zomaar een gedicht

16-04-2006 om 00:15 uur Gesloten

Hier zomaar een gedicht.
Want de astma heeft mij een pootje gelicht.
Geen enkele dag weet je wat er komen gaat.
Voel ik me vandaag goed, of krijg ik het te kwaad.

Hebben we zon, of komt er regen.
Want dan kun je de vloer met me vegen.
Lig ik verpampus als een dweil op de bank.
Met mijn grote lijf, eens zo mooi en rank.

Die verotte prednison.
Ik zou willen dat ik zonder kon.
Zou mijn vette jas uit willen trekken als het pellen van een banaan.
Wat zou dat heerlijk zijn, dan kon ik al mijn kleren weer aan.

Ze hangen te wachten in de kast.
Net zolang tot de eigenaresse ze weer past.
Nieuwe kleren kopen.
Laat ze hangen, want in die maat wil ik echt niet lopen.

Het is niet alleen de astma die me kneld.
Mijn hele leven is in een andere demensie verzeild.
Geestelijk, lichamelijk, sociaal..............
Wat een belemmeringen, niet normaal.

Probeer er elke dag wat van te maken.
Geniet van de kleine dingen die me raken.
Al is het elke dag een innerlijke strijd.
Er is nog genoeg wat mij verblijd.

De medicatie ontvang ik met een zoen.
Ben blij dat ik het niet zoals mijn opa zonder hoef te doen.
Ik ken mijn opa alleen maar hijgend in zijn stoel naar buiten kijkend op de straat.
Zijn ogen gericht door het glas, zwaaiend naar een bekende die daar gaat.

Dan mag ik gelukkig zijn in de trein van het leven.
Met in elke coupe een andere episode, allemaal door elkaar verweven.
Met dagen van ziek zijn en dagen van gezondheid en geluk.
Ik wens een ieder heel veel van het laatste, dan kan mijn treintje niet meer stuk!

Groetjes Hellen.

De reacties zijn gesloten.
03-11-2006 om 21:33 uur


Opinion

Congratulations you have won
It’s a years subscription of bad puns
And it makeshift story of concern
And to set it before it burns
My opinion
Mm hmm

And there seems to be a problem here
You scale of emotion seems to clear
Now they rise and fal like wall street stock
And they have an affect on our peace talks

Our opinion
Mmm hmm
My opinions
Uh huh

04-11-2006 om 10:30 uur

grunger: heel mooi *O* *O* *O*
ga zo door !

04-11-2006 om 12:54 uur

Thanxz  *O* ^O^

05-11-2006 om 16:34 uur

Dag in, dag uit
happen naar lucht.
Geconfronteerd met je ziekte
zo vaak dat je vlucht.

Je wilt kunnen ademen
zoals iedereen doet.
Dat je ook eens kunt zeggen:
'Hé, het gaat goed.'

Je vlucht naar je dromen
waar je echt alles kan.
Sporten en stappen
wat vind je ervan?

Dat je even niet meer denkt
aan alles wat je mist.
Maar dat je nu eens eindelijk
over je eigen leven beslist.

Dat je niet die astma
steeds weer laat beslissen.
Wat je nu allemaal
van je leven moet gaan missen.

Hij is nog in ontwikkeling.... dus de rest volgt nog ...

05-11-2006 om 22:17 uur

Das een heel mooi gedicht juf  ;) ^O^

05-11-2006 om 23:43 uur

Je hebt van die dagen,
Dat je loopt met je vragen.
Draaiend in het rond.
Hersenspinsels als een bom zonder lont.

Wie van hen heeft erom gevraagd.
Een echtgenote zo ziek, een boom van een moeder omgezaagd.
Trouwen tot de dood ons scheid.
Is dit hetgeen dat ons verblijd?

Je hebt van die dagen.
Waarin je jezelf verschuild en probeerd te dragen.
Mijmerend naar weleer.
Dat doe ik keer op keer.

Gewenst heb ik om mij te verlaten.
Door te leven zonder mij, wie heeft het in de gaten.
Ook ik ben te vervangen, als moeder en als vrouw.
Leef verder zonder blok aan jullie been, ga zoeken , doe het gauw........................

Maar het rare is, ze vluchten niet.
Gaan niet op de loop met hun verdriet.
Ze blijven heel dicht bij me staan.
Om elke minuut met mij door het leven te gaan.

En dat is nu juist voor mij de kracht.
Om het onmogelijke te overwinnen in al zijn pracht.
Mijn gezin, van kinderen en man.
Zorgen dat ik mijn leven keren kan.

Moet ik maanden naar Davos?
Ik doe het voor hun, want het moet nu eenmaal zo.
Voor hun doe ik alles en niets is te gek.
Al moet ik kruipen door het slijk en ga ik 100 keer op mijn bek.

Steeds zal ik opstaan en beginnen weer opnieuw.
Kan ik niet meer ademen door mijn longen, dan transplanteer ik wel een kieuw.
Ik zal gewoon wel moeten ademen omdat ik van hun hou.
Mijn drijfveer is hun liefde en onvoorwaardelijke trouw.

Je hebt van die dagen.
Dat je loopt met vragen.
Dat je jezelf piekert in het zweet.
Vergeefse moeite, omdat je het antwoord toch wel weet.

Groetjes Hellen.

06-11-2006 om 09:01 uur

Dit gedicht raakt me Hellen.....
Erg mooi  ^O^

06-11-2006 om 09:03 uur

heeeeel erg mooi hellen!

groetjes hester

06-11-2006 om 09:45 uur

wow! heel goed en mooi zeg

06-11-2006 om 15:22 uur

Ja echt heel erg mooi Hellen _O_ ^O^