zomaar een gedicht

16-04-2006 om 00:15 uur Gesloten

Hier zomaar een gedicht.
Want de astma heeft mij een pootje gelicht.
Geen enkele dag weet je wat er komen gaat.
Voel ik me vandaag goed, of krijg ik het te kwaad.

Hebben we zon, of komt er regen.
Want dan kun je de vloer met me vegen.
Lig ik verpampus als een dweil op de bank.
Met mijn grote lijf, eens zo mooi en rank.

Die verotte prednison.
Ik zou willen dat ik zonder kon.
Zou mijn vette jas uit willen trekken als het pellen van een banaan.
Wat zou dat heerlijk zijn, dan kon ik al mijn kleren weer aan.

Ze hangen te wachten in de kast.
Net zolang tot de eigenaresse ze weer past.
Nieuwe kleren kopen.
Laat ze hangen, want in die maat wil ik echt niet lopen.

Het is niet alleen de astma die me kneld.
Mijn hele leven is in een andere demensie verzeild.
Geestelijk, lichamelijk, sociaal..............
Wat een belemmeringen, niet normaal.

Probeer er elke dag wat van te maken.
Geniet van de kleine dingen die me raken.
Al is het elke dag een innerlijke strijd.
Er is nog genoeg wat mij verblijd.

De medicatie ontvang ik met een zoen.
Ben blij dat ik het niet zoals mijn opa zonder hoef te doen.
Ik ken mijn opa alleen maar hijgend in zijn stoel naar buiten kijkend op de straat.
Zijn ogen gericht door het glas, zwaaiend naar een bekende die daar gaat.

Dan mag ik gelukkig zijn in de trein van het leven.
Met in elke coupe een andere episode, allemaal door elkaar verweven.
Met dagen van ziek zijn en dagen van gezondheid en geluk.
Ik wens een ieder heel veel van het laatste, dan kan mijn treintje niet meer stuk!

Groetjes Hellen.

De reacties zijn gesloten.
13-12-2006 om 17:36 uur

Lieve Gigi
dit gedicht van jou is erg mooi en ontroerend. O+ O+
Sterkte  Good Luck  ^O^ O-) O-)
lieve groetjes Dorethé

13-12-2006 om 20:07 uur

hi dorethe en gigi,

wat een mooie gedichten !!
ik kan nu al niet meer wachten op de volgende :+

hester: waar blijven jou gedichten  :P ik vind ze echt top en kan niet meer wachten op je volgende!

groetjes sam

13-12-2006 om 20:16 uur

zo kan t niet doorgaan
net een kaars uitgeblazen
weer helemaal benauwd
niet iets waar ik van houd

zo kan t niet blijven
ik kan niet sporten
niet traplopen
zelfs niet meer schrijven

te moe, te weinig energie
iemand moet mij helpen
maar hoe en wie?
ik weet het niet

maar het kan nooit goed zijn
om met de lift te gaan op school
hoesten tot overgeven toe
en mijn longen zitten vol

ik wil 'gewoon' zijn
af en toe benauwd dat mag
maar dat zelfs mijn pa dit zag
dat doet me pijn...

kus hester

13-12-2006 om 20:18 uur

hester echt heel mooi!! *O*
jeetje wat herken ik mezelf erin  :+ ik hoop dat het met jou snel beter zal gaan en niet meer met de lift op school hoeft! :Y sterkte meid !

groetjes sam

13-12-2006 om 20:27 uur

Even is het donker

Ik zie niks in het donker

Ik word bang in het donker

Ik leun tegen mijn knuffelbeer

Mijn longen gaan als een gek tekeer

Ademhalen lukt niet meer
Toch zie ik een heel zwak licht

Daar is het medicijn wat mijn dagen zwarte dagen verlicht

Zodat ik niet meer bang in het donker hoef te zijn

Eindelijk heb ik weer lucht nu ik zie hoe het donker vlucht

gr troetel

13-12-2006 om 20:29 uur

hey troetel,

heel mooi gedicht en vooral mooi omschreven !
waneer komt de volgende ?  :P

groetjes sam

13-12-2006 om 20:30 uur

wow troetel wat mooi!!!!!!!!!!!!!!!!!! zo voel ik het ook, alleen helpt dat medicijn bij mij niet echt... kus hester

13-12-2006 om 21:40 uur

Yes meiden,
jullie zijn weer lekker bezig en op dreef!
Ga zo door!

Groetjes Hellen.

13-12-2006 om 21:52 uur

Revalideren............
Om te leren............
Het tij te keren...............
om niet steeds mijn ziel te bezeren....................

Steeds minder kunnen.
Jezelf steeds meer gunnen.
Steeds meer beperkt.
Of alles je tegenwerkt.

Steeds harder werken.
Je lijf zal het steeds meer merken.
Gaat niet zonder stoot of slag.
Soms niet anders dan een hard gelach.

Vechtend en vol woeste razernij.
Schiet ik hier mezelf voorbij.
Ik zal mezelf helemaal moeten geven.
Volledig afstand doen van mijn dagelijks leven.

Man en kinderen achterlaten.
Emoties uitgeschakeld, dan heb ik het niet in de gaten.
Leef hier voor, en met mezelf alleen.
Anders zou ik huilen als geen ander, verdrietig als geeneen!

Zet een heel groot masker op.
Tover de hele dag een lach op mijn kop.
Ben hier geen vrouw of moeder, maar patient.
En als ik heel goed mijn best doe mag ik naar huis.............voor een weekend.

groetjes Hellen.

13-12-2006 om 21:57 uur

hey hellen,

echt super mooi!!!!
ik herken er veel in  :Y

ik zit hier maar achter de computer te zitten
niet wetend wat morgen mij zal bieden, zijn ze dan op school de muren weer aan het witten?
ik voel me soms eenzaam
maar dan kijk ik mezelf nog maar weer een goed aan
dan zie ik het weer en kan ik door gaan
loop ik niet meer te mokken
en loop ik niet op blote voeten maar met warme sokken :Y

whaha ik wou eigenlijk 2 uur geleden al naar bed maar zit nu nog steeds op de comp  :@

groetjes sam