Mijn ervaringen bij Merem
06-03-2025 om 15:30 uurIk wil jullie de komende weken meenemen in mijn revalidatie traject bij Merem en mijn ervaringen met jullie delen.
Als eerste mijn afgelopen jaar en de aanleiding voor de doorverwijzing naar Merem. Ik ben sinds begin vorig jaar regelmatig uitgevallen door een longaanval of een infectie. Mijn dieptepunt was mijn ziekenhuis opname in april 2024. Mijn herstel verliep zeer moeizaam en zelfs de long revalidatie zetten geen zoden aan de dijk. Afgelopen december kwam het voorstel om mij aan te melden voor een klinische revalidatie bij Merem in Hilversum. Ik heb met mijn gezin (ik ben getrouwd en heb 2 thuiswonende volwassen kinderen) daar een paar goede gesprekken over gehad en we kwamen tot de conclusie dat het een goede stap voor mij zou zijn.
Bij een vervolg gesprek in het ziekenhuis kwam wel de eerste tegenslag, 1 van de eisen is dat je niet meer mag wegen dan 130 kg en daar zat ik 7,5 kilo boven, dus die moest ik eerst kwijt. Dat lukte mij zeer voorspoedig en zo kon ik begin Februari al aangemeld worden en kreeg ik ook al vrij snel de data voor de intake.
De intake bestaat uit 3 fases, eerst een algemene intakedag, dan een 2e afspraak met een psycholoog en dan nog een 2 daagse observatie. Vandaag had ik mijn 1e intake.
De dag begon om 10:00 in gebouw A (de Kastanje) daar werd ik opgevangen door een vrijwilliger die met mij de dag door nam en wat ik de komende week kon verwachten tijdens de observatie. Daarna werden mijn gegevens gecontroleerd en een pasfoto gemaakt voor mijn dossier. Om 10:15 had ik mijn eerste afspraak waar ik diverse vragenlijsten moest invullen over mijn gemoedstoestand. De volgende afspraak was om 11:00 met de maatschappelijk werker waar ik in een uur tijd allerlei vragen moest beantwoorden van mijn doelen maar ook vragen over mijn leven wat soms ook tot emotionele momenten leiden. Om 12:00 had ik gelukkig even een pauze en kon ik wat eten in het restaurant. Ik moet zeggen de omgeving is heerlijk en alles is daar prima verzorgd en ook de medewerkers zijn heel vriendelijk. Om 13:00 had ik mijn laatste afspraak en wel met de longarts. Ook zei vroeg het hemd van mijn lijf en ze luisterde nog even naar mijn hart en longen. Om 14:15 was mijn dag hier voorbij en kon ik mij weer huiswaarts begeven. Nu volgende volgende nog de volgende afspraken. De observatie gaat wel intens worden waarschijnlijk, daarna zal meteen duidelijk worden of ik het traject mag starten bij Merem. Ik hou jullie op de hoogte.
Dag 19
Weer een korte dag met maar 2 afspraken. In de ochtend begonnen met de fitness, weer een uurtje afzien in de Boomhut, waar alle apparatuur staat. De fysiotherapeut legde mij nog eens haarfijn uit hoe belangrijk de ademhaling is tijdens de krachtoefeningen en hoe je het maximale eruit kan halen door goed diep in te ademen en bij het kracht geven uit te ademen door de mond. Ik heb hier veel aan gehad en bij de eindcontrole was mijn zuurstofgehalte in mijn bloed nog nooit zo hoog geweest... 96%, dus het werkt echt.
Om 12:00 nog even een korte wandeling gemaakt door het bos met de therapeut en dat was het alweer voor vandaag. Lekker nog even gegeten met de groep en daarna was het tijd om naar huis te gaan. Volgende week staan er 2 meeloopdagen op het programma: maandag komt mijn vrouw een dagje meelopen en donderdag mijn zoon en dochter. Ik kijk daar erg naar uit.
