lastig zijn en gen begrip opbrengen. Maar daar had ik dus veel geluk mee, dat het zelf een zorgsector is en ze hier wel meer van afweten. En dus zeer begripvol waren. Zelf vind ik het natuurlijk niet zo fijn om dit te gaan zeggen, en daar een ganse tijd niet te komen. Want had nu net het gevoel even terug ergens nuttig te zijn in de maatschappij. Maar dat komt wel terug eer de infecties het land terug uit zijn.
En dan voor de rest geslapen, geslapen en nog eens geslapn. Heb het gevoel ik veel slaap moet inhalen, al weet ik niet van waar dat komt. Maar kan er maar deugd van hebben he.
Deze avond nog bij Dorien geweest, had gevoel dat ik nog sliep toen ik daar was, niets wilde lukken zoals ik wilde. Maar zij vond wel dat ik het goed gedaan heb, dus zullen we haar maar geloven zeker.
Ze verplicht me wel morgen naar de dokter te gaan, dat zegt dus ook al genoeg. Ja slijmen beginnen weer vaster te zitten. En er beter optijd bij zijn deze keer.
We zullen dus morgen maar bellen naar mijn huisarts, en zien wat die zeg.
Laat jullie morgen wel iets weten.
Veel leifs, knuf O+
Heidi :W
Hoihoi!
Goed dat je even je rust hebt genomen. Jammer van je vrijwilligerswerk, maar dit is beter zo, fijn dat ze het goed opvatten.
En jammer van je longen.... ik zal weer voor je duimen (ze hebben even rust gehad, dus kunnen er weer lekker tegenaan..!!).
Liefs en knuf!! :*
Bedankt, ja vrees dat ik de verkoudheid van de secretaresse bij mijn oogarts heb overgenomen al ben ik aan de andere kant van de kamer gaan staan, vrees dat het niet voldoende was. En zij toen maar zeggen dit is maar een allergie en dat kun je niet overnemen. Vraag me af waar ik het anders van gehaald heb, want zit nu terug te snotteren en andere zijn niet verkouden hier in de buurt.
Veel liefs, knuf O+
Mijn dagje
Deze voormiddag helegans niets gedaan ;) lekker rustig gehouden.
in de namiddag dan langs de huisarts, terug opstart cortisone, rechter long is weer minder. En astma wakkerd op. En natuurlijk mijn verloudheid niet te vergeten, maar het is nog steeds een verkoudheid en geen bronchitis of longontsteking :). Gelukkig maar en het nu ook zo houden.
Bij Dorien ging het niet zo goed, lichaam wilde niet meewerken. Het was us duidelijk voelbaar dat longen minder zijn. Morgen beter he dan moet ik om 8u30 veel te vroeg.
En voor de rest rust genoemen. Voel alleen dat longen weer achteruit gaan en piekflow bevestigd het, maar heb geen zin een dokter te bellen, ben echt bang van dokters van wacht. Na mijn nare ervaring in januari. dit vergeet ik nooit ;(. We zullen wel zien hoe het verder gaat, en dan toch overwegen te bellen.
Veel liefs, knuf O+
Heidi :W
Goed dat je je rust hebt genomen.
Maar balen van je verkoudheid... en toch weer cortisone...jammer hoor!
Hoop dat je de dokters van wacht niet nodig hebt en een redelijk rustige nacht hebt.
Duimduim voor je, en een dikke knuf!
:*
Hoi Heidi,
Pffff, zo heb je weer wat opgelopen met al die zieken, ja! Ik lig zelf ook met een lullig griepje in de lappenmand. Vandaag moest ik eigenlijk voor de griepprik, maar die mocht niet gezet worden als ik koorts heb.
We hopen maar dat de longetjes schoon blijven, he... En dat hoop ik ook voor jou!!
Let's beat the bastards! Hou je goed, haaks, top, sterk en op de beterende hand... ^O^
Doei!
Goudlo(ng)kje xx
pff zit echt met dilema dokter bellen of wachten? heb zo een angst van dokters van wacht he.
zal hier even vertellen wat ik voor gehad heb, dan snappen jullie mijn angst.
In januari ree ik van mijn ouders naar huis, en werd onderweg erg benauwd, zo benauwd dat ik ervan moest overgeven. Ik me aan de kant gezet en dokter van wacht gebeld. Die zei dat ik een gewoon griepje had en iets moest innemen. Ik legde uit dat ik dacht dat het van longen kwam in zovere ik nog deftig kon praten. En dat ik dus longl patiënt ben en zo. Zei hij dat ik niet benauwd klonk en vroeg welke medicatie ik nam. ik zei welke ik allemaal neem, waarop ik het antwoord kreeg, jij zijt goed bezig meisje doe zo voort (niet letterlijk bedoeld he) en legde de telefoon af. Daar stond ik dan met mijn auto niet weten hoe thuis te raken of eender waar. En durfde de ambulance niet meer bellen na zo een gesprek met een dokter. Ben dan een stukje verder gereden en dan mijn moeder gebeld. Die heeft tot aan spoed tegen mij gesproken. En heb drie dagen op intensieve gelegen, en te horen gekregen als ik een paar minuten later was geweest dat ik er niet meer door was gekomen ;(. Had ik naar die arts geluisterd was ik er dus nu niet meer met andere woorden want mocht hem wel een uur later bellen als het niet beterde.
Veel leifs, knuf O+
Kan me voorstellen dat je het eng vindt. Wat een vervelende (en doodenge) ervaring!!
Maar als je het niet vertrouwt, zou ik toch gewoon bellen hoor!
En misschien wel juist na zo'n ervaring. Kan je anders je moeder niet vragen voor je te bellen ofzo? Sja, ik weet het niet, opper ook maar wat.
De ervaring laat alleen maar zien wat voor een loser die arts was op dat moment!
Luister naar je lijf, en als die zegt: bellen, doen hoor!
Dikke knuf!! Ik wilde dat ik meer kon doen!
O+
Ja weet het aan mijn moeder kan ik het niet vragen, die onderschat mijn ziek zijn. En gesprek met huisarts om haar uit te leggen hoe ernstig het is is pas 6/11.
En lichaam geeft aan dat het niet gaat piekflows zijn niet goed en ben telkens maar aan het dalen. en medicatie doet niet veel voor het ogenblik, alle niet genoeg meer. Echt balen, waarom nu en 's avonds.
Veel liefs, knuf O+