Oorzaak van klachten bij astma

hoi frans
nog even rectie wat we van longarts verwachten,iemand die goed luistert wat de klachten zijn.helaas hebben de specialisten in ons land veel te weinig tijd om de boel goed uit te diepen.bleef klachten houden,is nooit gevragen naar mijn inhaleer technick.kreeg er dan steeds weer nieuwe medicijnen bij singulair,spiriva bovenop de seretide 500 die ik al gebruikte.
Er is pas verbetering gekomen nadat ik bij longverpleegkundige gesprek van uur heb gehad,had ze meteen door dat mijn bestaande medicatie voor mij niet de goede was.(zie vorige bericht hierboven)
Dus voor mij gevoel moeten jullie in te korte tijd uitvinden hoe het met de patient gaat,als patient had ik me er bij neergelegd dat ik nu eenmaal niet zonder al die medicijnen kon funtioneren.
groet marit

Tja..wel lastig om op al die vragen een antwoord te geven.

Ik ga het eerst maar hebben over mijn zoontje Jefrey(4,5)
Wij zijn sinds kort met Jefrey in het UMCG voor controle omdat de kinderarts in Assen met de handen in het haar zat.
Jefrey heeft vanaf vorig jaar juli elke maand een zware astma-aanval gehad.Jefrey kreeg van zijn 8ste maand 2 x 1 pufje pulmicort en indien nodig ventolin.Als dat niet voldoende hielp mochten we hem vernevelen met combivent.
Vanaf december 2005 moesten we de pulmicort verhogen tot 2 x 2 pufs per dag.Elke maand moesten we terug komen voor controle omdat de kinderarts de dosis voor Jefrey te veel vond en ze graag wilde afbouwen.Helaas durfde ze dit elke keer als we kwamen niet aan.En ik moet zeggen dat ik dat ook niet zag zitten.Na een paar maanden heeft ze ons doorgestuurd naar Groningen.Ten eerste omdat ze zeker wilde weten of Jefrey astma had(hij was ondertussen ook al 2 x geholpen aan een liesbreuk en moet nog een keer geholpen worden aan een liesbreuk).
Na longfunctie testen in het UMCG bleek dat Jefrey idd. astma heeft.
Na de 2de controle kregen we andere medicijnen mee want de kinderlongarts was niet blij met Jefrey.Nu krijgt hij 2 x 2 Qvar, 2 x 2 Foradil en 1 x singulair.Sinds hij deze medicijnen gebruikt hebben we Jefrey niet meer hoeven te vernevelen.
Volgende week woensdag moeten we weer voor controle en dan wil de kinderlongarts gaan afbouwen.

Ik kan niet anders zeggen dan dat wij erg goed begeleid worden door zowel de huisarts, kinderarts en nu de kinderlongartsen.Alles gaat in overleg en we maken duidelijke afspraken.Ik weet wat ik wel en niet mag en wanneer ik de dokter of Groningen moet bellen.Zo mag ik Jefrey niet binnen de 2 uur vernevelen.Dan moet ik of de dokter of het UMCG bellen.

Ook moet ik vaak vertellen wat voor klachten Jefrey heeft en hoe hij bv. ademt als hij benauwd is.

Wat ik nog wel erg moeilijk vind is Jefrey op tijd de ventolin te geven.Dit had ik vooral toen Jefrey alleen nog de pulmicort kreeg.Nu krijgt hij 2x per dag Foradil.Soms twijfelde ik heel erg en dan gaf ik hem toch de ventolin en zag hem opknappen.Dit was voor mij een teken dat ik Jefrey toch ventolin moet geven als ik twijfel...bv. als hij uitgeteld op de bank gaat liggen om 10 's morgens...Als hij weer wil slapen tussen de middag enz.Ik heb deze klachten ook aan de kinderlongarts verteld.De laatste keer vroeg hij wat we zelf van Jefrey vonden en ik zei toen dat ik wel erg allert was daar ik bij Jefrey wat dingen herkende...De kinderlongarts heeft toen geluisterd en idd. was Jefrey toen licht benauwd.Dit gaf mij de zekerheid om als Jefrey hees klinkt toch ventolin te geven.