Dag 20
Het weekend zat er weer op en op maandag had ik mijn meeloopdag (en ik heb deze 2x omdat mijn kinderen niet konden en met hun heb ik donderdag nog een meeloopdag). Het was een best heftige dag uiteindelijk omdat het voor mijn vrouw blijkbaar best wel even aanpassen is geweest en ik dat niet echt door had. Je moet hier heel goed beseffen dat thuis alles gewoon doorgaat terwijl jij een heel proces doorgaat met veranderingen en zeker in die eerste 5 weken is dat natuurlijk nog lastig om dat thuis te integreren. En dus zeker in mijn geval waar ik best hele grote stappen heb gezet is men zich daar thuis nog niet heel erg van bewust en dus terwijl ik hier alle complimenten krijg en er heel positief over je gesproken wordt is dat natuurlijk niet zo nog bij mijn partner binnen gekomen en die teert vooral op die periode hiervoor. Dus voor haar was het heel emotioneel en voelt zij nog de stress en lastige tijd van daarvoor en is zij niet echt betrokken bij het proces hier. Dat voelt dus heel vreemd zeker omdat het zo snel gaat. En dat was zeker voelbaar bij het eerste gesprek bij de maatschappelijk werker waar het best even lastig was voor mijn vrouw. Het heeft geduurd tot en met de 4e afspraak bij de psycholoog waar we het er even goed over konden hebben om het een plaatsje te geven. Bij de arbeidsconsulent (onze 2e gesprek) was het al een stuk beter gegaan maar pas bij de psycholoog werd duidelijk waar die emotie dus vandaan kwam.
Tussendoor ook nog de longarts gezien en ook die was zeer positief en blij dat het zo goed ging. In de middag had het team weer hun wekelijkse overleg gehad en kregen wij een evaluatiegesprek waar de doelstellingen nog eens werden herhaald en de tot nu toe behaalde resultaten. Het was dus in mijn geval de hele dag een good news show waar dat voor mijn vrouw heel lastig was om daar al in mee te gaan en ik begrijp haar twijfels heel goed, laten we dat vooropstellen.
Ook bij de fitness gaat het heel goed daar zat ik bij sommige oefeningen al aan mijn maximum en moet ik vrijdag een nieuwe krachttest doen om weer een 0 lijn te bepalen. Ook dat is dus goed nieuws, blijkbaar heb ik daar al kracht gewonnen en meer spiermassa opgebouwd. Ik ben dus zelf heel tevreden met hoe het gaat en uiteindelijk is mijn vrouw ook heel blij voor mij hoor en kreeg ik 's avonds nog een heel liefdevol appje van haar. Hopelijk gaat ze er de komende tijd meer vertrouwen in krijgen en gaan we er beiden heel veel profijt hebben van al datgene dat ik hier leer en doe.
's avonds heb ik nog een mooie fietstocht gemaakt in de omgeving en alles er even lekker uit gefietst.
Dat is ook wel het allermoeilijkste waar ik nu tegenaan loop nu ik weer thuis ben. Ik ben acht weken weggeweest waarin er veel gebeurd en gezegd is maar thuis is er ook een hoop gebeurd en ik vind het best moeilijk om die twee werelden weer samen te voegen.
@Daantje begrijpelijk maar het is natuurlijk niet alleen ik die straks die 2 werelden aan elkaar moet zien te knopen, ook mijn vrouw en kinderen zullen moeten wennen aan mij en die dingen die veranderd zijn. En dat is een proces dat langzaam vorm moet gaan krijgen. En in jouw geval is het natuurlijk lastiger omdat jij echt 8 weken van huis weg bent geweest, ik ben dan nog in de weekenden en straks halve weken gewoon thuis.
Dag 21
Deze dag was dan weer een "normale'' Meremdag met mijn eerste afspraak pas om 11:15. Ergotherapie waar we het vooral gehad hebben over de dag van gisteren en de ervaringen die mijn vrouw hier heeft opgedaan, maar ook over mij en dat ik niet moet vergeten ook aan mezelf te denken en niet alleen aanpassingen moet gaan doen om mijn vrouw te pleasen. Het moet een totaal plaatje worden waar er een eerlijk verdeling is voor de aandacht aan mijn gezin en mijn sociale wereld, mijn werk maar ook aan mijn persoonlijke passies. Daar hebben we het uitgebreid over gehad.
