Vermoeidheidscentrum
15-01-2013 om 19:04 uurHallo allemaal,
De laatste jaren heb ik regelmatig last van vermoeidheid. Soms gaat 't een tijd beter, soms ook een tijd minder. Soms heb ik maar een week of twee weken dat ik vermoeider ben, maar op 't moment duurt 't bijv. al 1½ maand. (Het zijn met name me 'benen' die dan heel zwaar voelen en op een gegeven moment op weinig energie vooruit komen, en 't snel buiten adem zijn).
Die kortere periode's zijn goed te doorstaan, vind 't dan ook niet moeilijk om soms wat af te zeggen en rustiger aan te doen om ergere situaties (qua astma) te voorkomen. Maar als 't zo lang duurt, en zeker wanneer je juist zo je best doet (niet teveel willen doen, extra gezond eten, vitaminepillen, etc) dan houdt 't tijdelijk even op met 'als ik zo door ga, herstelt 't binnenkort vast wel', want ik blijf meestal eigenlijk wel steeds van 't goede uitgaan.
Wat me wel pijn heeft gedaan, en nog steeds wel eens doet met name op momenten dat ik echt erg vermoeid ben (wanneer ik bijv. ook slaap overdag), is dat het tijdens mijn revalidatie, niet serieus genoeg genomen is. Enerzijds snap ik het omdat je daar zoveel meer rust (geen werk, afspraken, hobbies, sociale leven, etc) hebt, ik mij daar ook beter heb gevoeld, en zij deze situatie van daar ook hebben gezien. Anderszijds absoluut niet omdat ik, hoe moeilijk ik dat (zeuren imo) ook vond!, toch eerlijk heb proberen aan te geven. Wanneer 't dan na zoveel eerlijkheid en open erover durven zijn, niet serieus wordt genoemen doet echt pijn!
Ben zojuist bij mijn arts in 't ziekenhuis geweest en heb 't over deze vermoeidheid gehad. Hij daarintegen herkende de situatie (lichamelijke welzijn tijdens revalidatie tegenover 'normale' leven) en had zoveel begrip voor mijn vermoeidheid en nam 't heel serieus. Het was zo'n opluchting en zo ontzettend fijn om zo begrepen gevoeld te worden! Zeker als je 't al zo lastig vindt om dit aan te moeten geven en er zelf al zoveel aan doet maar 't gewoonweg niet 'lukt'.
Zelf twijfel ik of alle vermoeidheid altijd door de astma komt. Omdat er bij mij meerdere fysieke oorzaken (geweest) kunnen zijn word ik nu doorgestuurd naar een vermoeidheidscentrum. Ik ben erg benieuwd of er meer mensen zijn die dit herkennen maar vooral ook benieuwd naar mensen die ervaring hebben met een vermoeidheidscentrum. Mag ook via pb!
Alvast erg bedankt!!
Gr. Suus
Ik kan me voorstellen dat je daar verdrietig van bent geweest, fijn dat je longarts wel begrip toonde. Veel succes ermee!!!
@ Suus,
Pds is geen diagnose. Het betekent alleen dat je prikkelbare darmen hebt zonder dat een arts weet waardoor het komt. Veel mensen met coeliakie hebben van hun arts te horen gekregen dat het 'pds' is.
Je kunt trouwens ook flinke darmproblemen krijgen van melkproducten.
@Suus17
Er is al een hele tijd niet meer gereageerd, maar wilde toch even een antwoord hier posten. Het is misschien niet hetzelfde zoals het bij jou gegaan is Suus, maar ik zie veel overeenkomsten.
Ik heb in 2009 de diagnose fibromyalgie gekregen. Dit had ik waarschijnlijk al van kinds af aan, maar pas na 10-12 jaar zoeken is het gevonden (of eigenlijk is al het andere uitgesloten, waardoor je bij fibro uitkomt). Hier was ik dagenlang moe van. Ik werd moe wakker, moest in de middag na school een dutje doen tot ik gewekt werd voor het avondeten en na het avondeten kon ik alleen op de bank hangen totdat ik weer naar bed kon. Ik was toen 24, kun je nagaan.
Nu is er een maand geleden ook astma geconstateerd, er wordt op dit moment nog onderzocht hoe erg het is. Met mijn fibro ging het een hele tijd een stuk beter. Geen dutjes meer overdag. Sinds de astma erbij is gekomen merk ik dat ik in de ochtend wel energie heb, wordt ook nog wel moe wakker hoor, maar niet meer zo erg alsof er een vrachtauto over me heen gereden is. Ik start mijn dag dan ook optimistisch, maar bij aankleden zijn mijn armen en benen al zwaar. Bij kleine inspanning (rustig lopen) ben ik al kortademig en worden mijn benen zwaarder en zwaarder. Voelt net alsof ik er doorheen ga zakken. Ik heb op internet gelezen dat dit komt door zuurstoftekort, en daar komt dus ook waarschijnlijk de moeheid vandaan. Helaas moet ik weer in de middag dutjes doen, ik kiep gewoon om dus heb er niet veel over te zeggen ;) Ik weet niet of er bij jou aan fibromyalgie gedacht is?
Wanneer je longen niet genoeg zuurstof je lichaam in kunnen krijgen, en je blijft je wel inspannen, dan wordt er beroep gedaan op je reserves. Daardoor kunnen je ledematen soort van verzuren, en dat doet pijn en kost veel energie. Het is dan ook logisch dat je extreem moe bent, want je lichaam is de hele dag door keihard aan het werken. Toch vraag ik mij ook bij mezelf af of mijn astma mij ZO moe kan maken. Waarschijnlijk speelt daar dus ook de fibro nog een deel in mee. Maar heb hier ook al veel verhalen gelezen dat je inderdaad ook van alleen astma echt zo moe kan zijn.
Het is voor mij ook dagelijks nog een gevecht. Ik wil veel, maar met astma wordt er echt een halt geroepen op alles, anders komt er een flinke aanval. Nog steeds mijn grenzen aan het bepalen en hopen op dagen dat ik wat meer energie heb en gewone dingen kan doen. Ik ben erg benieuwd hoe het je in de tussentijd vergaan is. Ik lees dat je naar een vermoeidheidscentrum bent geweest. Hoe was je ervaring daar? Misschien dat dat ook iets is voor mij om over na te denken. Zijn er al andere dingen ontdekt? Ik hoor het graag van je :)
Hallo Suusje,
Ben je ondertussen al naar het vermoeidheidscentrum geweest en weet je al meer van waar de vermoeidheid komt?
Ik herken het ook wel, alleen nog niet verder onderzocht, ik wijt het aan mijn astma, infecties en zo verder.
Veel liefs, knuf
Heidi
Hallo allemaal,
Bedankt voor jullie reacties! Sorry dat ik niet eerder heb gereageerd.
Ik ben er geweest en weet de oorzaken van mijn vermoeidheid. Ik heb gelukkig geen CVS en ook op psychisch vlak was het zelfs erg goed, de oorzaken liggen ergens anders. Deze vertel ik liever niet hier waar iedereen mee kan lezen, maar wil iemand graag meer weten over hoe het gelopen is, mag je gerust een pb sturen.
Gr. Suus