Ik denk dat je veel met de arts moet overleggen en gewoon duidelijk moet hebben wat je zelf wel en niet mag.Dit maakt het voor de patiènt wat makkelijker.
En ja...wanner moet je ventolin nemen...dat is iets wat je zelf moet uitvogelen.Niemand is gelijk en daar kun je dus geen standaart regels voor maken.
Wat wel handig is is om een klachtendagboek bij te houden.Dat doe ik voor Jerfey ook.Zo heb ik al snel door wanneer Jefrey weer een aanval zou kunnen krijgen en welke voortekenen daar bij horen.Maar vaak als er voortekenen zijn is het afwachten wat er gaat gebeuren.

Astma is een ziekte die voor iedereen individueel moet bekeken worden.
Ik weet nog niet zolang dat ik zelf astma heb dus van me zelf ben ik nog aan het uitzoeken wanneer ik ventolin moet pakken.En ik moet zeggen dat dat niet altijd makkelijk is.Ik wist nog maar net dat ik astma had en kreeg nog geen 2 maand later een longontsteking.Nog nooit eerder gehad.

Wat ooit de kinderarts tegen mij heeft gezegd is ± als je twijfeld moet je ventolin geven.Vaak is dat toch al een teken dat er iets is.En tot nu toe heeft ze vaak nog gelijk gehad.
Ik vind ook dat je als patiènt niet te voorzichtig moet zijn.Je moet ook durfen om de medicijnen te pakken als je al twijfeld of je het moet doen of niet.

Zo het is een heel verhaal geworden.Ik ben blij dat wij erg goed begeleid worden en met vragen kan ik altijd de huisarts bellen.
Over de longarts van mijzelf kan ik nog niet veel zeggen want ik heb die beste man nog maar 2 x gezien.

Groeten Rianne

Hallo Frans,

Ook ik heb de piekstroommeter maar als ik denk het benouwd te hebben en ik blaas dan, is het meestal tussen de 350 & 400 (hoogste waarde 450) dus niets aan de hand.
Het gekke is dat als ik denk niet benouwd te zijn (daardoor niet aan de piekstroommeter denk) ineens een astma-aanval krijg met alle gevolgen van dien.

Dus wat dat betreft heb ik geen vertrouwen in mijn eigen gevoel.
Wel heb ik vertrouwen in de longarts: hij begrijpt dat astma grillig is: zo lig ik in het ziekenhuis en zo heb ik redelijke uitslagen. Moeilijk voor hem te vatten, maar ook voor mij. Maar door hier samen naar te kijken en erover te praten (en dit kan echt binnen 15 minuten) komen we tot een behandeling waar we beide vertrouwen in hebben. 

Kortom wat voor mij veel betekent heeft:  luisteren en begrip hebben voor de situatie van mij, heeft ervoor gezorgd dat ik vertrouwen heb  in de behandeling en advies van mijn longarts. (met positief effect)

Trouwens complimenten dat je hierbij stilstaat!  _O_

Groetjes Yvonne

Hoi Frans,

Ik schrok toch wel van deze poll.
Naar mijn gevoel voel ik mij geweldig!
Komt uit de uitslag dat ik het maar matig onder controle heb!
Maar ja, ook ik ben een bad perceiver, met alle gevolgen van dien.

Ik ben toch wel van mening dat de longarts de medicijnen voorschrijft.
Ook de hoeveelheden.
Het probleem is alleen dat ik eens per drie maanden een afspraak heb bij de longarts.
Als het tussentijds slechter gaat door griep en of verkoudheid en de astma pas echt goed op komt zetten,  pak ik mijn piekstroom en saturatiemeter.

Een tussentijdse afspraak heb je nu eenmaal niet zomaar en vaak ben je dan te slecht om even naar de longarts te gaan.
Je komt niet eens de trap af en de longarts zit nu eenmaal niet om de hoek.
Ik houd dan mijn saturatie en piekflow nauwlettend in de gaten en hoog de ontstekingsremmers op.
Gebruik meer kortwerkende luchtverwijders.
Ook de huisarts stel ik op de hoogte en laat regelmatig mijn longen luisteren.
Deze komt als het te slecht gaat gelukkig aan huis.
Werkt het ophogen van de medicijnen niet, dan prednisolon.