Na de lunch was het tijd voor de vaktherapie waar ik verder ben gegaan met mijn foto en de definitieve compositie die ik ervan gemaakt heb. De volgende stap is om een uitvergroting hiervan te verwerken als buitenfoto om deze in de tuin te gaan ophangen. Ik ga de komende week beginnen aan een frame voor de foto. Ik ben echt trots op het resultaat tot nu toe. De betekenis die het voor mij heeft heb ik uitgebreid besproken met mijn therapeut en dat was best wel zwaar maar wel heel mooi.
Na de vaktherapie was het tijd voor mijn wekelijke spelletjesuur in de gymzaal. Deze keer gingen we een vorm van midgetgolf doen, een alternatieve vorm van jeu de boules en badmintonnen met een ballon. Natuurlijk is het leuk om te doen maar de diepere betekenis erachter gaat meer om te leren om te gaan met je energie. Hoe lang ga je door en wanneer neem je een pauze. Ga je even zitten als je niet aan de beurt ben of blijf je gewoon staan. Pak je een bal op van de grond als je deze verkeerd heb geslagen of gebruik je de stick om hem terug op zijn plek te leggen. Ga je even een beurt overslaan als je moe bent of ga je net zolang door totdat je er bij neervalt. Al deze dingen krijg je voor je kiezen en is het hoe jij er mee omgaat. Voor mijzelf was het fijn om te zien dat ik nu veel meer energie heb om het vol te houden maar ook dat ik mij ademhaling al veel beter onder controle heb.
De laatste afspraak was met de fysiotherapeut waar we de zaken besproken hebben voor de komende 5 weken en daarna. Ik ga dus straks 1x per week weer trainen in het ziekenhuis in Almere (waar ik op dezelfde apparaten train als hier) en kan ik dus met mijn huidige programma gewoon doorgaan. Tevens hebben we besproken waar ik ga trainen nadat ik hier klaar ben en wat ik ook in mijn eigen tijd aan beweging ga doen, dus in mijn geval wandelen, fietsen, zwemmen en eventueel een spelvorm waar we nog over gaan nadenken. Maar in ieder geval ruimte genoeg om ook zelf gezond verder te gaan.
's avonds na het eten heb ik nog een fijne wandeling in de omgeving gemaakt waar ik met mijn fototoestel in de aanslag hoopte op wat bijzondere kiekjes en dat is wel gelukt mag ik zeggen. Ik had een hele bijzondere ontmoeting... 1 die ik niet vaak zal hebben meer waarschijnlijk.
Dag Rahim, zo te lezen brengt de revalidatie jouw al aardig wat op vele aspecten. Maar ook erg intensief en hoop je het allemaal een plekje kan geven zonder dat het je onrust geeft. Welke slang is het, bijzondere ontmoeting hoor. Wederom bedankt voor het delen. Een luchtige groet, Jessica
Hoi Jessica, het is een ringslang... vrij ongevaarlijk voor mensen. Dus zal er niet direct van in paniek raken. En inderdaad heb ik op heel veel gebied zeer veel baat bij mijn revalidatie, ben ook benieuwd hoe mijn 2e 5 weken zullen gaan.
Dag 22
Woensdag is voor mij meestal een vrij relaxte dag. Heb nooit heel veel afspraken staan dus ook vandaag ben ik er weer goed doorheen gerold. 's ochtends even mijn medicatie opgehaald bij de apotheek en daarna meteen doorgegaan naar de les van de verpleging. Mijn 4e en laatste, deze keer was het een quiz met uitleg maar zo als gewoonlijk gericht op astma en copd. Interessant maar nu niet helemaal specifiek op mijzelf gericht. Heb netjes meegedaan maar heel veel nieuws kwam ik persoonlijk daar niet te weten.
Na de lunch een afspraak bij de psycholoog waar we het vooral gehad hebben over mijn relatie met mijn vrouw, haar familie en mijn familie. Weer natuurlijk de nodige emoties en tranen (voordat ik hier klaar ben wil ik tenminste 1 sessie zien door te komen dat ik niet gehuid heb) en na afloop bleek er nog genoeg gespreksstof over om het daar een volgende keer over te hebben. Ik ben in ieder geval nog lang niet klaar met mijn ziel blootleggen bij haar. Wordt vervolgd.