Oftewijl ik handel naar mijn gevoel ( benauwdheid ) in samenwerking met longarts en huisarts.

Maar wat zou het heerlijk zijn voor alle luchtwegpatienten om een longarts te hebben die aan huis kwam.
Daar zouden een hoop problemen mee voorkomen worden.
Vaak loop je te lang door omdat er geen gelegenheid is om de longarts te bezoeken.
Het spreekuur is de eerst komende maanden vol.
Dus naar de huisarts, die lang niet zo deskundig is als de longarts.
Je gaat tenslotte ook niet voor een halfje bruin naar de slager.

Verder mijn complimenten aan u!

Groetjes Hellen.

Interessant om dit te lezen en heel herkenbaar ook. Ik ben iemand die al heel haar leven astma heeft. Als kind was het duidelijk, met aanvallen, piepen en hoesten. Maar als volwassene zijn mijn klachten (zoals meestal) eerder chronisch.  In mijn puberteit leek ik over mijn astma "heen te groeien", maar dat was schone schijn. Ik heb allergisch astma en als puber gingen mijn klachten van astma gewoon even over op neus en huidklachten, ik viel van de ene allergische verkoudheid in de andere.

Toen rond mijn 20e mijn astmaklachten terugkwamen, was, na uitvoerige allergietesten en een iets mindere blaastest, de diagnose astma dan ook gauw gesteld. Ik ging naar dezelfde longarts waar mijn zus ook al bij was, tis bij ons een familiekwaal, zowel de astma als de allergieën.

Maar hoewel mijn zus er aardig op los piept en hoest (tussen de vele prednisonkuren door), zijn mijn longen meestal schoon. Ook is, na jaren medicijngebruik (ontstekingremmers en seretide) mijn astma aardig onder controle. Mijn longfunctie is weer 100 %, al heb ik wel hoge doses ontstekingremmer nodig om dit zo te houden. Alles goed, zou je denken, mijn longarts is dan ook heel tevreden.

Maar toch heb ik regelmatig last van kortademigheid, hyperventilatie (erger bij benauwdheid, uiteraard), allergische neusklachten etc. Hoewel mijn longfunctie goed is, ben ik dus allesbehalve klachtenvrij. De piekstroommeter geeft bij mij altijd hetzelfde aan, heel vreemd.

Mijn longarts neemt zowel mijn klachten als mijn astma zelf erg serieus, ook al zijn mijn longen nog zo schoon. Ben hoe dan ook blij dat mijn longfunctie in orde is en ik hoop dat ik met de medicijnen in ieder geval bereik dat mijn longen zo weinig mogelijk schade ondervinden van mijn astma!

Maar begrijpen doe ik het nog niet, hoe kan iemand met schone longen en een uitstekenden blaastest toch nog zo vaak kortademig en benauwd zijn? Ik ben benieuwd naar de verhalen van anderen hierover en uiteraard het commentaar van de arts.

P.S. toch een interessant forum, dit!

ik moet vandaag de simbicort gebruiken van HA, al heb ik niet last van astma volgens de longarts, alles was schoon, ook mijn longfunctie was bovennormaal, ze zeiden dat het hyperventilatie was, toch ben ik daar niet mee eens, omdat ik toch erg veel moet hoeste, soms doen mijn longen erg pijn, en trekt mijn schouders heel erg, doet pijn en de borst ook nog eens, ik heb ook nog een vraag, als je erg veel moet hoesten, kan dat leiden tot een hyperventiltie aanval?het begon allemaal vorig jaar met die hitte, normaal kon ik erg goed tegen hitte, maar leek het vorig jaar niet meer, ook met erg vochtig weer moet ik erg veel hoesten, gelukkig ging hetvandaag aardig, ook ik rook, maar ben echt van plan om te stoppen met roken, want roken en astma gaat niet samen, dat snap ik, ik hoop dat ik snel weer bovenop kom, toch vind ik, ben 25 jaar is toch erg jong, dat je al zulke klachten krijgt. 

25 jaar is inderdaad erg jong voor dit soort klachten, tenzij deze door astma komen, maar dat is bij jou volgens de longarts niet het geval. Het zou bij jou daarom ook van het roken kunnen komen, bijv. een chronische bronchitus/ontstekingsreactie veroorzaakt door het roken. In dat geval zou stoppen met roken je dus voor een groot deel van je klachten kunnen afhelpen! (Zou ik zeker doen, vooral nuje longen nog schoon zijn en je longfunctie nog optimaal is!!!!!)
Voorlopig lijkt het me wel verstandig om simbicort te gebruiken als ontstekingsremmer.

Wat het krijgen van een hyperventilatie door een hoestbui: dit is zeker mogelijk! (Heb ik zelf nog nooit gehad, maar klinkt erg logisch, tijdens een flinke hoestbui is "normaal ademen" niet mogelijk en kun je dus makkelijk "op hol slaan" met je ademhaling).

ik weet niet waardoor ik het benauwd krijg elk moment van de dag kan ik het benauwd krijgen mijn ventolin aerosol 100 neem ik 6-8x in en dan 5x sprayen per inhalatie daarnaast heb ik symbycort en spiriva en singulair maar ook die medicijnen helpen meestal weinig in de nacht word ik gemiddeld 2 a 3 keer wakker en heb ik echt mijn ventolin nodig en ook dit keer weer 5 keer sprayen en soms zelfs meer.Ik lig gemiddeld 3-5 x per jaar in het ziekenhuis varierend van 3-8 dagen en ook krijg ik ongeveer 14 kuren prednison per jaar. Niemand krijgt mijn astma onder controle ik heb er nu 2.5 jaar last van en ik kan niet eens mijn opleiding volgen omdat ik het te vaak te benauwd heb. Op het moment breek ik spontaan botten en ik begin toch aardig wanhopig te worden is er nu geen enkel medicijn die werkt ik wil ook gewoon een dagje naar het pretpark kunnen zonder in een rolstoel te zitten anders hou ik het geen half uur vol. mijn longfunctie is nooit goed kan ik zelf ook wel beredeneren gem tussen de 40-60 % en iedere 3 maanden krijg ik een longfunctie

ik hoop wat te horen groetjes kirsten

Afgelopen maanden heb ik erg veel kalchten gehad. Ik denk dat de oorzaak een combinatie van factoren is.
-stressvolle periode, waarin ik teveel heb gedaan
-herstellende van een virus
-hoesten
-chronische verkoudheid
-ontstoken bijholten
-Niet genoeg voor mezelf opkomen cq mezelf geen (adem)ruimte gunnen
-mischien dat mijn medicatie niet (meer) effectief is

Ook ik ben me niet altijd bewust van mijn benauwdheid. Ik ben een nogal bezig typje en ga altijd maar door. Laatst was ik op school en we hadden les in het lokaal van natuur en techniek (daar wordt ik altijd benauwd er staan nl veel opgezette dieren), en werd dus wat benauwd. We zaten drie en half uur in dat lokaal. Tijdens de les werd ik duizelig en kreeg hoofdpijn. Ook kreeg ik tintelingen in mijn handen en benen. Ik voelde me vooral ziek worden, maar niet ernstig benauwd. Tijdens de les moesten we proefjes doen met ons lichaam. Er lag ook een spirometer. Mijn klasgenoten bliezen 5, 6 en een enkeling zelfs 7 liter. Toen ik nog niet eens op 1 kwam werd mij duidelijk wat er aan de hand was. Ook de opmerkingen dat ik bleek zag, lusteloos was en blauwe lippen had vielen nu op hun plaats. Ik vind het best wel een raar idee dat ik niet in de gaten had wat er gebeurde, bovendien had ik geen medicijnen bij me. Nu zorg ik dat ik altijd wat bij me heb.

Toen ik een longfunctie onderzoek had vertelden ze mij ook dat ik benauwd was. Ze gaven mij medicijnen waardoor het weer goed herstelde. Maar ik voelde die benauwdheid niet. Ik zou dus zelf in dat stadium nooit medicijnen genomen hebben. Ik weet ook helemaal niet wat beter is: te lang wachten met het nemen van medicijnen of misschien te snel nemen.

Anida