Daarna afscheid genomen van weer een patient van mijn afdeling die zijn 10 weken heeft afgerond en zo ben ik ondertussen langzaam 1 van de 'oudere' patienten op de groep aan het worden. Het was iemand met wie ik ook weer een bijzondere band heb opgebouwd heb en waar ik ook zeker contact mee zou blijven houden. Toen was het alweer tijd voor de fitness. Daar zie ik weer enorme vooruitgang, ik duw en trek steeds meer weg en ook met steeds meer gemak. Vrijdag gaan we nog wat nieuwe krachttesten doen en krijg ik ook mijn formulieren mee voor de fysio weer thuis omdat ik vanaf volgende week dus ook 1x per week weer in het ziekenhuis ga trainen, iets waar ik toch ook erg naar uit kijk.
Na de avondmaaltijd nog samen met Hans (mijn nieuwe broer) een mooie fietstocht gemaakt en weer de nodige foto's genomen. Morgen weer een meeloopdag en nu komen mij 2 kinderen een dagje met mij mee hier op Merum meelopen.
Dag 23
Een druk schema weer met mijn 2e meeloopdag, nu waren mijn 2 kinderen aan de beurt (mijn zoon van 25 en dochter van 26) en zij hebben zeer knap bijgedragen aan deze dag door goede vragen te stellen en mee te denken hoe ze mij ook nadat ik weg ben uit Merem ze mij kunnen helpen. We hebben weer bijna hetzelfde rijtje afgewerkt met vandaag de maatschappelijk werkster, de longarts, de ergotherapeut (die ze terwijl ze hun schoenen aan en uit moesten doen ze door een rietje lieten ademen), en de fysiotherapeut. Bij allemaal hadden ze goede vragen en vooral mijn zoon kreeg wel de geruststelling die hij nodig had. Mijn zoon heeft pddnos, een vorm van autisme en voor hem was het een zeer nuttige dag. Van de diverse therapeuten kregen ze goede adviezen en antwoorden op hun vragen en ook konden ze zelf hun mening kwijt. Zeker op het gebied van mijn werk hadden ze best wel zorgen en vonden ze beiden dat ik de tijd moest nemen om te onderzoeken of mijn huidige werk nog wel passend is, iets wat ook mij zeker bezighoud. En waar ik met de ergotherapeut de komende tijd zeker nog mee aan de slag gaat.
's avonds zijn we nog lekker met z'n allen (ook Hans mijn aangenomen broer :) ging mee) uit eten geweest voordat mijn kinderen weer huiswaarts keerden. Ik ben 's avonds met Hans nog even lekker gaan fietsen. Morgen alweer vrijdag en is het na mijn afspraken alweer tijd om week 5 af te sluiten.
Dag 24
De laatste dag van week 5 en dus vanaf volgende week ga ik semi-clinisch, dan ben ik alleen van maandag tot en met woensdagochtend in Hilversum. Vandaag begon ik met de fitness waar ik op 2 apparaten opnieuw een krachttest moest doen. En dit pakte heel goed uit. Het laat zien dat ik echt grote stappen aan het nemen ben. Op de chestpress duwde ik nu 45 kilo weg waar ik aan het begin niet verder kwam dan 20 kilo. En ben ik dus meer dan verdubbeld. Bij de pull down was het nog extremer en ben ik van 28 kilo naar 63 kilo gegaan. Dus echt een hele grote vooruitgang, ik vermoed dat ik ook binnenkort voor de benen opnieuw getest zal moeten worden. ik ging met veel plezier weg bij de fitness, dit was een goed einde van mijn eerste periode.
De laatste afspraak was bij de maatschappelijk werkster, even de dag van gisteren doorgenomen en hoe mijn kinderen de meeloopdag hebben beleefd, we hebben nog wat puntjes op de i gezet voor mijn doelen in de 2e periode en we hebben het ook gehad over hoe nu verder met mijn werk en de verdeling van aandacht voor mijn gezin en mijn werk. Hier ga ik vooral met de ergotherapeut aan de slag in de komende weken. Nu eerst genieten van een lang weekend thuis.